Ha meiden! Ik heb me vandaag hier aangemeld en weet sinds 1 week dat ik zwanger ben! Afgelopen september gestopt met de pil, en omdat niet goed wist hoelang mijn normale cyclus was ben ik dit gaan bijhouden. Deze wisselde enorm, wat ik me nog wel vaag kon herinneren van voor mijn pil gebruik. Ook had ik geen idee wanneer mijn eisprong was. In december begonnen met ovulatietesten, om eens te kijken hoe mijn cyclus in elkaar zat, en in januari vingen we 'em! We hadden echt niet gedacht dat het dan meteen de eerste keer raak zou zijn. We zaten best wel een beetje perplex op de bank met onze positieve zwangerschapstest. We zijn super blij! Maar ook nog wat voorzichtig, omdat ik weet wat er allemaal mis kan gaan (ben kinderverpleegkundige). Het ene moment ben ik dus helemaal heppie, en het volgende moment ben ik erg bang dat ukkie niet blijft zitten.. We willen het zo graag! Begin maart pas de eerste echo, dus we moeten nog even geduld hebben. Verder heb ik wel symtomen, maar ook niet heel erg overdreven: - Zere borsten, - Moe, moe, moe, - Afgelopen week menstruatie-achtige buikkrampen gehad, maar sinds vandaag bijna niet meer. - Rugpijn, maar ook niet elke dag, - Maagzuur, afhankelijk van wat ik eet. - Af en toe duizelig. Daar wordt ik wel onzeker van, als ik ff niets voel. Denk dan meteen dat het mis gaat...stom he. Morgen ga ik het aan mijn leidinggevende vertellen, zij moet het op tijd weten ivm de nachtdiensten die ik dan vanaf wk 12 niet meer hoef te doen. Ik vind dit wel doodeng, want dan wordt het opeens zo echt! En wat als het dan opeens misgaat. Ik heb het gevoel als ik het uitspreek naar iemand (alleen mijn man en ik weten het nu), dat het dan mis gaat. Heel vermoeiend deze gedachten. We hopen maar op het beste. Ik vind het super leuk om al jullie ervaringen te lezen. Iedereen succes met alles! Grtjs een stressPipje
Gefeliciteerd! Ik herken je verhaal! Ik ben nog maar kort zwanger en toen ik daar een kleine week geleden achter kwam kon ik de wereld aan. Zo blij en gelukkig, maar nu slaat de angst en twijfel toe.. Ik heb geen leidinggevende meer (zeldsturend team) en ik maak zelf de roosters, maar zal het daarom ook eerder dan mij lief is moeten vertellen. Ook vanwege de nachten. Na mijn NOD wilde ik mijn gyn bellen voor een echo, maar dan wordt het zo echt! Ik moet gewoon maar aannemen dat het goed zal gaan, maar spannend vind ik het wel! Jij ook succes met afwachten!
Gefeliciteerd! De angst dat het misschien mis kan gaan heb ik ook! Wij waren vanaf 2011 echt begonnen aan de kinderwens en wij moesten helaas wel de mmm in..... nu zijn we zwanger en ben ik zó enorm gelukkig maar tegelijkertijd ook zó angstig! Ik heb over 2 weken de eerste echo dus ook hier rustig afwachten. .toch proberen zoveel mogelijk te genieten....!!