Onze zoon van ruim 2 haalt af en toe het bloed onder onze nagels vandaan en wij weten niet goed hoe we hem moeten aanpakken. Hij luistert totaal niet, schreeuwt, krabt, bijt en slaat... Vooral onze oudste dochter is vaak de pineut maar ook wij krijgen wel eens een klap van hem. We straffen hem door hem op de mat te zetten maar dat interesseert hem niks of hij komt er gelijk weer af. We blijven hem dan constant terug op dr mat zetten en zeggen dat hij anders naar zijn bed moet. Vaak beland hij ook in bed... Huilt een goede tien minuten en valt dan in slaap. We snappen dat het aan zijn leeftijd ligt maar het is zo extreem dat we echt niet weten hoe we dit beter kunnen krijgen. We zijn uiteraard heel blij met ons mooie mannetje en houden zielsveel van hem maar op het moment ben ik blij als ik hem naar de peuterspeelzaal kan brengen. Wie heeft goede tips of kan me geruststellen dat dit echt weer overgaat... Onze dochter heeft ook wel haar dagen gehad maar echt niet zo extreem. Bedankt
Ik herken mijn zoontje hier wel in toen hij wat jonger was. Hoe goed kan je zoontje al praten/communiceren? Wij zijn er namelijk achter gekomen dat dit hier het probleem was. Doordat hij zich niet kon uitdrukken was hij steeds zo vreselijk gefrustreerd. Nu zijn we een paar maanden verder en heeft hij sprongen gemaakt wat betreft het praten. Hij heeft nu dan ook zelden nog zo'n driftbui! Er is dus hoop... maar ik weet hoe je je voelt.... Bedenk maar zo, het is een faaaaasseeeee!! echt waar
Aaj, da's wel heel erg vervelend hé! Begrijp een beetje wat je bedoelt, alleen is het bij ons niet zo extreem. Met zulke dingen moet je consequent proberen te blijven en constant terug zetten op de mat. Ook al komt 'ie er dertig keer vanaf, doorgaan. En dát is moeilijk. Die opvoedtips van Jo Frost -EHBO- helpen wel. Ik pas het ook wel eens toe. Op de mat zetten en de reden vertellen waarom. Zodra 'ie eraf komt, terugzetten zónder iets te zeggen. En dit net zolang doen totdat hij het blijft staan (aantal minuten = leeftijd volgens mij). Echt, op een gegeven moment blijven ze staan en merken ze dat het menens is. Maar het is zwaar en moeilijk. Want wanneer je één vinger geeft, pakken ze gelijk weer je hele hand. Take care & good luck. Ik weet 't.. 't valt niet altijd mee. Naar de PSZ brengen is soms even een verheerlijking. =)