Vannacht eerste nacht weer gehad waarin ik niet onrustig wakker werd en lag te piekeren! Woehoeee. Het moment waarin ik hem zag liggen, en dat gevoel wat ik elke keer weer herleefde, wordt ook wat waziger en minder heftig. Gisteren de reanimatiegroep hier nog gehad, die zo'n sms krijgen, daar goed en leuk mee gesproken en daarna nog met heel veel buren een hele fijne gezellige avond gehad. Nu de praktische dingen regelen, rouwadvertentie, bloemen en onze kinderen gaan iets maken voor zijn kinderen. Dinsdag de begrafenis wat ongetwijfeld erg heftig gaat worden, en dan zien we wel weer verder. Oh, hij was inderdaad nog jong. Begin 40.