en het ergste fulltime mama zijn is meer dan een fulltime baan...... Ik ga nu vast veel commentaar krijgen, maar dit vind ik een beetje overdreven. Ik ben ook een paar jaar thuisblijfmoeder geweest, was toen een bewuste keus. Maar nee, dat is geen fulltime baan... ik had juist veel tijd over, veel koffiedrinken, vrijwilligerswerk erbij en veel vrijheid. Vandaag geen zin in schoonmaken, doe ik dat toch morgen. Ik zeg niets over dat het een beter is als het ander, het is maar net welke keuze je maakt en soms past in een bepaalde fase van je leven een "betaalde" baan en soms niet.... Maar ik ben nu al zo'n 8 jaar directeur van een middengroot bedrijf ( bijna fulltime) en ben daarnaast nog steeds hulpmoeder op school, vriendjes kunnen altijd komen spelen ( we zorgen dat mijn man of ik na 15.00 uur thuis is voor de kinderen en werken dan 's avonds laat nog een paar uur) en doe nog van alles aan sociale contacten. En nog zeggen mensen: Lekker handig als je directeur bent, hoef je alleen maar werk te delegeren en zelf niets te doen...tuurlijk.... of: Zo, je personeel weer lekker laten werken vandaag.... Tja, mensen hebben altijd wat te zeggen...inderdaad in elk beroep denk ik wel. Maar wat ik hier lees, gaat soms wel erg ver....
Helemaal mee eens. Volgens mij ben je namelijk altijd fulltime mama. Of je nu werkt of niet. En al die dingen die thuismama's doen, doe ik naast mijn baan nog erbij (huishouden, dingen voor de kids regelen, op school helpen, boodschappen doen, speelafspraakjes, naar de sport brengen, etc etc etc). Alles wat bij kinderen komt kijken.
ik werk op een klantenservice..... je wil niet weten wat je dan naar je hoofd geslingerd krijgt. jij bent zeker zo.n studentje, nou roep je chef maar even die kan het wel voor me regelen of vrienden die wel es vergeten dat ik dat werk doe. heb ik weer zo; achterlijke miep aan de lijn...... ja zo een ben ik dus ook gelukkig zeg ik het zelf ook wel es haha, enne wat betreft full time moeders.. ik ben ook full time moeder alleen werk 3 dagen en heb dus 3 dagen minder tijd om alles te doen wat hun doen.
Dat zal altijd wel een discussie blijven, maar ik ben het er niet mee eens. Ik heb het nu drukker dan toen ik nog werkte. Omdat je thuis bent denkt men ook dat je altijd beschikbaar bent.
Verstandelijk gehandicaptenzorg... Oh ik zou dat echt niet kunnen, moet je dan ook mensen wassen enzo .... zucht.... En dat dankbaar werk, ti's meer dankbaarder dan thuiszorg vind ik...
Dat ben ik niet helemaal met je eens. Op de momenten dat jij werkt neemt iemand anders de zorg over van je kinderen, je bent dus op dat moment ( in mijn ogen ) geen mama. En wat betreft schoonmaken enzo, als je fulltime thuis bent is het echt niet alleen maar thuis zitten. Zo ervaar ik het dan. Ik kan niet zomaar even met iemand een bakkie doen, ben altijd van alles aan het regelen, helpen op school, schoonmaken thuis, boodschappen doen etc etc. Kijk als je een hele dag werkt en er is overdags niemand in huis dan hoef jij niet nog even op te ruimen, als ik in de ochtend alles opruim dan is er aan het einde van de dag weer troep te vinden. Er word de hele dag geleefd in huis. Begrijp mij niet verkeerd, bedoel niet dat thuisblijfmoeder zijn zwaar is maar ik vind wel dat mensen het niet moeten onderschatten en zeker niet moeten beweren dat '' we '' altijd maar thuis zitten en zitten te niksen.
Dat laatste is zeker niet mijn ervaring. .. maar misschien ligt het eraan welke functie binnen thuiszirg en gz...doelgroep e.d.
Ik ben jarenlang (directie)secretaresse geweest. Tja, typmiep, typgeit etc. Sommige mensen denken dat je de hele dag brieven zit te typen of dat de secretaresse het standaard met de baas doet.
ja dat is toch ook zo? ik ben met een uurtje klaar en dan heeft D. alles gedaan wat hij moet doen pfff nee moet er niet aan denken om een klas vol kleutertjes voor me te hebben! Heb met 1 al moeite genoeg om zn aandacht vast te houden als het iets minder "leerzaam" is (in zijn ogen dan he!)
Het is voor mij geen verschil qua drukte werken of thuis blijven. .. wel merk ik dat ik het moeilijk vind een momentje te vinden om gewoon ik te zijn nu ik thuis ben... 24/7 moederen is echt anders dan 3 dagen werken en dan dus minder moederen. .. Ook scheelt het enorm of je kind s middags nog slaapt of niet. .. slapen ze niet dan heb je ook nooit echt even pauze... Als je kinderen op school hebt lijkt het mij wel heel anders. ..
Volgens mij zegt niemand het onderstaande. En ik heb een jaar lang thuis gezeten, met 3 kleine baby's, en heb echt niks meer moeten dan wat ik nu doe naast mijn werk. alsof je dan geen boodschappen, huishouden, koken, was ed hebt. Het enige verschil was dat ik toen om 21 uur s avonds op de bank kon zitten, ipv de was doen of de keuken schrobben. Dus ik deed zeker minder per 24 uur dan wat ik nu doe. Want tenslotte is elke moeder een gezinsmanager, wie managet anders het gezin??
