Mijn beste vriendin is gisteren nacht bevallen van een dochter met 35 weken zwangerschap. Het ging goed in de zin van dat de kleine zelfstandig kon drinken en haar temperatuur mooi stabiel houd. Ze ligt lekker bij haar moeder en hoeft niet in een couveuse of verwarmd bedje. Nu was er gisteren wel een klein probleem met de borstvoeding, namelijk dat ze maar heel kort effectief drinkt en daarna in slaap valt en alleen nog maar sabbelt. Volgens de verpleegster en de lactatiekundige van het ziekenhuis was dat normaal en moest ze gewoon zo doorgaan. Borstvoeding.com zei wat anders dus dat was tegenstrijding en toen heb ik het voor haar nagevraagd op het borstvoedingsforum, waar uiteindelijk wel wat duidelijkheid uitkwam. Maar dat was dus niet helemaal wat het ziekenhuis zei. Nu zijn er vandaag op dag 2 weer problemen. Haar dochtertje begint ongeveer een half uur na een voeding te huilen en raakt dan helemaal overstuur. Ze wil dan niet aan de borst en is heel moeilijk te kalmeren. In het ziekenhuis zei de één dat het krampjes zijn omdat de darmen doordat ze prematuur is wat gevoeliger zijn, de ander zegt dat het te maken heeft met het maagklepje waardoor voeding terug in de slokdarm stroomt. Dat laatste lijkt aannemelijk omdat ze na iedere voeding ook wat melk teruggeeft. Maar als ik dan op internet ga zoeken komt er iets verrassends naar boven: zowel krampjes als reflux komen pas voor na een paar weken. Niet al op de tweede dag na de geboorte. Dus klopt het wel wat ze zeggen? Is er niet meer aan de hand? Ik krijg hier een beetje het gevoel bij dat ze in het ziekenhuis maar gewoon wat zeggen. Wat doe je in zo'n geval? Moet je altijd de artsen en lactatiekundige in het ziekenhuis serieus nemen omdat ze ervoor geleerd hebben, ook als het erop lijkt dat wat ze zeggen niet helemaal klopt? Welke informatie vertrouw je dan? Ze gaat vandaag wel een tweede lactatiekundige bellen, één die niet verbonden is aan het ziekenhuis, om te vragen over dat snel in slaap vallen aan de borst. Maar ik weet niet of die ook wat kan met het vele huilen.
Ik persoonlijk zou ook voor de andere lactatiekundige gaan. Babymuis dronk ook niet goed door aan de borst maar dat had ik helaas niet in de gaten. Resultaat: een krijsende baby gedurende de hele nacht (van 11 uur 's avonds tot 11 uur 's morgens letterlijk continu). Iedereen zei dat hij goed dronk en dat de borstvoeding goed van kwaliteit was etc. Twee weken later(!) blijkt dat babymuis enorm is afgevallen. Hij kreeg dus niet genoeg borstvoeding en dat was de reden van het vele huilen. Hij was te hongerig om te slapen en te moe om te drinken. Zes weken later was de bv zodanig teruggezakt dat ik op fulltime kv zit. Het bleek uiteindelijk dat Babymuis niet krachtig genoeg kon zuigen waardoor hij dus haast niets binnen kreeg. Hij gebruikte de tepel om bij in slaap te vallen omdat hij de kracht niet had de melk eruit te krijgen.
Je hebt hier te maken met een prematuur geboren kindje en die vallen sneller in slaap dan een voldragen baby. Onze oudste is met 35 weken geboren dus dit verhaal is heel herkenbaar.Op den duur kreeg die te weinig binnen en kreeg hij het via de sonde omdat die tijdens het flesje ook in slaap viel.Kostte allemaal teveel moeite en inspanning.Na 1 week kon die goed zelfstandig aan de borst drinken zonder direct in slaap te vallen. Ik zou het even de tijd geven en niet het hele internet afstruinen. In het ziekenhuis weten ze echt wel waar ze over praten want juist daar zijn ze pro borstvoeding.Onze jongste was ruim 40 weken met de geboorte en ook bij haar was de 1ste week geen makkie met de BV maar ook dat is goed gekomen zonder toeters en bellen.
