Lov, spannend over 3 weken je ventje in je armen! Hoop dat alles verder goed gaat!!! @ hier is de ziekenboeg dan eindelijk voorbij! Nicole heeft 2 ondertandjes en het ziet er naar uit dat Maurice ook eindelijk tanden gaat krijgen.....
Hoi dames, Zal ook nog een teken van leven geven ... Fijn om te horen dat het met iedereen (behoudens de 'gebruikelijke' sores van zieke kindjes e.d.) goed gaat en we het dus ook allemaal druk hebben, ha ha . Hier gaat het ook goed (flinke ziekenboeg de laatste 3 weken, inclusief mezelf, maar nu iedereen weer beter), maar ik heb nu af en toe wat dipmomentjes, dagen zitten zo vol en er blijven 1001 dingen liggen. Het voelt nu echt even als tropenjaren... N groeit als een tierelier, een echt spekkie. Kan ook bijna niet anders want ze neemt het er nog heeeeeeel goed van, ben een tijdje terug opgehouden met op klok kijken en tellen, maar ze drinkt nog (heel) vaak en eet nog weinig bijvoeding. Ze zit wel gezellig aan tafel en probeert wel alles, alleen het houdt meestal na een paar hapjes weer op. Het is in haar ogen nog echt 'voor de fun' denk ik . Qua ontwikkelen doet ze het rustig aan. Oefent op handjes en knietjes, maar heeft de 'vooruit' nog niet gevonden, valt nog om als je haar laat zitten, ben met smart aan het wachten op eerste zwaai . Wel zegt ze met enige regelmaat mama en ook vaak 'op het juiste moment', dat ik mezelf vlei en aanneem dat het bewust is. Slapen is... niet geweldig. Ze slaapt wel, maar komt gemiddeld om de 2 uur voor een voeding, in slechte nachten nog veel vaker, af en toe een goede nacht dat ze ook eens een rukje van 3 uur maakt. Heeft sinds begin december eerste tandjes en sindsdien af en aan problemen met bijten (tot bloedens toe) en pijnlijk voeden. Is nu ook regelmatig erg slordig met aanhappen en heb ook wel met enige regelmaat pijn van vaatspasme omdat ze tepel verkeerd vastheeft of aan gaat hangen of... Nou ja. Ik mis wel een beetje de rustige voedingen dat ze gewoon 20 min stil tegen me aan lag te tanken, in plaats van nu dat gefriemel, gekreun, gespartel, loslaten, om zich heen kijken, trekken aan tepel, etc. (maar we gaan nog lang niet stoppen hoor!) Andere kids gaan goed, blijf wel bezig met de oudste, afspraak hier, afspraak daar, maar ja, dat blijf je toch houden als je chronisch medicatie gebruikt en begeleiding nodig hebt. @ Lov: jammer dat je kindje beetje eigenwijs blijft, maar je weet nu in principe wel waar je aan toe bent. Hopelijk valt de operatie ontzettend mee en gaat alles straks lekker lopen . Succes met je laatste loodjes.
Mijn abbo per ongeluk verwijderd... Gebeurt met mijn tekefoon vrij regelmatig! Zag andere onderwerpen van lov voorbij komen over wel of niet datum keizersnede doorgeven.... Dus toch een keizersnede! Fijn dat je er rustig instaat lov! Ik ben nogal een bangerik volgens mij! Brrr.... Super dat je al een datum hebt, heb je een punt om naartoe te leven! Claudia: fijn dat de ziekenboeg weer voorbij is! Vreselijke tijden! Ergste als jezelf ziek word, dan kan echt niet als moeder van vier!! Hoe bevalt het? Denk je dat drie veel makkelijker zou zijn? Wij denken ook aan een 4e, vandaar. Kache: klinkt heftig bij jou thuis, maar vergeet niet dat in ieder gezin dingen blijven liggen, zeker met jonge kinderen! Probeer het naast je neer te zetten! Vervelend dat gedraai met de borstvoeding! Klinkt ook erg pijnlijk! Hoe leer je dat bijten af, he?! Hoe lang hebben de andere kinderen bv gekregen? Hier steeds met 6-7 mnd gestopt, beetje natuurlijk afloop hier... Had steeds meer tekort. Hoop nu wat langer te kunnen geven, ze is nog zo klein. Wel balen van dd nachten!! Hoe houd je het vol, slaapt ze nog bij jou op de kamer?
