Dankjewel alweer. Als ik jullie verhalen lees denk ik dan toch dat het eraan ligt wie je treft.. En dat kan ook nog eens bij de bevalling anders zijn!
hmm ons ziekenhuis is een opleidingsziekenhuis en je mag blij zijn als je ooit een echte gyn te zien krijgt.. alleen in heel bijzondere medische gevallen wipt de gyn even langs en de rest wordt allemaal gedaan door artsen in opleiding die dan via hun mobiel nog even checken met de dienstdoende gyn of ze het wel goed doen. Bij mijn eerste bevalling ben ik in de laatste paar weken van vk overgedragen naar gyn, maar ik heb alleen tijdens de bevalling 3 minuten een gyn gezien die even meekeek. Verder tijdens de controles waren er alleen artsen in opleiding. Nu moet ik weer overgedragen worden op t allerlaatst naar de gyn en ik heb er echt geen zin in. Mijn verloskundige zit al 30 jaar in het vak en heeft alles gezien wat er te zien valt qua bevallingen en nu word ik overgedragen naar allerlei mensen die nog maar net komen kijken in het vak gebied. Ik vind dat heel moeilijk, ik kan er gewoon niet echt vertrouwen in hebben dat ik daar beter bij af ben.
Kan ik me voorstellen couwgirl80. Hier word ik meestal ook begeleid door de verloskundige van het ziekenhuis en dan tussendoor na de (groei)echo's zie ik de gynaecoloog,heb al aangegeven dat ik niét wil worden begeleid door een coassistent.weet dat ze het moeten leren maar als er een stagiaire bij de verloskundige is staat de verloskundige er bij en grijpt meteen in als er in haar ogen niet goed is,en dat gebeurd niet met coassistenten,die hebben alleen telefonisch contact.(zover ik heb meegemaakt in blijde gevallen)en ik vind dat niet kunnen bij vrouwen waarbij een zwangerschap/bevalling niet soepel loopt,want hier in NL kom je nog niet een bij de gynaecoloog tenzij er iets is.
Dat heb ik nou ook! Bij mij zat er ook een verloskundige met meer dan 30 jaar ervaring. Mijn eerstvolgende afspraak is bij een arts assistent.. ik weet dat ik nog de allerminste kennis heb van de assistent en ik, maar het is nou niet echt een blok vertrouwen dat je er in een keer van krijgt. Als ik namelijk los van mijn zwangerschap gesprekken voer met iemand die ook al aan de slag is gegaan als basisarts, valt het mij wel op hoe erg er volgens een boekje wordt gedacht. Ik hoop gewoon dat er wel goed rekening gehouden wordt met wat ik voel en wil op het moment dat ik aan het bevallen ben. Hopelijk loopt het allemaal goed af! Ik klink misschien als een zeur maar ik durf nu niet meer te wennen aan degene die mij gaat behandelen en zie wel wat er gebeuren zal..
@shei ja, dat gevoel heb ik precies.. ze denken alleen in protocollen en ze kijken helemaal niet meer naar de mens erachter. Dat ik als mens, als vrouw, ook nog graag een prettige bevalling wil hebben om op terug te kijken is helemaal niet van belang voor hen. Mijn verloskundige had ik niet alleen medisch vertrouwen in, maar ze was bijna een soort vriendin bij wie ik mijn hart kon uitstorten en nu zit ik weer bij allemaal vreemde gezichten die me heel afstandelijk behandelen als een nummer. Maar hoe vervelend ze mondige patienten ook mogen vinden, ik heb me wel voorgenomen om dit keer zelf meer eisen te stellen en meer voor mezelf op te komen. Dit wordt mijn laatste bevalling en ik wil de regie niet weer totaal uit handen hoeven geven aan de eerste de beste co-assistent met bekakt accent
Ik vond mijn gyn ontzettend fijn; heel professioneel, heel persoonlijk, ook zeker gericht op moeder en kind, veel meer dan mijn vk. Ook bij complicaties na de bevalling bleef de gyn vinger aan de pols houden. Ik heb ook gynaecologen in opleiding getroffen, ook stuk voor stuk heel kundig. Een coassistent stond nooit zonder arts aan m'n bed.
Ik viel bij mijn eerste onder de gynacoloog (medische indicatie), maar toen de bevalling begon had ik gewoon een verloskundige. De Gynacoloog werd pas geroepen toen het niet helemaal goed meer ging met dochter. Bij de 2e val ik onder de vk. Beide heeft wel iets. Bij de gyn kreeg ik elke x een snelle echo, maar bij de vk horen we elke x het hartje.
Ben vandaag langs geweest, er werd me in het kort verteld wat het idee was met de bevalling(inleiden indien het niet vanzelf op gang komt) vanwege de suiker. Het was een vrij kort en formeel bezoekje met een assistent erbij. Het is anders dan bij de verloskundige, dit was inderdaad medischer en formeler. De volgende afspraak is alweer bij iemand anders.... dus het is gewoon erdoor heen gaan haha..
Qua zorgen over je gezondheid of de gezondheid ben je beter af bij een gyn. Die is meer gespecialiseerd en medisch onderlegd. Een vk niet...die mag nog niet eens een receptje uitschrijven. Dus als je een medische achtergrond hebt, kan een gyn door zijn kennis vertrouwder zijn.
Ik heb juist goede ervaring met de assistenten hoor maar ik ben misschien wat bevooroordeeld omdat mijn zusje er eentje is Ik ben door mijn huisarts doorverwezen naar een gyn vanwege tussentijds bloedverlies en kwam bij een assistente terecht, die zag op de echo dat ik misschien wel PCOS had en dankzij haar ben ik meteen doorverwezen naar een fertiliteitsarts, een superaardige assistente die alle tijd nam. Nu loop ik weer bij de gyn in dat ziekenhuis, ook weer een assistent gehad die zelf een studente aan het begeleiden was, daardoor legde ze alles juist extra goed uit tijdens de echo en niet in het Jip en Janneke taaltje van de echoscopiste!