Oh, ik heb ook nog een paar jaar een pedicurepraktijk aan huis gehad, daar kreeg ik ook de hoognodige domme opmerkingen over. Bijv. als het zomers lekker weer was 'ach, je bent eigen baas, dus als je wilt kun je toch gewoon een dagje naar het strand morgen'. Tuurlijk, ze vergeten dat sommige klanten al 6 weken van tevoren afspraken maken en je agenda al vol staat, alsof je die af gaat bellen, omdat je zin hebt in een dagje strand...die komen nooit meer terug. Verder dachten sommige mensen ook dat ik geen kinderopvang nodig zou hebben, want ik werkte toch thuis? Ja, lekker fris en handig hè, als ik een baby in de praktijk heb kruipen die overal aan zit en die ik kan troosten etc. Zullen klanten vast waarderen .
Als vrouwlijke heftrukchaufeur. Heeee! maar jij bent helemaal geen poolse vent? Mijn geboorte naam is namelijk in polen een jongens naam.
Oja, vreselijk. En dan ook de manier waarop ze het vragen, die vieze gezichten erbij, dat je je bijna schaamt dat je plezier in je werk hebt. Want dat is namelijk onze hele dag als we werken, die lui doen niks anders dan drukken en plassen: Krijg ook wel eens de reactie, van ja, ik loop veel meer op een dag, doe veel meer inspanning ed.... Uhu....bij ons springen de bewoners allemaal spontaan in de rolstoel en duwen ze mekaar naar de activiteiten...grrom..en de rest aan lichamelijke inspanning eromheen als ze gaan douchen of alleen al verschonen... Naja ii hou er maar over op. Hormoontjes!!
Ik vond het ook niet zo'n verschil hoor. Mijn kinderen gingen naar het kdv, dus mijn huis werd niet vies of rommelig, in tegenstelling tot wanneer ik de kinderen overdag thuis had. Even koken, eten en dan was het bedtijd, dus zoveel werk had ik er niet aan. Op het werk was ik net zo druk, maar dan op een andere manier.
Ik ben tekenaar/ontwerper wegenbouw. (Mannenbaan dus) Opmerkingen als: 'jij valt zeker op vrouwen?', 'n**k jij je ook omhoog', 'je bent zeker zwanger geworden met een donor?', 'en blond en een vrouw dat kan nooit goed komen' Van een opdrachtgever ik ben op zoek naar meneer (achternaam), er werkt hier geen meneer (achternaam) maar wel een mevrouw (achternaam), opdrachtgever: dat is zeker de secretaresse? En oneerbiedige aanzoeken van een collega toen ik uit elkaar ging: als je een keer zin hebt, dan moet je maar bellen, ik ben er wel voor in, en mijn relatie zie ik toch niet iedere dag! (Was ook nog eens serieus bedoeld ook) Verder ben ik bij veel bijbaantjes aangenomen op mijn mooie blauwe ogen! Vond ik zelf verschrikkelijk, bijbedoeling baantjes heb ik doorgaans ook niet zolang gewerkt, meestal tot ik erachter kwam dat dat de reden was voor aannemen. Nu werk ik fulltime, en zorg alleen voor mijn zoon (nu ondertussen samen met Vl) maar bij sollicitaties heb ik heel vaak te horen gekregen, dat krijg je toch nooit geregeld? Fulltime moeder, fulltime werken, zal wel moeten, nog 3/4 jaar dan ben ik uit de schuldsanering en mag ik als het financieel haalbaar is minder uren gaan werken! Meest gestelde vraag aangezien mijn salaris naar de kredietbank gaat en je dat over het algemeen persoonlijk moet regelen, je hebt zeker een onwijs groot gat in je hand en ja typisch een vrouw kan niet met geld omgaan! (Geef dan ook altijd maar even te kennen dat de schuldsanering is omdat er het laatste half jaar van mijn relatie, rekeningen door mijn thuiszittende ex op mijn naam niet werden betaald en het huis met schuld is verkocht, dat ik mijn billen gebrand heb door mijn ex te vertrouwen (kwam immers uit de financiële wereld) maar wel zelf op de blaren zit zonder te klagen of ervoor te zorgen dat er zo min mogelijk afgelost wordt! Dan dimmen ze meestal wel in, zeker als ze dan vragen of mijn ex dan wel veel alimentatie zal moeten betalen, en ze horen dat hij vanaf het uit elkaar gaan nog geen rooie rotcent heeft betaald en zijn schulden een veelvoudige is van die van mij! Overigens ook veel opmerkingen, in de trand van, zijn die mannen nou echt zo sexistisch op kantoor? Wordt je er niet gek van dat ze het altijd over lekkere wijven hebben? Nou eigenlijk niet, hebben een jong team en nog niet iedereen is als het ware gesetteld, de vrijgezellen vragen wel eens tips hoe ze aan een meisje geraken, andere hoe ze hun vriendin ten huwelijk moeten vragen, of vertellen mij als eerste dat ze zwanger zijn! Ben wel een beetje gebombardeerd tot mama van het team, de papa's zijn de leidinggevende! Haha meestal komen ze eerst met problemen naar mij... Vind het wel grappig.