Hallo dames, Ik frustreer mezelf ontzettend, en het probleem: ben ik. Vroeger ( ongeveer 1,5 jaar geleden), had ik een super geheugen. Alles kon ik herinneren, ik vergat nooit wat, zelfs raakte ik nooit mijn sleutels kwijt. Sinds mijn zwangerschap is alles veranderd, ik ben gewoon een ander mens geworden. Het is dat ik mijn eigen hoofd niet kan vergeten omdat deze vast zit, maar anders... Ik vergeet spullen in de koelkast te leggen, namen van mensen, sleutels, herinneringen, pincodes, kortom echt alles! En ik vind het niet leuk. Ze noemen het zwangerschapsdementie, echter is het al anderhalf jaar aan de gang. Ik schrijf het nu wel als een lachertje, maar ik begin mezelf langzamerhand echt rot te irriteren. Ik mis mijn geheugen! Hoe komt dit? En gaat het ooit nog weg? Herkennen jullie het ook?
ik heb ooit een stuk gelezen van een internist en die vertelde dat mensen die hoge bloeddruk en een laag hb hebben gehad in de zwangerschap meer kans hebben... ik heb het ook en is noooit meer goedgekomen
Hier helaas hetzelfde Echterrrr... voordat ik zwanger was en alles onthield; deed ik tegenover mensen altijd net of dat niet zo was - omdat ik op een servicedesk werkte (leiding gaf) en allang feilloos had begrepen: "Wie alles weet, mag ook alles doen", dus ik zei altijd tegen alles en iedereen "ik weet het niet meer, dat zul je even op moeten zoeken, ik kom er nog op terug" etc. om mensen af te poeieren. Ondertussen kan ik er dus ook niet over klagen, want iedereen die denkt al dat ik de vergeetachtige nutty professor ben. Selfforfilling prophecy :x !!! Als het bij jou al anderhalf jaar duurt, heb ik nog een hele lange tijd te gaan voordat het misschien beter wordt
Had dit zelf kunnen schrijven. Eerst noemde ik het pregnancybrain. Nu heb k een babybrain. Ik blijf hoop houden dat het over gaat, probeer mijn geheugen ook te trainen. Maar het heeft tot dusver geen zin.
Yep, sinds m'n rugoperatie.. Ik kan op zoek zijn naar m'n sleutels, voorbij de kast lopen waar ze, zoals aaaltijd, liggen en denken 'Oh, m'n sleutels. Grrrrr, waar zijn die verdomde sleutels nou?!'
Ik herken het en na elke zwangerschap wordt het erger Mijn man grapt wel eens dat ik bij ieder kind een stuk van mijn hersenen aan ze doneer Erg vervelend!!
Mijn man heeft ergens eens gelezen dat de mannen genetisch "bepalen" welk geslacht het kindje krijgt (dat wist ik al) en de intelligentie krijgen ze van de vrouw. Dat het zo letterlijk was wist ik niet
Hier net zo hoor. Sinds de oudste niet meer goedgekomen en na de tweede alleen maar erger geworden. Ik moet mezelf dus ook echt aanleren alles op te schrijven maar vooral ook in mijn agenda te kijken.
Hahahaha! TS, heel herkenbaar, ik ben nu nog zwanger, dus het zal me benieuwen hoe dat straks zal gaan. Het lijkt inderdaad erg grappig, maar het kan ook héél frustrerend zijn
jaaaaaaa, heel herkenbaar!! ontzettend vervelend, ik maak me weleens druk dat mensen denken dat ik desinteresse toon, maar ik vergeet gewoon vaak veel weer! Het lijkt eerder erger te worden, kan er wel om janken
hahahaha, ik lig echt dubbel nu.... Ben ik eigenlijk wel blij om (niet om mijn man de grond in te trappen, het is een schat) maar goed, ik ben altijd beter in leren etc geweest, dus ben ik er wel blij mee En het gebit? is daar nog wat van te zeggen? Ik roep altijd dat ik hoop dat ze mijn sterke gebit hebben, ik heb er echt NOOIT wat mee, mijn man zijn gebit valt al uit elkaar als je er naar kijkt De oudste heeft gelukkig mijn gebit en niet die van zijn vader. Nooit gaatjes etc. Nu de andere kinderen nog.
Ohhh hier ook! word er idd gek van! En dan schrijf ik alles op en nog vergeet ik dan in mn agenda te kijken........
Ik leef gewoon via mijn agenda en ik zet echt alles er in dat voor mij belangrijk is. *brillendoekjes pakken*
Ik vergeet soms echt letterlijk wat ik in een ruimte ging doen (oke, behalve bij de wc) en ik zat net nog mijn eigen leeftijd terug te rekenen...........
Dat heb ik dus ook, ik schrijf alles op de kalender en dan vergeet ik te kijken, of ik kijk en letterlijk een minuut later weet ik het gewoon niet meer..... Om gek van te worden!
Heel erg herkenbaar en heel irritant. Ik heb volgens mij alles wat ooit in mijn hoofd zat aan mijn zoon gegeven Ik vind het ook echt niet leuk meer
Oh ik zat hier laatst nog aan te denken Hier word het ook weer erger (zwanger) hoop toch echt Dat het na de bevalling etc iets minder gaat worden. Ik heb het al heel snel namelijk en dat is niet leuk!
ik heb het ook, was altijd supergoed in leren en nu gaat het allemaal maar moeizaam.. ik kan me nu echt heel slecht concentreren, vergeet veel dingen, kom vaak niet uit mijn woorden en vergeet vooral namen (van mensen en spullen) ik vind het echt heel erg! mensen behandelen me ook echt anders.. alsof ik maar een dom mokkel ben.. ik zou wel weer eens mijn IQ willen laten testen, mn IQ was ooit ver boven gemiddeld maar heb het gevoel dat het nu echt een heel stuk verminderd is..
Hier ook, ik kan iets nodig hebben van in de keuken, ga de keuken in weet het niet meer. Nadenken, nadenken,...maar weet het echt niet meer dan ga ik de keuken uit en een minuut later weet ik het weer, ga de keuken in en het is weer verdwenen pffff Ik geraak alles kwijt, gs mijn sleutels of gsm zoeken terwijl ik het in mijn handen heb Ik ga maar de winkel en ik moet zeker koffie meenemen want er komt bezoek. Ik kom naar huis met een volle tas maar geen koffie Berichten terug sturen lukt me ook niet, vergeet ik Ik kan de hele avond naar een serie kijken, lig in in bed en vraag ik me af of ik nu naar breaking bad of revolution heb gekeken Ik vergeet eigenlijk alles behalve dingen die te maken hebben met ons zoontje, ivm met hem vergeet ik raar genoeg helemaal niks, zelfs niet het kleintje dingetje
Dat wordt dan nog wat... ik ben nog niet eens zwanger en herken al jullie dingen... hoe moet dat dan wel niet gaan als ik zwanger ben (geweest)...