Hallo allemaal, Ook ik meld me hier. December 1e ICSI poging gehad, helaas mislukt vorige week evaluatiegesprek gehad bij het UMCG en het was niet echt een fijn gesprek of zo. Ik had 4 follikels, 4 eitjes, 2 bevruchtingen en 1 verse 4-cellige tp van A-kwaliteit. De andere embryo was op dag 2 3-cellig en niet goed genoeg om in te vriezen. Ze zeiden dat het resultaat aan de lage kant was, maar ik wel aan een 2e poging mocht beginnen omdat ik een heel mooi embryo had. Ik ben nu 35 en ik heb geen eileiders meer en nog maar een eierstok vanwege 2 operaties. Ik twijfel nu al om naar een andere ziekenhuis te gaan. Maar je leest zoveel verschillende berichten. Het UMCG vind ik behoorlijk onpersoonlijk, 10 minuten gesprekjes, zo van echo en dat was het. Er is weinig tijd voor vragen. Ik lees ook dat het UMCG laag scoort qua slagingspercentage. Ze zijn daarom denk ik ook heel streng, want alle kansen worden ook geregistreerd en zal in de cijfers meegenomen worden en als het UMCG al laag scoort, worden ze alleen maar strenger qua regels. Ik begin 24 februari weer met decapeptyl en dan weer het hele traject. Als alles goed gaat zal eind maart de punctie zijn. Ik doe nu ook acupuntuur en merk dat ik er ontzettend rustig van wordt. Probeer alles eruit te halen, maar ja garanties heb je nooit met zwanger worden, kunnen alleen maar hopen. Toch fijn om je ervaring zo met anderen te kunnen delen. Lieve groet, Daan
Babycomp leef met je mee meid kop op en een broertje of zusje komt er echt wel! Het is je al eens gelukt dus het lukt nog wel een keer de ene keer gaat het sneller dan de andere keer.....zo moet je maar denken. Mijn ziekenhuis in nederland werkt heel erg nauw samen met gent....dus vandaar dat ik in nederland blijf voor controles Vanmiddag weer op controle ben benieuwd of het goed gegroeid is....had gisteren heel de dag het gevoel alsof ik me eisprong had gehad :/ en nu voel ik amper iets meer en veel wit verlies....kan je eerder je eisprong zomaar krijgen? Groetjes lilmomo
hoi daan welkom hier. als jij jezelf niet begrepen of gehoord voelt bij je zh zou ik zeker eens gaan kijken bij een ander. in elk geval succes bij deze poging . echt meiden ik kan gewoon vandaag niet aardig zijn tegen een ander. herkennen jullie dit? of moet ik vandaag gewoon even niet op het forum komen jongens wat baal ik zeg, ik wor der altijd zo vreselijk boos van. en heb zoooooo enorm veel angst, straks lukt het de laatste keer weer niet hebben jullie dat ook? of is er nog niemand (gelukkig) zover? ik wor ook zo boos als ik nadenk over dat gezeur weer van al die mensen die het helaas deze keer wisten dat we bezig waren. Joh vorige keer lukte het ook laatste keer, o wat vervelend zeg nou volgende keer beter. ja dat is lekker kun je weer overnieuw beginnen elke dag spuiten na ziekenhuis rijden zoveel keer in de week.:x alsof ik dat zelf zie niet bedacht had. haat het eerst weer aan de pil al die stomme weken hup weer voorbij. je heb er niks aan. hebben jullie dit nou nooit eens? of ben ik nou gek? weer zoveel aankomen terwijl ik juist af moet vallen (niet dat ik obese ben ofzo hoor) van al dat spuiten. machtig wat ben ik boos.
Daan succes!! Hoeveel prik je? wat prik je? Babycomp......nee hoor heel herkenbaar Ben ook niet de vrolijkste, vind alles vreselijk, vind niets leuk...nouja vond, zo langzamerhand kijken we maar weer eens vooruit. en ik dacht van de week ook...oei nog twee kansen en dan is het over....dan zijn twee kansen ineens nihil... en dat gewicht...pfff blijft een gevecht, met het spuiten!
