HiOnze dochter is ruim 2.5. Krijgskunde een half jaar vaak de vraag, al een tweede?? Ongepast vind ik. En ook frustrerend aangezien we al in ronde acht zitten voor een tweede kindje. Ik zeg nu vaak iets in de trant van komt zoals het komt. Vind het wel lastig. Hoe doen jullie dat? Liefs
Ik vind het soms ook wel irritant ja. Ook ik zeg vaak gewoon het komt wanneer het komt. Wat moet je anders..
Hier precies hetzelfde met als enige verschil dat dochter 2 is en ik in ronde 7 i.p.v. 8 Ik zeg steeds: we zijn al dik een half jaar ah proberen maar het wil nog niet echt lukken. Recht voor zijn raap zeg maar.
Als ik de vraag krijg of we nog geen kind 'nemen' van iemand die niet zo dichtbij ons staat, maak ik gewoon een opmerking waaruit blijkt dat dat niet bij iedereen even makkelijk gaat. ('Tja, als ze in de winkel te koop waren..' bijvoorbeeld). Misschien niet netjes, want mensen voelen zich daarna toch vaak ongemakkelijk, maar dan moeten ze ook maar niet zo onbeschoft doen. Al weten de meeste mensen in onze omgeving het
vreselijk die vraag he , ook brutaal vind ik het gewoon. hier kreeg ik toevallig gister de vraag nog .. ik zei : wie zien wel ... wist ook niet zo goed wat ik moest zeggen
Vreselijk onbeschoft zulke vragen. Er werd mij ooit eens gezegd 'dat het eens tijd werd dat mijn moeder oma werd', waar mijn moeder bij zat. Toen waren we al een jaar of 5 in de mmm. Vreselijk vond ik het, m'n moeder wist ook niet hoe te reageren. Het kan zo kwetsend zijn, je weet gewoon niet wat er kan spelen hè.. Ik vind het knap Tempus als je zo kunt reageren, ik zat altijd met mn bek vol tanden, te flabbergasted om een gevatte opmerking te maken.
Ik heb ook een dochter van 2,5 en krijg die vraag ook heel vaak. Hier is het een bewuste keuze om niet meer zwanger te worden (teveel risico's zitten er aan vast). Ik ben het zo zat me iedere keer te moeten verdedigen!
Ik krijg het bijna nooit te horen, op die ene keer na, laatst. Op het KDV nota bene. 'Komt er nog een broertje of zusje voor X? Dat zou zoooo leuk voor haar zijn!' Ik vond het hoogst ongepast, zeker voor een KDV-medewerker. Was er echt boos over.
Hier ook regelmatig die vraag, helaas.. Moeilijk, ik zit nu in de fase dat ik ook in staat ben om zo'n recht voor zijn raap antwoord te geven, een emotionele reactie. Voorheen zei ik altijd dat we er nog niet over uit waren. Juist de mensen die dichtbij staan vragen er niet naar, best vreemd eigenlijk. De kinderwagen staat bijv. bij mijn ouders in de berging. Krijg nooit de vraag of ie verkocht moet worden of moet blijven staan...
Kleine meid is hier bijna 16 maanden, ondertussen 9 maanden bezig voor de 2e. 2x zwanger en alle 2 ma. En dan inderdaad en wanneer komt bij jullie de tweede... Dan moet ik ook 2x slikken. Nou eigenlijk 1 april, ow die deed het niet, 14 juli dan ow die deed het ook niet.... Het zijn gedachten en ik zeg ze niet hard op, maar inwendig klap ik wel eens uit 1 en huil ik in mezelf. Ze moeten eens weten... Maar dan met een glimlach, we zien wel, we nemen geen kinderen, maar het is een gift het komt zoals het komt. De waarheid kunnen de meeste mensen toch niet aan. Ik haal mn schouders op en moet het van me af schudden. Ik wil er niet in blijven hangen.
Mijn knul is nu 14 maanden en ik heb de vraag al 3x gehad :x En dan nog wel van ouders die weten dat de eerste na5 jaar, 6xiui en 2x ivf pas kon komen en als we dan twijfelend antwoorden (man wil ivf niet meer namelijk, heeft bijna ons huwelijk gekost) dan is het 'egoistisch' ten opzichte van ons zoontje om geen 2e te nemen... pfff!!! Dat het bij hun nou eenmaal allemaal zo makkelijk ging... tsss.
