Pfoe Heleentje wat een trut was dat! Ik vind het zo erg voor je! Kan je huisarts niks betekenen hierin. Dat hij contact opneemt met psych 8 of 9. Of anders een andere psycholoog zoeken? Ik woon jammer genoeg niet in je buurt dus kan ook niemand aanraden...
Kun je geen doorverwijzing krijgen naar iemand in Nederland? Of zeg ik nu iets heel doms? Bereke: Hoe gaat t werken? Hier gaat t goed op veel momenten. Merk dat de gekke gedachtes op de achtergrond zijn. Wel kan ik nog weinig hebben.. Er hoeft maar iets te gebeuren of ik krijg het benauwd. Denk erover om morgenochtend een bakje koffie te doen op t werk. Maar vind dat ook zo dom staan: zo, ik kom voor de koffie, en ik ga weer!
Dat herken ik van het niks kunnen verdragen. Lastig in combinatie met het gezin.... Koffie drinken: hangt een beetje af van de werksfeer. Bij ons wordt dit eigenlijk niet gedaan maar ik denk dat het op andere plaatsen prima kan. Bwa ik vind het erg zwaar. Kan echt nog niet relativeren en wil veel te veel doen, wil achterstand weg krijgen,.... Weer terug te lang blijven enzovoorts. Maar ik doe het niet. In de namiddag nog niks gedaan thuis. Ik haat het dat ik zo passief ben!
Meiden toch, Ninosz:Blij dat de gekke gedachten op de achtergrond zijn. Koffie drinken vind ik zo gek nog niet. Hier op t werk hebben ze een sociaal assistent die bij langdurig zieken langsgaat zodat ze t contact met t werk niet helemaal verliezen. Ook wordt er aan de bazen gevraagd om eens een berichtje te sturen of eens te telefoneren zodat de langdurig zieken t gevoel hebben dat ze niet vergeten worden. Bereke: ken dat gevoel, van zodra je je ietsje beter voelt wil je er weer in vliegen en al het werk inhalen. Met resultaat dat je weer al je energie kwijt bent. En dan ben je weer chagrijnig dat je geen energie hebt. Wil je steunen want ken het gevoel maar weet geen oplossing. Met mij ging t deze nacht niet zo goed, ben nog steeds flabbergasted van die trut van gisteren. En steile koppijn van de huilbui (beuuuuk, heb al geen energie en nu nog minder) De huisarts steunt mij heel erg (en dat is ook ongeveer de enige die ik nog vertrouw) maar geeft zelf toe dat mij geval te zwaar is voor haar. Maar ze is wel lief. Dus heb maar een sms naar mijn ex-psycholoog gestuurd, die verwachtte mij al en ze ging bellen voor een afspraak. Voel mij hier zoooo niet goed bij, maar ja, je moet blijkbaar roeien met de riemen die je hebt. Heb ook al gedacht aan iets in Nederland, maar probleem is dat de GGD (zeg ik het goed?) mij dan ws de volledige rekening gaat geven en mijn ziekenfonds betaald dit niet terug omdat het geen acuut probleem in het buitenland is. Kortom: ik voel mij volledig met mijn rug tegen de muur geduwd en weet nu echt niet meer wat te doen. Rotslecht dus
En een nieuw e psycholoog zie je niet zitten? Want als het niet klikt, is het al lastiger he... Ja zo gaat het precies Heleentje.. Maar ik probeer mezelf te dwingen om hier deze keer niet meer in te trappen.
Feit is dat ik nergens een nieuwe psycholoog te pakken krijg. Moest ik het niet zelf zijn, ik zou zelf niet geloven in wat voor een nest ik ben terechtgekomen Nu gedaan met negatief gedoe. Vandaag ga ik t positief zien En ik ga een beetje aan jou denken en een beetje steun uitzenden.
Ah echt wel rot seg! Maar inderdaad positief proberen te blijven! En ik zal ook en beetje steun naar jou uitzenden .
thx En vandaag gaan we enkel dingen voor onszelf doen, dus geen was/plas/kuis ed. Gewoon basic minimum.