Ik zou het ook even de tijd geven.. wacht het even af. Iedereen moet even bijkomen. Melk teruggeven is heel gewoon zolang het geen golven zijn of zuurruikt of het kind er direct bij huilt. Het is heel normaal om minimaal 12 x te voeden en het huilen kan inderdaad komen door de darmpjes
Ik denk dat het wel belangrijk is dat je vriendin gaat kolven. Mijn oudste (geboren met 36 weken maar woog wel al 3050) had ook nog niet genoeg kracht om echt effectief te drinken. Het gaat ook niet om zuigen maar om het stimuleren van de borst met de kaakjes. Het lukte haar dus ook niet om de productie goed op gang te krijgen. Ik ben gaan kolven en dat hielp. Wat wij deden: baby aan de borst, nakolven en papa deed fingerfeeding. GEEN flesje gegveven. Na 4 weken was mevrouw volledig aan de borst. Natuurlijk, eerst even aankijken. Maar inderdaad wel alert blijven, samen met een LK. Overigens ben ik het niet helemaal eens met de stelling dat ze in het ziekenhuis per definitie pro borstvoeding zijn. Ik denk dat de intentie er wel is maar dat de uitvoering vaak te wensen over laat.
Dat laatste merk ik inderdaad vaker. Ze zijn wel pro borstvoeding maar weten te weinig van borstvoeding om echt goede adviezen te kunnen geven. Ook zijn ze niet eenduidig in hun adviezen blijkt nu. Want mijn vriendin heeft ondertussen zeker 5 verschillende adviezen gekregen over wat ze moet doen en die adviezen spreken elkaar allemaal tegen. Ze word er compleet moedeloos van, ze wil hartstikke graag bv geven maar niemand lijkt echt te kunnen (en willen? Ze maken amper tijd voor haar) helpen.
Kolven gaat ze trouwens doen, dat heb ik net al aan haar doorgegeven. En nu maar hopen dat er in het ziekenhuis wél iemand is die haar wil helpen met kolven en dat ze haar niet in haar eentje ermee laten rommelen.
Mijn zoontje is met 36 weken geboren en had dit ook. Ze noemden het rand-prematuren gedrag. Mijn zoontje heeft uiteindelijk een sonde gehad voor een tijdje en ik ben gaan kolven. Dat in slaapvallen en alleen sabbelen klinkt vooral heel herkenbaar. Idd even aan kijken, maar zelf ook alert blijven. Ben het met zoe123 eens dat echt niet elk ziekenhuis per definitie bv vriendelijk is. Ik heb dit namelijk echt niet zo ervaren!
goed van haar! Hoop idd dat ze haar gaan helpen. Ik weet nog dat mijn zoontje op de neo lag, er werd een kolf voor me neus neer gezet en een papier waarop stond hoe de kolf werkte, gordijnen werden dicht geschoven, succes gezegd en weg was ze
Lekker handig inderdaad . Bij mijn vriendin gaat het nu zo: ze zit te voeden, er loopt even iemand langs, kijkt een seconde, zegt: gaat goed zo, en loopt dan weer weg. Terwijl het in werkelijkheid overduidelijk is dat het niet goed gaat. En dan komen ze straks zeker aanzetten met sondes en kunstvoeding terwijl dat voorkomen kan worden als er nu gewoon ingegrepen en geholpen word.
Sam was een randprematuur en had dezelfde problemen. We moesten hem wakker houden aan de borst door te blazen en zijn handjes en voetjes te kriebelen. Verder kolfde ik om de productie op peil te houden. Deze melk kreeg hij dan via een cupje van papa. Na anderhalve week was hij sterk genoeg om volledig aan de borst te drinken.