Hoi meiden, Ik zag dit topic voorbij komen en zou graag iets aan jullie voorleggen mbt de keuze voor wel of niet een derde kindje. Ik had er ook een topic over geopend waarvan ik de inhoud hier even kopieer. Mijn man en ik hebben 2 fantastische kinderen. Een meisje van april 2010 en een jongen van juni 2011, ze schelen slechts 14 maanden. Onze dochter was 6 maanden toen ik weer positieve testte. Alles ging toen nog prima met onze dochter. Gedurende de zwangerschap van de 2e viel ons steeds wat meer op dat ze wat langzaam in de motorische ontwikkeling was, maar elk kind ontwikkelt zich op zijn of haar eigen tempo was toen nog onze gedachte hierover. Bij de geboorte van ons zoontje was onze dochter 14 maanden, ze kon niet kruipen, niet staan en dus zeker niet lopen. Mijn zoontje was de eerste 2 weken een hele tevreden baby, helaas bleef dit niet zo en kwamen we op een punt dat hij bijna alleen nog maar huilde. Mijn dochter raakte daar nogal van in paniek en ging dus ook huilen. Kort gezegd -> ik vond het vreselijk! Ik kon nergens van genieten en heb me echt verschrikkelijk gevoeld. Uiteindelijk is mijn zoontje goed geholpen door een manueel therapeut en werd het huilen minder. Met mijn dochter echter werd het helemaal niet beter. In mei 2012, ze was toen 25 maanden, werd een algehele ontwikkelings- en een spraak/taalachterstand van ca. 10 maanden geconstateerd. In oktober 2012 is ze naar een medisch kinderdagverblijf gegaan en kreeg ze ook semi-orthopedische schoenen waarmee ze eindelijk ging lopen. Inmiddels is mijn dochter de 3,5 gepasseerd en is mijn zoontje 2,5. Het zijn 2 heerlijke kinderen, maar mijn dochter loopt nog steeds veel achter in haar ontwikkeling en zal naar een zmlk-school gaan in september van dit jaar. Nu mijn dilemma. Ik wil heel graag nog een 3e kindje. Mijn man heeft hier nog zijn twijfels over. Sowieso hebben we al besproken dat we de beslissing hierover pas zullen nemen als ook de jongste op school zit (2015 dus). De voornaamste reden hiervoor is zodat we weten hoe het met onze dochter gaat op school. Maar nu...ik twijfel zelf nogal aan mijn motieven voor het wel of niet voor een 3e kindje gaan. Ik kan voor mezelf gewoon niet helder krijgen of ik het wil omdat ik echt naar nog een kind verlang, om zo een completer gevoel van ons gezin te krijgen. Óf dat ik het wil omdat de eerste maanden met mijn zoontje zo'n hel waren. Ik het gevoel heb dat ik zoveel heb gemist daardoor. Dat ik ook van mijn dochter niet genoeg genoten heb toen ze klein was omdat ik zo snel al weer zwangers was en de jongste daarna zoveel huilde. Eigenlijk vraag ik me dus echt af of ik niet alleen nog een kindje wil voor een herkansing van wat ik voor mijn gevoel gemist heb. Ik snap dat er niemand is die mij hier een antwoord op kan geven. Wel fijn om het zo even van me af te schrijven. En misschien iemand die het herkent? Of er gewoon iets zinnigs over kan zeggen. In ieder geval dank voor het lezen. Het is toch nog best een heel verhaal geworden zie ik. Sorry... Iemand van jullie die wellicht ook zo'n soort gevoel als ik heb heeft gehad? Nou ja, alle reacties zijn welkom. Dank alvast.
Hoi amethist, Wat een verhaal meid, heftig hoor! Ik kan me je twijfel en dilemma goed voorstellen. Ik kan je inderdaad niet echt adviseren, maar je verhaal lezen en je proberen te steunen kan ik wel!! Graag zelfs Ik herken je verhaal in zoverre, dat ik daar nu last van heb. Mijn man wil absoluut GEEN vierde kindje, en die gaat er dus ook niet komen. Maarrrrr ik heb altijd 4 kindjes gewild. Dus nu, 4 mnd na de geboorte van ons derde moppie, begint het verdorie alwéér te kriebelen zucht. En verstandelijk weet ik dat het gewoon echt geen goed idee zou zijn. Maar mijn gevoel!!! Pffff. en dan weet ik dus ook niet zeker, of ik ècht nog een kindje wil (want ik heb rotzwangerschappen en kan zo'n mega-auto bijv. ook niet betalen enz.) OF dat ik het idee van 4 kindjes gewoon een mooi plaatje vind... Geen idee. Dus dat dilemma begrijp ik wel een beetje... Verder is het wel goed dat jullie nog even afwachten hoe alles gaat lopen denk ik! Knap! En ook moeilijk lijkt me... Want ik zou het echt nu al willen weten wat we dan zouden doen hahaha, ik ben vreselijk ongeduldig Succes meid!!