Ik zou nooit meer bij een vk willen zitten... Door beoordelingsfouten van hen zijn wij onze Sam* kwijt geraakt . Als je een standaard zwangerschap hebt zullen ze het allemaal prima kunnen, maar dat was bij ons niet het geval. Dit werd ook niet (h)erkend door hen. Gevolg is dat ik een dag met ontsluitings weeen thuis heb gelegen, advies van de vk was een paracetamolletje nemen en een kruik tegen mijn buik leggen. Toen ik het echt niet meer volhield mocht ik op controle komen ( ja KOMEN, moest dus nog zelf de auto in stappen...) en bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben. Onze gyn is super lief. We hebben er 2, een man en een vrouw, die nauw betrokken zijn geweest bij de bevalling en de nasleep. Dit zijn voor ons nu ook de aanspreek punten bij een eventuele volgende zwangerschap. Zij zijn allebei jong ( dat scheelt volgens mij wel) en erg betrokken en meelevend. Ze denken mee, en staan meer dan open voor suggesties en opmerkingen van onze kant. Kortom: wees blij dat je naar de gyn mag . Jij en je kindje hebben nu de grootste kans om goed begeleid te worden, zodat je zwangerschap tot een goed eind gebracht kan worden.
@Madelein: he wat een ramp . Vind dit echt heel erg Klinkt wel veiliger dat je er nu 2 hebt, voor de dubbelcheck. Ik wens je het allerbeste voor de toekomst. @mamavanjuul en saartje5: bedankt voor jullie insteek, ik ben er nu wat rustiger in omdat het eenmaal zo is en probeer idd te kijken dat ze ook wel meer weten.
@Madelein: Wat een vreselijke afloop bij jullie, daar ben ik dus ook zo bang voor. Ik wil juist heel graag onder begeleiding van een gyn bevallen maar heb verder geen medische reden om doorverwezen te worden. Ik wil ook graag een ruggeprik, niet alleen vanwege de pijn maar ook omdat ik dan in ieder geval met alle toeters en bellen in het ziekenhuis kan bevallen. Het is geen garantie maar in ieder geval wel een verkleining van het risico omdat er tenminste 1 persoon minder een inschattingsfout kan maken.
Thanks meiden. Wij krijgen onze Sam er niet mee terug, maar ik hoop dat door ons verhaal te delen anderen misschien sneller aan de bel trekken! Onvoorstelbaar dat ik me gewoon heb laten afwimpelen. Dacht dat ik me aanstelde of zo... @Saartje: jij bent al heel ver gelukkig! Jouw kindje is nu zeker levensvatbaar! Maar als je bang bent dat er iets misgaat bij de bevalling is de keuze voor een ruggenprik slim . Ik heb trouwens ook een ruggenprik gehad bij de bevalling. Door de weeenopwekkers kreeg ik weeenstormen. Niet te doen... Helemaal niet als je weet dat je aan het bevallen bent van een kindje wat snel na de bevalling komt te overlijden... Maar ook aan een ruggenprik zitten risico's he.. Dat is wel iets waar je je bewust van moet zijn.
Ik vond mijn vk helemaal niets...alles moest snel en was zo onpersoonlijk. Toen ik werd opgenomen met weeen met 27 weken kon er niet eens een telefoontje vanaf.....helemaaal niets heb ik meer gehoord. Gyn daarentegen was super! Mocht ik ooit weer zwanger zijn dan liever weer gyn!
Dik gedrukte is hier ook van toepassing bij onze oudste. Alleen was ik toen 41 +2 zwanger en heb ik meerdere malen aangegeven dat het niet meer goed voelt. Volgens de VK was er niks aan de hand, en wist ik niet wat ik voelde, aangezien het mijn eerste was. Na 3 dagen "voorweeen" mocht ik eindelijk naar het ziekenhuis en bleek ik al een aantal dagen een scheur te hebben in mijn vliezen en had de kleine meid gepoept. Ook had ik geen voorweeen, maar echte weeën, maar was de baby een sterrenkijker. Uiteindelijk is ze met een spoedkeizersnee geboren & had ze koorts. Ik had een baarmoeder ontsteking en kon door naar de hartbewaking ivm uitputtingsverschijnselen. Gelukkig is het bij ons uiteindelijk, met behulp van maatschappelijk werk, goed gekomen, maar voor mij NOOIT meer een verloskundige! Ben echt totaal het vertrouwen kwijt in "voelen" en "ik denk". Nee hoor, nu een medische begeleiding....met een gynaecoloog die gespecialiseerd is in trauma's.
Ja gelukkig wel! Ze heeft er zelf niks aan over gehouden. Tijdens haar geboorte wel koorts en daardoor 5 dagen preventief aan de antibiotica gelegen. Maar daar is ze snel van opgeknapt, gelukkig! Het had heel anders kunnen aflopen...meer omdat het met mij niet zo goed meer ging. Mijn baarmoeder was uitgeput & ik kreeg een koortsstuip. Heb ook 5 dagen aan het infuus gelegen. Mijn man moest toen onze ouders bellen dat ze niet naar de kraamafdeling moeten komen, maar naar de hartbewaking.... Voor mij echt nooit meer een vk....ze heeft een behoorlijke inschattingsfout gemaakt. Maar uiteindelijk is bij ons alles goed gekomen... Helaas bij jullie met een verschrikkelijke afloop....