Deze zwangerschap valt me zwaar. Ik weet het ik mag niet klagen want er zijn genoeg vrouwen die heel graag zwanger willen worden en bij wie het niet lukt en het er allemaal voor over hebben, maar ik zit er even helemaal doorheen. Ben nu ruim 37 weken zwanger van ons vijfde kindje, maar het valt me deze keer meer tegen als bij de vierde en die vond ik al zwaar. Ben deze hele zwangerschap al moe, heb last van mijn bekken en rug en last van maagzuur. Het is soms zo erg dat als ik 's morgens uit bed kom en de kinderen aan het aankleden ben, broodjes smeren en zorgen dat ze op school komen, dat er momenten zijn dat ik gewoon moet gaan zitten, omdat ik niet meer op mijn benen kan staan van vermoeidheid. Als de 2 oudste dan op school zitten, probeer ik mijn rust te pakken, maar het huishouden gaat gewoon door en de 2 kleintjes willen ook aandacht. Vooral onze jongste is een erg ondernemend grietje en is moeilijk te corrigeren waardoor ze dus ook door blijft gaan. Wij zeggen vaak tegen elkaar we hebben een klein wervelwindje in huis. Haar om me heen te hebben valt me op dit moment het meest zwaar, omdat ik dan zo'n pijn in mijn bekken en rug heb en ik de hele tijd achter haar aan moet lopen omdat ze weer gevaarlijke dingen doet of de katten weer lastigvalt. De nachten zijn ook een drama, ik kan niet slapen omdat ik niet weet hoe ik liggen moet en last van het zuur heb, ondanks het drankje en daarnaast hebben we de afgelopen nachten iedere nacht wel een kind aan ons bed staan of huilend in bed. Begrijp me niet verkeerd ik doe het met liefde en ga er met liefde uit voor ze, maar na 3 keer mijn bed uit geweest te zijn om al strompelend naar de kids geweest te zijn ben ik op. Ik maak mijn man dan wel wakker maar die is soms echt niet wakker te krijgen of gaat al mopperend dat ik dan toch zelf maar weer ga. Maar nu is de energie echt op. Kan niets meer van de kids hebben en voel me daar heel schuldig over, omdat ze nu vaak een sneer en een snauw krijgen wat ik helemaal niet leuk vind en me er weer rot over voel en dus regelmatig in huilen uitbarst, omdat ik het zo sneu voor ze vind. Daarbij is mijn huishouden een rommeltje, het is voor het oog netjes, maar zoals de badkamer en wc hebben toch regelmatig achterstallig onderhoud, terwijl dat wel belangrijk is dat het schoon is. Ik hoop dat ons kleintje deze week nog even blijft zitten want vrijdag moeten we nog met de jongste naar Rotterdam voor controle en daarna zou hij toch echt wel mogen komen, al vrees ik dat het dan nog zwaarder zal zijn dan het nu al is, omdat hij dan ook zijn aandacht vraagt en ik weet nog niet hoe ik dat moet gaan doen met de jongste van 19 maanden erbij. sorry voor het lange verhaal en waarschijnlijk onsamenhangend verhaal, maar zelfs normaal denken gaat me moeilijk af op het moment.
Ah meid wat vervelend zeg. Een dikke knuffel voor jou! Maar ik weet wel hoe je je voelt. Tenminste... Het zware gedeelten van de zwangerschap. De eerste maanden HG hier en nu ook weer van alles en nog wat. Volgens mij ga ik alle klachten af deze zwangerschap. Maar gelukkig is het einde bij jou bijna in zicht. Hou nog even vol en heel veel succes. Je kunt het.
Hele dikke knuffel!! Ik herken m'n zoontje in jouw jongste, is ook 19 maanden. Als je dan hoogzwanger bent, bi hebt ( ik ook ) 4 kids hebt, dan begrijp ik dat t iet meer te doen is. Hou je taai hoor dikke knuffel!
Hele dikke knuffel! Een tip,wacht deze week af ivm je zoontje,en vraag daarna een je VK of ze iets voor je kunnen doen,misschien eerder inleiden? Misschien niet helemaal fijn,maar het is het ook niet waard om lichamelijk straks zo ontzettend op te zijn,dat je de bevalling al oververmoeid in gaat,en juist daarbij kun je wel wat energie gebruiken! Vraag inderdaad in je omgeving of ze een dagje kunnen oppassen,vraag misschien om tabletjes voor een goede nachtrust,spreek met je man af dat jij op een bepaalde nacht er gewoon niet uit hoeft of iets. Knuf!! En hou je taai!
hele dikke knuffel. Ik weet een klein beetje hoe je je voelt ook ik geef onze dochter wel eens een snauw, maar daarna is het van mij uit meteen huilen omdat ik zo helemaal niet wil doen.
Bedankt allemaal voor jullie lieve berichtjes dat doet toch even goed je hart luchten. Vanmorgen komt mijn moeder helpen/ oppassen waardoor ik wat minder met de jongste moet slepen en ik rustig met ons zoontje naar logo kan en de kinderen van school halen. Dus dat geeft al weer een stukje rust. Van de week moet ik naar de vk en zei al wel tegen mijn man je gaat maar even mee en dan kijken we of we eventueel wat af kunnen spreken.
Jeetje oxbow... pffff wat een moeilijke situatie. Het is hier al druk met 1 ondernemend kind, laat staan met 4! Toch manlief, wat meer laten doen en helpen. En ik ken het, je doet het liever allemaal zelf want de mannen doen het niet goed, duurt langer en vaak moet je nog een keer terug ook. Maar probeer daar toch je rust in te vinden. Dan maar minder goed.... Normaal douche ik mijn dochter elke dag, maar nu ook om de dag hoor. Dan maar een keer met de washand Sterkte meid met die (*^(&#^zware laatste loodjes. En goed dat je het gaat aangeven bij de VK<
twoboys: balen dat je weer bi hebt en wat leuk dat jullie een meisje krijgen na 2 jongens, al is het natuurlijk het belangrijkste dat het gezond is. Hoop voor je dat deze zwangerschap met minder zorgen verloopt als die van je zoontje. Kan me dat nog goed herinneren. Missdee: dat maakt denk ik ook dat het zwaarder is,omdat er nog 4 kinderen rondlopen, die hun aandacht vragen en die geholpen moeten worden, maar onderschat het al niet met 1 kindje hoor. Vanmorgen dacht ik wel dat het beter ging en ik zie het ook wel wat meer zitten dan gisteren, alleen mijn bekken helaas niet. Vandaag heb ik echt bijna geen kracht in mijn linker been en zit nu aan de paracetamol tegen de pijn in mijn bekken. Gebruik amper paracetamol en heb liever wat pijn dan dat ik dat gebruik, maar nu zag ik het toch echt niet zitten zonder. Daarbij is de jongste ziek en wil alleen maar op de arm en hangen bij mama, dus dat werkt ook niet mee. Maar we komen er doorheen nog een paar weekjes.