Claudia: Beterschap meid!!! Aanpoten voor mama dus Knuf! Kache: JEEEEEE hoe hou je t vol poeh meid echt heftig hoor, succes!!! Jan: Hoe is t bij jou? Lov: HOE IS IE????!!!! ♥
Oh ja en wat ik wel nog wilde vragen... Is het heel erg als je uiteindelijk nog een kindje zou krijgen en je nooit zeker weet welke motivatie het heeft gehad? Ik kan me niet voorstellen dat als hij/zij er is, je dan denkt: "hmmmm nee... Ik denk toch dat ik er liever 2 had gehad, hij/ze brengt me niet wat ik gehoopt had" Ja die eerste maanden misschien
@kache zo gek om die ontwikkelingen te lezen hier gaat da natuurlijk ook weer komen allemaal.... @claudia grappig dus ze krijgen ook tegelijkertijd tandjes @jan yep de datum is gepland @babbel goed hoor alleen even minder hier dat de meiden beiden de pokken hebben .. De oudste is er weer vanaf en nu begint de jongste. Wel fijn dat ze ze nu gehad hebben maar het zijn slapeloze nachten En dan die kzsnede waar ik dan toch wat zenuwachtig van wordt ...
@amethist zoals ik het lees heb je gewoon een wens voor een derde net zoals ieder ander, nou dan zeg ik ga ervoor? Heeft toch verder niks met je andere kinderen te maken. Net zoals dat bij ons niks te zeggen had. Hier kreeg ik bv te horen dat ik die derde wilde omdat ik thuismama ben?! Net zoiets belachelijks... Ik wilde gewoon graag nog een kindje heeft met niks anders te maken is gewoon een wens een gevoel Dat zul jij toch ook hebben? Waarom zou die wens dat gevoel iets met je eerdere kinderen te maken moeten hebben. Snap je wat ik wil zeggen? Zeker hebben jullie wel nog 2 kinderen waar je aan moet denken en dat is een andere situatie dan bij mij bv ...maar een wens is een wens een gevoel is een gevoel. Ik zeg ....ga ervoor!
@ Babbelbol & Lov: Dank voor jullie reacties! Tja, ik vind het ook lastig om goed onder woorden te brengen wat ik precies bedoel. Ik heb dus voornamelijk heel erg het gevoel dat ik nog graag een keer zwanger zou zijn, babyspullen zou kopen, namen verzinnen, bevallen, borstvoeding geven etc. Dus ik vraag me dan af of er dan echt een wens voor een derde is, of meer een wens om alles nog eens mee te maken. Stom zeg, als ik het zo zie staan . @ Babbelbol: Ik denk dat je daar inderdaad een goed punt hebt hoor. Wat de motivatie voor een derde ook zou zijn, ik zou net zo veel van hem of haar houden als van A.yla en T.obin. De reden overigens dat we nog niet definitief kunnen beslissen is voornamelijk gelegen in de situatie met onze dochter. Als straks blijkt dat zij toch erg veel aandacht nodig blijkt te hebben en/of haar situatie veel zorgen met zich meebrengt, dan denk ik niet dat het verstandig is om er nog een derde bij te krijgen. Dus we willen eerst eens afwachten hoe het met haar gaat als ze straks op school zit.
Doe gewoon rustig aan en kijk gewoon hoe je je voelt over een tijdje, als de wens er echt is blijft deze toch aanwezig
Ik kom me hier aansluiten, ben gestopt met de pil moeten 1 ronde afwachten omdat ik volgende maand een operatie moet maar daarna gaan we er voor! Mijn man wilde eerst niet en nu is ie helemaal om! Heb er zoooo veel zin in!
aaah tijd voor een nieuwe boost dus!! fijn, nieuwe mama's!! Ik kijk dagelijks wel even, maar niet altijd tijd om te reageren sorry!! Welkom Violetriot!!! wat heerlijk!! Amethist neem je tijd. Het antwoord komt vanzelf denk ik
Gaat ook snel allemaal ik mag nog beginnen en jullie zitten al bijna aan 6-12 maanden.... Gaat wel alles goed?