Hi babycomp, ook ik heb vandaag een slechte dag hoor. Ik heb na mijn miskramen nog nooit gehuild. Ik wilde altijd sterk en positief blijven, was er altijd van overtuigd dat er nog eentje zou komen. Vandaag zat ik een filmpje te kijken van een meisje die hoort dat ze een broertje krijgt. Die ouders gillen van blijdschap, het meisje zet het op een janken want ze wil een zusje ipv een broertje. Toen knapte er iets bij mij, ik dacht ineens, hier komt helemaal geen zusje of broertje, ik ben te oud, het heeft allemaal te lang geduurd, ik moet 5 maanden wachten op een tp.....een nieuwe ivf poging zit er ook niet meer in.......janken, zoals ik nog nooit gejankt hebt.....een kraan die werd opengedraaid. Boos op mijn lijf , boos op ce dokters dat we zo lang moeten wachten, boos op iedereen die nu wat wil of vraagt.....ik ben potverdorie even met mijzelf bezig ja, ik heb verdriet!!!!!!! Ik jank met uithalen, hijgen en schreeuwen, nooit eerder gedaan en ervaren, ik werd bang van mijzelf. Laat al die gevoelens aub toe, ik heb ze altijd weggeduwd maar merk dat ik ineens aan het eind van mijn latijn ben. IK WIL GEWOON NOG EEN KIND!!!!! Ik wil niet zien dat onze dochter in het weekend altijd alleen is, dat zij altijd met 2 volwassenen naar de film gaat, op vakantie altijd moederziel alleen is, altijd heeft ze alleen maar ons om mee te spelen. Altijd zit ze tijdens lange ritten alleen achterin de auto..... Dat zal beter worden als ze ouder wordt en makkelijker vrienden maakt maar niet de steun en gezelligheid van een broer of zus hebben.....ja, ook ik ben boos. Ze wil zo graag een zusje, heeft dat ook al zo vaak gevraagd en leg dan maar eens uit dat die er niet meer gaat komen. Ja, ik ben even de hoop en moed kwijt.....sorry.
Sterkte Alexje, vind het heel rot voor je... en begrijp ook wel hoe het voelt dat je graag nog een kindje wilt. Mijn vriend heeft al een dochter van 6 en zij vraagt ook zo vaak om een broertje of zusje. En ook wij zitten met z'n 3-en in de bioscoop en op vakanties heeft ze ook niemand om mee te spelen. En een eigen kindje lijkt mij ook heel bijzonder. Wij hebben het deze keer ook niet aan de grote klok gehangen dat we weer een poging gaan starten. Vond het ook erg vermoeiend al die goede bedoelingen, tewijl je jezelf dan helemaal niet goed voelt Ik start net als vorige keer 2 weken decapeptyl en dan 225E Menopur totdat de eicellen groot genoeg zijn. Meer Menopur geeft het UMCG niet omdat het niets zou toevoegen zeidn ze. Ben nu aan de pil 3 weken. Ben er wel weer klaar voor, vorige keer weinig last van de hormonen gehad, behalve aan het eind van de menopur wel moe. Maar goed ik heb maar een eierstok dus ook de helft minder kans op eicellen. Hoop echt dat het er nu meer zullen zijn, maar het ziekenhuis zegt dat die kans heel klein zal zijn
Lieve schatten! Het is ook allemaal zo verschrikkelijk lastig!!! En het voelt soms zo oneerlijk, waarom krijgt de hele wereld kids en moeten wij door deze MMM..... Maar hou moed! Als het niet goed voelt in het zkh en je geen vertrouwen hebt in de artsen, lijkt me dat zo lastig! Verzekeringstechnisch mag je overstappen. Gelukkig ervaar ik bij het mck alleen begrip en zijn ze daarentegen ook helder in het scheppen van verwachtingen. En aktie in die taxi. We wachten al lang genoeg..... Dikke knuffel voor jullie allemaal!