ff update Gisteren naar psych nr8 geweest en naar mijn ex-psycholoog. Man is meegeweest en is super meegevallen (mag ook wel eens zeker). Ik ga nu weer naar mijn ex-psycholoog gaan, maar enkel voor de linehantraining. Zij ging mij ook aanmelden voor dagopname in de psychiatrische kliniek (wel wachtlijst van 4 maanden). Dat is dus in orde, volgende week woensdag start ik dus met de linehantraining bij haar en zij wordt ook mijn coach voor de psych kliniek. Verder slaat er eindelijk eens iets aan, k voel mij met de sroxat echt rustiger en deze is nu opgehoogd naar 20mg/dag. Hopen dat het zo blijft. Mijn gevoel is dat ik alles nu veel helderder zie door de medicatie en ook de angst is wat afgenomen. Enige nadeel: ik heb enorm pijnlijke knieën en ik mijn oren gonzen. Maar soit daar is mee te leven En met jullie? Hoop dat het ook nog goed (of tenminste beter) gaat
Oh fijn dat je eindelijk eens terug een klein zonnestraaltje door de wolken ziet! Ik hoop dat je op deze weg kan verder gaan meid! Hier nog een beetje hetzelfde: slechte dagen en betere dagen. Lastig op het werk is geen energie meer voor het huishouden en gezin. Dus moet me echt proberen in te houden op het werk. Maar het sociaal contact en het bezig zijn doen wel goed.
oh Heleen wat fijn dat je weer wat perspectief hebt en de medicatie wat lijkt te doen!! ( goed ook dat je man weer mee was) Ik had verwacht erg opgelucht te zijn na de afkeuring maar de laatste weken voelde ik me zo verdrietig en moe. Behandelaar geeft aan dat het verlies van mijn werk niet zo maar iets is en ik de laatste jaren genoeg heb moeten inleveren. Soort van rouw om wat er niet meer is. kan erg weinig van vooral de oudste hebben, wordt boos, voel me dan weer schuldig. Volgende week afspraak bij de psychiater, misschien kan er nog iets worden opgehoogd worden zodat ik me wat rustiger voel. En volgende week met de vakantie gaan de meiden een paar daagjes logeren. Dat is wel fijn.
Hoe gaat het met jullie? Hier alweer een weekje down en depri. En vooral bang. Bah bah.. Mn ongesteldheid komt er ook aan!
Balen ninosz! Maar die hormonen doen zoveel met je!! Ik heb zaterdag en gisterenochtend weer erg last van paniek gehad. Heb vandaag gebeld naar een centrum hier in de buurt en ik mag morgenochtend al komen bij een emdr therapeute, was wel erg benieuwd geworden nav een topic in de lounge. Ben benieuwd!
Zo dat is snel Manuela, fijn man. Goed ook dat je het probeert. Ik mag morgenochtend weer naar de psycholoog. En begin maart begin ik met Mindfullness. Kent iemand dat? Manuela: waar heb jij vooral last van in je paniek?
Mindfullness was ook een onderdeel van mijn cognitieve therapie. Erg prettig hoor! Gebruik sommige dingen ervan nog steeds. Wat mij trouwens ook heeft geholpen is de site sochicken!! Echt een aanrader! Gratis e-boeken, mooie artikelen en veel tips. Ze zitten ook op Facebook en er is een gratis apje van. Waar ik vooral last van heb is dat opgejaagde, zenuwachtige gevoel met allerlei bijbehorende lichamelijke klachten; trillen, zweten, misselijk, diarree, duizelingen etc. Ben dan zoooo bang dat ik moet overgeven oid en denk alleen maar ik moet hier weg, ik moet hier weg!! Kijk ook altijd waar de toiletten zijn ed maar tegelijkertijd ook een gevoel van schaamte... Ben er zo klaar mee!
hoi dames, Met mij gaat het beter: de seroxat lijkt te werken, alhoewel hij nu opgehoogd is (en ik daar heel moe van ben). Maar heb bijna geen zwarte gedachten meer, geen vluchtgedrag en ook geen non-stop disco meer in mijn hoofd. Verder ben ik ook gestart met DGT (dialectische gedragstherapie, ook linehan genoemd) Mindfullness is daar een onderdeel van, en ik heb in t verleden ook reeds een mindfulness cursus gevolgd. Dus voor vragen vuur maar af. Verder sta ik nu ook op de wachtlijst voor dagopname (maar kan 4 maanden duren) en heb ik verlenging gekregen van ziekteverlof. Dat was nodig want ik ben doodsbang om weer te moeten gaan werken, ik voel dat ik absoluut geen stress meer aankan. Verder ga ik nu ook geregeld naar bed en laat mijn man de kinderen doen. Ik kan nl zo moeilijk tegen drukte en ook de opgejaags gevoel. Zo dames, ik hoop dat het voor jullie ook beter gaat en dat er iets mag helpen. T is zwaar ambetant als je steeds maar piekert en paniekaanvallen hebt.