Een jongen....erg wennen

Ja herken het!

Moest ook erg wennen, nog steeds trouwens! Heb ook een meisje en in onze familie is ook alleen maar meisje dit is nu weer t eerste jongentje in 15 jaar geloof ik! Dus best bijzonder namen hadden wij al eigenlijk.

De meisjes spullen weg is hier ook lastig hoor haha! Jongens kleertjes aanschaffen vind ik erg moeilijk!

Het zal vast allemaal wel goed komen! Je bent net de enige die zo denkt in ieder geval

 

Grappig, een vriendin van mij had precies hetzelfde. Het is even omschakelen maar als je dan ziet wat een leuke dingen ze hebben voor jongens, vooral voor het kamertje! Ben wel met mami eens dat kleertjes shoppen voor een jongen wel een avontuur is, ik vind het echt lastig. Maar straks met de feestdagen zo'n mini overhemdje en spencer.. hoe leuk is dat

Enjoy! Welkom in team blauw

 

Ow wat fijn dit. Het lijkt wel dat ik.mijn verhaal lees.
Gelukkig ben ik.dus niet de enige. Hier precies hetzelfde.
Ook ik kom uit een meidengezin. Hebben nu al een dovhter en moest eigenlijk nog steeds moet erg wennen.

Een jongensnaam? GEEN IDEE.
kom er niet uit. Meidennaam lag al klaar

 

Ja maar dan omgekeerd. Wij hebben twee zoontjes en we krijgen nu een meisje.
Ik weet het al een tijdje, maar nu begint het pas echt in te zinken. En het betekent ook afscheid nemen van een heleboel schattige leuke jongenskleertjes. Unisex dingen kan ze wel aan maar ik vind het dan toch weer leuker om meisjesdingen te kopen.

Ja, dus het was flink wennen hier. Ik weet ook hoe het gaat met jongens. Ik kan me totaal geen voorstelling maken van hoe een meisje "tikt".

 

Dat zal wel even wennen zijn ja! Je bent niet gewend aan jongens én dacht zelf weer een meisje te krijgen, daar moet je nu afscheid van nemen.
Ik verzeker je: dat onwennige gevoel dat je nu hebt, is 100% verdwenen zodra hij op je buik ligt, en dan is het alleen nog maar heel erg genieten!

 

Jongetjes zijn errug leuk hoor 😃! Heb 2 zoontjes ..

Een knul erbij zou geweldig zijn, zeker ivm alle kleren en spullen en speelgoed

Maar een meisje lijkt me ook fantastisch kan niet wachten tot ik weet wat onze derde beeb is😃

 

Hier ook erg herkenbaar. De echoscopiste had de nub theorie op ons toegepast en hadden 80% kans op een meid. Aangezien ik mijzelf als meidenmoeder zie en wij dus ook al een dochter hebben, ging ik er dus ook van uit dat het een meid werd. Zei wel tegen mijzelf dat het nog geen 100% was, maar toch was het erg wennen. Hebben zelf niks op de echo gezien, dus ben zelfs nog niet 100% zeker dat het een jongen is. Hebben ook niet echt de jongensnaam en hebben inmiddels wel wat kleding gekocht, maar niet veel. Eerst de groeiecho afwachten of het wel echt een jongen is. Maar wennen moet ik nog steeds wel.

 

Oh echt heel herkenbaar. Ik heb precies het zelfde gevoel als jij.
Wij weten echt sinds kort dat we een jongetje krijgen.
Mijn vriend en ik zijn meer meisje meisje om het zo maar te noemen.
Dus ik moest echt even omschakelen toen we hoorden dat we een jongetje krijgen! Zelf had ik eigenlijk ook steeds meisjes namen in mijn hoofd en waren we er al uit. Voor een jongetje dus niet haha...

Ook heb ik gisteren wat babykleding van me dochter opgeruimd in zakken die ik dus nu echt weg kan/moet doen Wat ik wel erg jammer vind omdat er veel waarde aan hecht vind ik dan.

Dus ja ik deel je gevoel! Ik hoop dat de omschakeling snel komt bij je.

 

Ik had het andersom. Was ervan overtuigd dat ik een jongetje zou krijgen (net als iedereen in mijn omgrving). Al vanaf kleins af aan droomde ik van een babay jongetje. Toen tijdens de echo bleek dat het een meisje werd moest ik daar echt van bijkomen. Kon me er niets bij voorstellen. Roze kleertjes? Bah!
Nu ben ik apetrots op mn kleine meid en haar kledingkast puilt uit van de roze kleertjes

 

Ik weet nog lang niet wat dit wondertje word.
Maar ik zou andersom moeten wennen als dit een meisje word.
Ik dacht bij mijn zoon dat hij een meisje zou zijn.
En zou dit nu een meisje zijn zou ik echt heeeeeel erg moeten wennen ( heb geen voorkeur maar zoals twoboys zegt jongens zijn zo leuk en lief)
En ben zo verliefd op de mijne

 

Ik snap het ook wel! Maar waar het vandaan komt snap ik niet.