Hier ook slecht nieuws......van alle follikels die ik had zitten was er sinds vrijdag helemaal niets gegroeit Nu ophogen naar 225 en donderdag terug...... Sorry babycomp dat ik het dan ook zei ik snap je wel....eigenlijk zeggen mensen zoiets erg onbewust al is het niet leuk om te horen sterkte meis X
Hoi allemaal, Ik volg jullie vanaf 26 januari (na de tp, 2e icsi behandeling) en wilde al steeds reageren maar dacht als ik teveel ga schrijven ben ik er teveel mee bezig. Ja het slaat nergens op en het heeft totaal niet geholpen want ook deze poging is niet gelukt. We hebben nu nog 1 poging over. Waar ik vandaag het meest mee zit is het feit dat m'n vriend al twee kinderen heeft uit eerdere relaties en ik hou ontzettend veel van ze maar vandaag heb ik het er gewoon moeilijk mee.. Om er geconfronteerd mee te worden dat het ooit wel mogelijk is geweest om kinderen te krijgen en alles erom heen mee te maken (vriend is nu verminderd vruchtbaar). Sorry voor mijn ego berichtje!! Ik zie dat het bij jullie ook niet mee zit, zwaar balen!! Hoe leuk zou het zijn om over een tijdje met z'n allen te kunnen schrijven bij 'zwanger zijn'! Laten we de moed erin houden, hoe moeilijk dat ook is pff..
anja ik neem jou natuurlijk niks kwalijk absoluut niet. we maken hetzelfde mee. dus wij begrijpen elkaar. andere mensen die het niet weten die bedoelen alles vast aardig maar je voelt niet begrip wat ik hier merk. hoi maaike dan zijn wij dus op hetzelfde punt beland. laatste poging. ik weet wat je voelt ANGST ANGST
anja ik neem jou natuurlijk niks kwalijk. we maken hetzelfde mee dus jij begrijpt me. andere mensen die bedoelen het echt wel goed maar je voelt niet hetzelfde begrip als hier. dus jou woorden doen me alleen maar goed. ik wens jou ook echt het beste toe!!! hoi maaike. dan zijn wij dus op hetzelfde punt beland. laatste poging, ik weet wat je voelt. namelijk ANGST ANGST dat het nooit meer gaat lukken. ik kan even de moed nog niet vinden maar komt tenminste moet weer komen. hoeveel eitjes en Emmy had jij bij je poging hoe oud ben je (als je dat wilt delen) in welk ziekenhuis en waar kom je ongeveer vandaan. zou heel mooi zijn over paar maanden allemaal in zwanger zijn. alexje waar ben je kom op ej we denken aan je
@babycomp: precies!! De druk is zo groot dat ik bang ben dat het daardoor juist mis gaat.. en hoe moet je zoiets verwerken, kan je zoiets verwerken..
geen idee. ik weet het zelf ook even niet meer. hoe oud zijn je twee (pleeg) kindjes?> wonen ze bij jullie? kan me goed voorstellen dat het confronterend is hoor.
Nou ik ben dus Maaike, 24 jaar, uit den haag. Wij zijn onder behandeling in het Erasmus MC Rotterdam. Deze poging hadden we 11 eitjes waarvan er 3 bevrucht zijn. Alle pogingen geen cryo's helaas dus geen extra kansen..
De oudste is al 19 (beetje apart we schelen maar vijf jaar maar een super goede band) en de andere is 9. Alle twee meisjes, stief/bonus dochters . Wanneer ga jij beginnen aan de laatste poging? Of wil je daar nog niet aan denken..