Ik herken je verhaal helemaal. Mijn dochter was dan geen prematuur, maar dronk vanwege een infectie ook niet effectief en viel ook snel in slaap. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en we moesten 5 dagen blijven. Ik vind het ziekenhuis echt niet pro borstvoeding. Want als mijn zus, die kraamverzorgster is, niet had aangegeven dat het nu wel tijd werd om haar aan te leggen voor de eerste keer, dan had geen verpleger of arts me op dat moment geholpen. Het lukte helemaal niet met aan de borst drinken, viel steeds in slaap en hapte niet goed aan. Kolf gevraagd, ook daar moest mijn zus me voorzien van uitleg.....geen verpleger die zich erom bekommert. Op een andere afdeling werd ik ook goed geholpen met aanleggen....niet dus. Gaven me mij kindje en zeiden, ik kom over 10 min kijken of het gelukt is. Daar zit je dan als kersverse moeder die nog nooit bv heeft gegeven en een kind dat veel te vermoeid was om te drinken. Tijdens de kraamweek dronk ze nog niet goed, dag 6 tot 10. Viel ook af. Lactatie kundige erbij gehad. Alles leek goed maar effectief drinken lukte niet. Uiteindelijk fulltime gekolfd. Wat ik wil zeggen, het ziekenhuis daar heb ik mijn vertrouwen qua bv echt in verloren. Het is nu wel pas dag 2. Ik zou het nog even, 1 dag ofzo aankijken. Misschien lukt het wel. Anders zou ik zeker een andere lactatiekundige inschakelen. Ik denk dat het bij mij evht ook mis is gelopen door de slechte begeleiding in het zh.
Klinkt heel herkenbaar hoor. Maar dat ze geen hulp krijgt, vind ik kwalijk. Zoontje hier geboren met 36 weken, viel ook steeds in slaap en moest ook nog leren drinken zeg maar. Ben heel goed geholpen met aanleggen, ook bij de kolf. Mss kan je vriendin wat explicieter aangeven dat ze hulp nodig heeft. Zelf kon ik 'op de knop drukken'en dan stond er gelijk weer iemand bij om babylief weer op de juiste manier aan mijn tiet te krijgen
Heel herkenbaar bij randprematuren. Zowel het drinkgedrag als het ongeinteresseerde en tegenstrijdige advies in het ziekenhuis. Ik hoop dat ze m.b.v. een goede IBCLC lactatiekundige de boel snel op de rails krijgt. Bij ons kwam dat toch neer op aanleggen, kolven, navoeden.
Het kleintje heeft nu een sonde . Ze spuugt heel veel terwijl ze heel weinig drinkt dus ze zijn bang dat ze te kort komt. Morgen komt er als het goed is weer een LK kijken dus hopelijk komen ze dan een stapje verder. Want dit schiet zo echt niet op.
Helaas was dat hier het geval. Mijn man moest s ochtends bijna vechten om een kolf in de kolfruimte (meer moeders dan kolven) En ik moest zelf uitvinden hoe je nou moet kolven. De lactatiedeskundige heeft mij echt voor geen meter geholpen, ze heeft me alleen onzeker gemaakt. Zonder de geweldige kraamhulp (na 5 dagen) was de bv hier helemaal mislukt.
Wat naar dat de kleine zoveel spuugt, al hoort het wel bij prematuriteit. De boel moet nog volgroeien, tot die tijd is de sonde een redding om haar 'aan te vullen', nadat ze het aan de borst heeft geprobeerd. ze is nog te klein om voldoende kracht te zetten EN heeft haar energie nodig om te groeien.
Klinkt misschien gek, maar op zich is het fijn dat ze een sonde heeft. Vooral als ze op die manier moedermelk krijgt. Dan kan ze namelijk zonder dat het haar energie kost lekker groeien, en de energie die ze heeft kan gebruikt worden om goed aan de borst te komen.
Daar zit wat in inderdaad. Lekker groeien ipv alle energie verbruiken . Ze is inmiddels afgevallen tot 2250 gram dus dat groeien is hard nodig.
Prematuren of randprematuren kunnen al na de geboorte reflux hebben, juist omdat ze nog niet volgroeid zijn. Ik kreeg de tip van de kinderarts om de kleine na de voeding een half uur op de (ik dacht) rechter zij te leggen, dan ligt de "kom" van de maag naar beneden. (Check even in het ziekenhuis of ik de goede kant bedoel). Hier hielp dat goed. Ook kreeg ik de tip kleinere voeding en dan vaker voeden dan zit de maag niet overvol. Ik verschoonde heel lang tussen de voeding om de kleine weer wakker te maken, mijn meisje viel ook altijd in slaap omdat ze de energie niet hebben. Kriebelen op de handjes en voetjes en blazen hielp ook bij haar.