Mijn dochter is nu 2 jaar en 3 maanden. Sinds 1,5 week is slapen een groot drama. Zowel het middag slaapje van een uur en de avond. De middag vind ik nog het minst erg... Maar die avond! Ze wil ineens niet meer in haar eigen bed. Huilt, roept, gilt en komt uit bed. Met als gevolg dat we tegen de tijd dat het 23.00 is we toegeven en dat ze bij ons ligt. Niet goed... Ik weet het. Maar met 4 dagen werken en zwanger zijn is het op een gegeven moment de energie echt op. Alleen als ze bij ons ligt blijft ze aan de gang. Boven op mij liggen, huilen, arm om mij heen slaan. Huilen dat ze niet wil slapen.. Ik vind het zo zielig. Maar ook erg moeilijk. Ze is echt extreem aanhankelijk. Heeft iemand hier ervaring mee en hoe kan ik deze cirkel doorbreken? Alvast bedankt! Elke tip is welkom!
Ja, helaas ervaring.... Ik heb 2 jaar geleden een zelfde topic geopend Onze dochter was bijna 2,5 jaar toen en het heeft een week of 5-6 geduurd. Het was iedere avond drama, uit bed komen, huilen, spelen, bang voor het donker en overdag natuurlijk doodop. Soms viel ze van ellende in slaap op de grond van haar kamer, zo moe was ze dan. Na een paar weken waren we er achter dat het geen angst, pijn oid was, maar pure aandachttrekkerij. Ze wist gewoon dat we zouden komen als ze een drama maakte..... Uiteindelijk heb ik haar gezegd dat ik haar een kus zou geven en uitgelegd dat ik niet meer naar boven zou komen. Ze heeft de hele boel bij elkaar gegild, huilen, huilen, huilen.... ik ben op een gegeven moment een rondje gaan lopen omdat ik er niet meer tegen kon.... Zo zielig. Ze viel uiteindelijk om 23:30 in slaap. Dag 2 was het om 21:00 uur stil en op dag 3 was het helemaal over.... Ik zou dus eerst alle opties uitsluiten... Bang in donker, om alleen te zijn, etc. en dan toch gaan uitleggen dat ze gewoon in haar eigen kamer moet blijven en niet bij jullie kan slapen. De druk van het slapen afhalen kan je ook proberen, slapen "MOET" niet. Wil je niet slapen? Oh nou dan ga je maar een boekje lezen Sterkte!
Hier ook heel lang hier mee gezeten van alles geprobeerd ( ben ook zwanger dus ik weet hoe je je voelt zo zonder energie) laten huilen daarna bij ons precies mijn verhaal! Ik ben erachter gekomen dat het bij mij echt om de aandacht ging omdat ze dondersgoed wist dat wij kwamen opdraven uiteindelijk Ik denk dat het ook de leeftijd( mijn kindje is nu 2.8 jaar) is heb nu sinds 2 maanden het goed voor elkaar al zeg ik het zelf. Heb veel lopen denken hoe en wat uiteindelijk heb ik het middagslaapje niet meer verplicht gemaakt nu slaapt ze bijv 2 dagen niet smiddags en 1 dag wel dan heb ik het avondeten vervroegd na het avondeten in bad warme melk en ze slaapt sls een roos! Als ze smiddags niet slaapt ligt ze rind half 7/7 uur te slapen als ze wel slaapt is het 7 / half 8. Ik heb dus het hele ritme en ritueel omgegooid heeft hier super geholpen je moet wel kijken wat voor jou en je kindje het beste is Succes hoop dat je er wat aan hebt
Hier ook in die periode niet naar bed willen. Maar was hier te wijten aan bang voor schaduw. Dat hebben we met een spelletje opgelost en daarmee was het ook over. Misschien is het dat? Sterkte
Hier ook een tijd gehad en dat hij persé bij papa en mama wilde liggen, een tijdje toegestaan omdat ik de puf niet had om een "gevecht" aan te gaan. Wel gelijk duidelijk gemaakt dat hij na 5 minuten weer naar zijn eigen bed zou gaan (tenzij ik zelf ook in slaap viel) en dan pakte hij het gewoon als ik hem weer terug in bed legde. Nu zeg ik gewoon dat hij in zijn eigen bed blijft slapen en vind dat niet meer erg. Hij word we nog een aantal keer wakker in de nacht en moet dan rechtgelegd worden. Dan slaapt hij gelukkig wel weer verder.
Bedankt voor jullie reacties! Het is echt zo vermoeiend allemaal. Ik durf niet goed te zeggen of het aandacht trekken is.. Vast wel een beetje. Ze is volgens mij bang ofzo... Ze wil ook echt mijn hand vasthouden tijdens slapen ook. Middagdutje weglaten ga ik toch eens proberen. Al vind ik de daar wel jong voor! Maar volgens mijn moeder sloeg ik als peuter ook al snel mijn Middagdutje over. Zit ook te denken om campingbed neer te zetten op haar kamer. Dan kan ze niet constant de bed uit! Fijn te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem!
Enig idee waar ze bang voor is? Alleen zijn? Of bang in het donker? Schaduwen, geluiden? Misschien kunnen jullie samen een nachtlampje gaan kopen? Of een knuffel, die haar zal beschermen? Wb het middagslaapje, onze dochter was ook zo jong. Zonder redde ze het eigenlijk niet, maar met was ze niet moe genoeg als ze naar bed ging. Misschien kan je haar gewoon even op haar kamer laten spelen ipv slapen? Of even een half uurtje op de bank een tekenfilm kijken. Rusten ze toch een beetje uit....