Hallo allemaal, Na een rotdag gisteren gaaat het vandaag weer ietsje beter. Ik wil jullie wel allemaal een tip geven, wellicht voor sommigen overbodig maar misschien voor sommigen een eye-opener. Praat over je verdriet, angst en gevoelens en uit je verdriet,angst of gevoelens !!! Ik heb mijzelf opgelegd dat ik positief moet blijven en na iedere miskraam dacht ik: kop op, doorgaan, niet zeuren, er komt er heus nog wel eentje.... Ja, miskramen en teleurstellingen dus..... Ik klap nu zo in na deze IVF poging, ik had zo ontzettend verwacht dat het "wel eventjes gewoon ging lukken". Helemaal toen ze maar bleven "blaten" dat mijn waardes zo goed waren, ze zo verbaasd waren over het grote aantal follikels en daarna bevruchte eicellen, meerdere topembryo's. Ik ging er gewoon helemaal in geloven. Maar het is en blijft een russische roulette. En toen ik zaterdag begon te bloeden heb ik echt uit het raam kijkend staan slikken, slikken en nog eens slikken. Ik heb letterlijk mijn tranen in geslikt. En nu kom ik er achter hoe slecht het is om alles op te kroppen. Ik begin te hyperventileren, trillen, angstig te worden, heb last van mijn maag en nog veel meer. Vroeg of laat baant het verdriet zich een weg in je lichaam. Uit je gewoon, ook op dit forum ! Voel je niet egoistisch als je een berichtje schrijft waarin het alleen maar over jou gaat ! En als je thuis niemand hebt om je hart te luchten doe het dan vooral hier. Wij zitten allemaal in dezelfde situatie: we willen (nog) een kindje maar het komt niet vanzelf..... Ik zie toch wel vaak dat mensen hun excuses aanbieden maar ik hoop dat we vanaf nu af aan dit niet meer doen ( in ieder geval niet in dit topic......... Wees jezelf, wees lief voor elkaar maar uit ook vooral je verdriet ! Zo, "oma" heeft gesproken......... En Danimaxim en Anja1977: vertel ook aub jullie omgeving wat er speelt en geef aan wat je nodig hebt van je vrienden of familie. Hoe eng misschien ook maar ze kunnen je alleen goed steunen en zo min mogelijk kwetsen als jij zelf aangeeft wat je prettig vind. Ik weet niet of dit van toepassing is hoor maar ik persoonlijk blijf het voor jullie zwaarder vinden omdat jullie de enige zijn zonder kinderen. @MaaikEmile: gewoon even checken voor de zekerheid: ben jij 24 ?? Ik lees namelijk dat je al 7 jaar wacht op een wondertje en dan was je 17 toen je begon. Niets mis mee hoor, ik kreeg mijn eerste kind op mijn 22ste. Ik moet wel eerlijk bekennen dat die niet helemaal gepland was (nou ja, ok, helemaal niet dus) en dat ik mijzelf best jong vond om toen een kindje te krijgen. Dus vind ik het heel bijzonder (positief bedoeld !!) dat je op je 17e al bewust aan kinderen wil beginnen. Nu is je vriend natuurlijk ook een stuk ouder en dat zal ook schelen. Mijn vriend destijds was net zo oud en die nam gewoon de benen toen onze kleine eenmaal geboren was. Zo van "ik ga even sigaretten halen"......... hij was gewoon ineens weg, spullen meegenomen en ik heb noooooit meer wat gehoord. Ik wil iedereen wil sterkte, moed en kracht wensen voor alles wat er weer op je pad komt. Lilmomo: hopelijk gaan de follikels alsnog groeien.
Hoi Alexje, Uit je bericht kan ik alleen maar opmaken dat je onwijs sterk bent! En wat erg dat je toenmalige vriend zo is vertrokken, laf!! En dan nog zo in het leven staan, respect! Ik ben bijna 25 en we zijn bijna 7 jaar aan het wachten dus was 18. Ook nog erg jong maar we wisten al dat m'n vriend verminderd vruchtbaar was dus we wilde niet al te lang wachten. Geduld is een schone zaak maar ik begin er schoon genoeg van te krijgen
Alex mooi gezegd en je hebt helemaal gelijk! Je moet je uiten, hoe moeilijk ook soms! Schreeuw maar, huil maar. Het moet er uit anders is het ook niet goed! Jou kind is nu dus 20? of heb ik dat zo mis mijn hersens staan een beetje stil op het moment die willen niet rekenen. EN heeft hij dan geen contact met zijn vader? Ga je nu overstappen naar een ander ziekenhuis? of kan dat niet omdat de cryo's daar ingevroren zijn? trouwens...oma?? Je bent zo oud als je je voelt Hihi! Maaikemile: Welkom, Jou vriend is ouder dan jij bent? bonuskinderen zijn leuk en net zo fijn maar het is niet het zelfde! Ik ga heel hard voor je duimen dat je straks je eigen kindje in je armen hebt! Lilmomo, Wanneer mag je weer naar de fm? Ik kreeg hier de oproep voor het uitstrijkje...pfff zo geen zin in! Er word al genoeg "gewroet" daar beneden... Zie er nu al tegenop!