Ik zoek iemand die een postnatale depressie heeft of heeft gehad en die met mij in contact zou willen komen. Zelf heb ik ook een postnatale depressie, en ik heb echt de behoefte aan iemand dit dit ook meemaakt of mee heeft gemaakt en mij vertelt dat het goed gaat komen. het begon bij mij met hyperventilatie, en daarna heb ik paniekaanvallen gekregen. In de 5 maanden heb ik 2 keer echt in een diep dal gezeten dat ik niet meer wou leven en het gevoel heb dat ik gek aan het worden ben. Ik had de hele dag door constant paniekaanvallen en hele erge gedachten. Het is gewoon echt een hel. sinds 3 weken zit ik alleen aan de anti depressiva.. maar heb ik soms nog steeds pijn op me borst of steken en een druk op de borst. of pijn in me buik. Hierom ga ik weer ontzettend piekeren en denk ik constant dat ik de ergste dingen en ziekten heb en dat ik niet meer lang leef. ik ben het vertrouwen in me lichaam kwijt, en als ik er weer wat vertrouwen in heb komen er toch weer allemaal klachten. wil iemand alsjeblieft met mij in contact komen? liefs.
Ik kan je niet helpen, maar wil je even ontzettend veel sterkte wensen. Hopelijk zit je snel wat beter in je vel..
Ik heb nu voor de tweede keer een pnd. Het is zwaar en ook ik heb meer slechte dan goede dagen.. Je mag me altijd pb'en. Dikke knuffel, Charlotte
Ik. Het wordt beter meid. Bij mij zag ik mezelf en de wereld weer een beetje normaal worden nadat ik 6 weken ad had geslikt. Helaas nu nog steeds ad maar heb sindsdien nergens meer last van gehad. Sterkte. Het duurt gewoon even voordat die ad aanslaat.
Je mag mij steeds pb'en. Heb er eentje gehad bij nr1 en bij nr3. En momenteel heb ik er nog steeds de naweeën van. Heb verder ook een hele hoop andere diagnoses
Hoi, Bah wat naar meid. Ik heb het ook. Vanaf de kerst weer in een dip, was gestopt met de antidepressiva. Ik zou graag contact met je willen. Misschien kunnen we elkaar opbeuren? Pb me maar. Liefs
Het komt écht goed... Dat diepe dal waarin jij nu ziet, is mijn ergste schrikbeeld geworden hoor - daar wil ik nóóit meer terug in. Maar anderzijds is het fijn dat ik dat kan zeggen, want het betekend: Ik ben erg uit. Of in elk geval heel ver. Ik geloofde ook niet dat het ooit goed zou komen. Een verpleegkundige die in het begin dagelijks even aan huis kwam, bleef het me ook maar beloven. En ook dát ik níét gek was. Dat ik géén gevaar was voor mezelf of mijn kinderen, hoewel ik daar zelf weleens aan begon te twijfelen. Bizar vond ik dat: Hoe een buitenstaander in mij kon geloven terwijl ik dat zelf niet kon. Maar achteraf had ze gelijk... Door de ervaring wist ze het... Ik hoop dat de ad snel goed aan slaan. Heb je eventueel begeleiding (fysio?) voor de hyperventilatie? Gewoon, praktische hulp als het ware, waardoor je de klachten kan verminderen en kan stoppen? Of misschien ben je hier al vanaf- ik hoop het, sterkte in elk geval!
Ik en ik ben er bijna uit. Het diepe dal waar jij nu in zit ben ik uit. En ook jij komt eruit. Het enige wat ik nog zo nu en dan heb zijn de paniekaanvallen. Je mag me ook pben als je er behoefte aan hebt.
Hier ook paniekaanvallen!!! Met vallen en opstaan komt het echt goed hoor meid!!! Ik heb ruim een jaar bij een coach gelopen en vanochtend intake voor emdr gehad. Veel sterkte en je mag me altijd een pb sturen.
Ik heb af en toe ook nog wel behoefte om met iemand te praten. Idee om een Facebook-hoekje aan te maken?
Is misschien wel een goed idee ( heb dan wel geen postnatale depressie maar wel al een paar depressies achter de rug helaas)
Ik heb geen pnd gehad, maar zat wel heel diep...paniekaanvallen, niet kunnen slapen, gevoel dat het nooit meer goed zou komen, verschrikkelijk. Maar echt, het komt goed! Als de ad aanslaat, zal het al beter worden. Misschien kan je ook kalmeringspillen vragen, dat heeft mij ook geholpen. Blijf rustig en geloof erin dat het over zal gaan, want dat zal het echt.
Hey meid, Ik lees dit nu pas, ben een beetje opzoek naar mensen met de zelfde problemen om er over te kunnen praten. Ben bang dat ik ook een postnale depressie heb Ben ervoor bij de huisarts geweest en die heeft me in geschreven bij t ggz. Ben een paar weken geleden bevallen en had niet verwacht dat zoiets mij zo overkomen. Had het wel kunnen verwachten natuurlijk want heb ik t verleden ook geen goeie jeugd gehad zeg maar. En ook niet echt een fijne zwangerschap. De ene dag gaat t beter en de andere wat minder. Gelukkig geniet ik wel heel erg van mijn kleine man. Hoorde iemand hier over een fb pagina openen? Is die er al?
Je mag mij ook pb-en. Heb ook een pnd gehad, en het duurde een tijd voor het helemaal weg was. Geef het wel tijd! Ga jezelf niet pushen, en laat je zeker niet door anderen pushen! Jij bepaald je grenzen. Ook de AD heeft tijd nodig om aan te slaan. Maar het komt echt goed! Al lijkt het nu niet zo.
Lijkt me fijn dat de dames die ''genezen'' zijn, ook zich toevoegen op Facebook. Voor de positieve steun