Ik zeg gewoon dat het zo makkelijk niet gaat en al 1,5 jaar gestopt met de pil, waarom niet gewoon eerlijk zijn?
Ik zeg het liever niet, omdat ik wil voorkomen dat er steeds vragen worden gesteld. Voor de een werkt het om erover te praten, voor de ander niet.
Wij zijn inmiddels 17 maand bezig voor de eerste, en krijg ook vaak de vraag, nou word het niet eens tijd? Wanneer "nemen" jullie een kind? Laatst flikte weer iemand het, notabene in het ziekenhuis terwijl ik op kraamvisite was bij mn zusje, om deze vraag te stellen, heb toen met mn pokerface verteld dat: Zodra de kinderen bij de Albert Heijn in de aanbieding in de schappen liggen, wij een kind zullen "nemen". Het was in 1x klaar!
Ik heb de vraag op het cb gehad toen onze zoon 9 maand was. Nu zitten we in de 1e ronde en ik denk dat we juist (als het snel 'raak' is) de vragen gaan krijgen is het wel gepland? Goede opmerkingen zitten er tussen maar ik denk dat ik op zo'n moment vooral verrast ben en niets weet uit te brengen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel zo'n persoon ben die dat ook wel eens aan iemand vraagt of ze graag ooit een tweede kindje zouden willen. Maar nu ik jullie reacties lees, besef ik me wel dat dat niet netjes is om te vragen en dat het soms erg kwetsend over kan komen. Voortaan zal ik daar dus wel rekening mee houden..
DitBenIk het is ook de toon die de muziek maakt natuurlijk. Ligt er helemaal aan hoe mensen het vragen. Hier zeg ik letterlijk: zoiets vraag je toch niet? Je moet die blikken dan vaak zien. Maar nog erger...ik word gewoon regelmatig gefeliciteerd. En nee ik ben niet zwanger. Ik zeg dan vaak heel onschuldig (weet natuurlijk precies wat ze bedoelen) "waarmee?" En als ze dan zeggen met je zwangerschap zeg ik "nou voor zover ik weet is dit gewoon eigen kweek hoor" *met een klopje op mijn buik*
Tjee DeeDee dat meen je niet! Wat kunnen mensen lomp zijn. En wat goed hoe jij daar op reageert, ik ga dat ook doen: 'zoiets vraag je toch niet of das niet erg gepast om dat zomaar te vragen vind je ook niet?' Ik ben het zat om me maar rottig te voelen, zij zetten mij in een nare positie, kunnen ze het terugkrijgen. Zoiets zeg je gewoon niet, ik heb dat nooit gedaan ook niet voor mijn kinderwens. Volgens mij zijn het ook vaak mensen die zelf kids hebben en er maar klakkeloos vanuit gaan dat iedereen dat kan en/of wil. Van het weekend vroeg een vriend het ineens: jij nog geen nieuws? Ik zeg 'Pardon? Vraag je dat nu ineens omdat je zelf net 2 wkn vader bent?' Het zal ook wel onwetendheid zijn of 'bedoel het alleen maar goed', maar dat vind ik te simpel hoor, denk ns na, wees tactisch. Grappig om te lezen dat we daar dus allemaal mee te maken hebben.
Idem hier. Nu zelf ook al 10 rondes bezig voor nummer 2 (dochter is 21 maanden intussen) en als ze aan mij vragen of er een 2de komt antwoord ik gewoon eerlijk dat nummer 2 veel langer op zich laat wachten dan onze dochter (die was er in ronde 2). En dat we er dus al even aan bezig zijn maar dat het nog niet wil lukken. Bij mij helpt dat dus het beste om gewoon eerlijk te zeggen waar het op staat. In het begin probeerde ik zoiets van: voorlopig nog niet, het is nog te druk, ... maar nu vind ik het gemakkelijker om te zeggen dat het wat langer duurt en dat we wel zullen zien wanneer het lukt.