Ik lees dan topics van hoeraa een meisje super leuk en ik lees vooral wat meer dat mensen moeten wennen aan het idee van een jongen.

Zo jammer want ik denk dat jochies net zo leuk kunnen zijn en het meer ligt aan het karakter van je kindje en de klik die je samen hebt.
Maar misschien ben ik wel bevooroordeeld

 

Hihi, ik weet het sinds vandaag en moet ook echt even wennen en omschakelen.. Maar vind het zó leuk.. Straks van beide geslachten een kindje.. Heerlijke stoere kleertjes kopen.. Oooh hihi

 

Hier moesten we ook even aan het idee wennen toen we bij de tweede te horen kregen dat het een jochie was. De echoscopist had het met de 12 weken echo al gezegd, met de pretecho bevestigd en daarna met de 20 weken echo nog een keer .

Maar echt, het went! Meisjesnamen was hier geen probleem, jongensnaam heeft echt weken geduurd voor we die hadden (ergens rond 35 weken pas geloof ik). Ook jongenskleding moet je maar net tegen wat leuks aan lopen, maar van de andere kant: je kunt je met een jongen en een meid helemaal uitleven! Van beide wat .

Moet wel eerlijk zeggen: de meeste mensen zeiden tegen ons toen de kleine net geboren was dat jongens veel makkelijker zijn dan meiden, maar bij ons is dat écht niet het geval. Onze zoon is veel meer drama queen dan onze dochter ooit is geweest, alleen qua slapen is hij wel veel makkelijker. Maar hij is toch ook wel een tikkeltje lui, later praten, later lopen, veel aanhankelijker enzo. Maar tis een schatje, en ze zijn helemaal dol op elkaar!

Weet nu wel dat mocht er nog een derde komen, ik dan niet wil weten wat het geslacht is

 

Hier ook even wennen. Voor de tweede keer trouwens haha. Bij de eerste was ik er van overtuigd dat het een meisje was. Iedereen om me heen zei een jongen maar ik had het idee dat mijn gevoel toch klopte. Ik viel daar bijna van de stoel toen ik hoorde dat het een jongen was. Ik vond het zo raar dat mijn gevoel gewoon verkeerd was.

Bij de tweede hoopte ik op een meisje, iedereen om me heen zei dat het een meisje was en ik had ook weer sterk het gevoel dat het een meisje was. Nou niet dus. Ik ben echt 3 weken van slag geweest. Want mijn eigen vertrouwde gevoel was weer verkeerd en ik moest het nu gaan loslaten dat ik nooit een dochter zal krijgen aangezien we het bij 2 kindjes houden. Ik had al 15 jaar een meisjesnaam in gedachte, had het eerste pakje al in gedachte maar dat hoeft nu dus niet meer. Ik ben trouwens absoluut niet teleurgesteld (ik heb echt een bloedhekel aan dat woord) dat we weer een jongen krijgen maar ik vind het jammer dat ik nooit een dochter mee zal maken. Maar ik red me wel met al die mannen in huis hoor hihi. En ik krijg straks gewoon leuke schoondochters en/of kleindochters

 

Ow het had echt mijn verhaal kunnen zijn!!
Intussen een aantal weken verder en er wel aangewend!!

Neemt niet weg dat ik het nog steeds wel heel moeilijk vind dat ik afscheid moet nemen van nog een babymeisje erbij...
Ik heb dus bewust nog niet de meisjeskleding weggedaan... dat lukt me nog niet! Komt vanzelf wel een keer!

 

Zo herkenbaar! Wij weten nog niet wat het wordt, maar het lijkt me gewoon zo raar als het een jongen blijkt te zijn. Heel vreemd, maar dat kan ik me gewoon niet voorstellen, terwijl de kans er natuurlijk gewoon in zit.
Bij mijn dochter had ik een heel sterk gevoel voor een meisje en dat klopte ook. Dit keer heb ik geen gevoel, maar toch zou ik zo moeten wennen als het een jongetje blijkt. Het slaat eigenlijk nergens op...

 

Ik snap het wel al heb ik het andersom (ik heb nog geen kinderen). Ik kom ook uit een meidengezin maar zou het daarom juist zo leuk vinden om een jongetje te krijgen! En toch heb ik het gevoel dat ik later alleen meiden krijg. Volgens mij is iedereen blij met het kindje dat hij krijgt maar het is echt niet vreemd om er een lichte voorkeur of voorgevoel bij te hebben en dat je even moet schakelen als het anders blijkt te zijn.