Al sinds dat ik jong ben heb ik een sterk verlangen om voor een kindje te zorgen dat meer liefde en aandacht nodig heeft, dan de meeste kindjes. Nu ik een jaar getrouwd ben en wij zelf graag kinderen willen, maar het nog niet zo lukt, is dat verlangen alleen maar groter geworden. Wij twijfelen nu heel erg om door te gaan met zwanger worden of voor een pleegkindje te gaan. Ik neig heel erg naar dat laatste...
Knap van jullie! Ik heb er zelf ook lang mee in m'n hoofd rondgelopen, maar ik denk dat wij sowieso niet aan de eisen zouden voldoen en het geld opbrengen zou de eerstvolgende jaren ook niet lukken.. Succes met jullie beslissing!
Ik weet niet als je erin verdiept hebt? Maar je moet er wel rekening mee houden dat een pleegkindjes geen "normale" kindjes zijn (net als adoptiekindjes) De meeste kinderen hebben helaas wel al een hele lange geschiedenis met veel verdriet meegemaakt, dus als het kindje psychische problemen (grote en kleine vorm) heeft moet je er niet raar van op kijken. Het is natuurlijk per kind verschillend, maar z'n kindje heeft wel extra aandacht nodig. Wij waren bezig met adoptietraject toen ik bij laatste ivf toch zwanger raakte en daarom zijn we er eerst mee gestopt (moet ook verplicht)
Ik ben zelf werkzaam in de jeugdhulpverlening bij een instelling in zuid-holland en waar pleegzorg een onderdeel is van onze instelling. Pleegouders kunnen zelf ook hun wensen aangeven qua bijvoorbeeld leeftijden, crisis- of langdurig pleegzorg enz. Kies je dus voor de zorg voor een baby of voor kinderen van 6 a 7 jaar of pubers. Houdt ook rekening met het feit dat het niet alleen de zorg en opvoeding van een kind is, maar dat je ook te maken hebt met zijn of haar ouders en een bezoekregeling die daarbij hoort. Er kunnen in ieder geval nooit genoeg pleegouders zijn!
We gaan eerst 2 april afwachten, de informatieavond. Maar hopelijk zijn we voor 2 april al zwanger...
in nederland staat er een pleegzorgvergoeding tegenover, zodat je in principe niet over de kosten in hoeft te zitten. Waarom denk je niet aan de eisen te kunnen voldoen, ze zijn namelijk heel breed
Ze woont niet in Nl, en de vergoeding is echt niet zo'n vetpot hoor.. Ts, denk indd ook aan de ouders,familie en andere 'problemen' die erbij komen kijken.. Zorgeloos is het 9 vd 10 keer niet..
Ik denk dat je het anders bedoeld als dat het overkomt maar voor wat het waard is; Pleegzorg is een totaal andere zorg als het mogen krijgen van een eigen kind. Een pleegkind kan een eigen kinderwens niet opvullen c.q. vervangen. Pleegkinderen en dus ook pleegouders hebben vaak nog te maken met eigenouders en daar waar terugplaatsing mogelijk is zal daar altijd aan gewerkt worden. Daarnaast las ik in het begin van dit topic dat jij graag wilt zorgen voor kindjes enz. enz.. Waarschijnlijk heel goed bedoeld maar ik denk dat je er echt anders naar moet gaan kijken anders kom je bedrogen uit. Wat jij wilt is namelijk niet belangrijk. Als je als pleegouder wilt fungeren moet je dat voor de pleegkinderen doen en niet vanuit je eigen behoefte. Het is geen rozengeur en maneschijn. Pleegkinderen zijn over het algemeen niet dankbaar (dit kan later wel komen maar zeker niet in de situatie) ze schoppen veel tegen je aan terecht of onterecht en stellen heel vaak (logisch) hun eigen ouders boven jou. Wanneer je het romantische idee hebt kindjes in nood te helpen, door ze te overladen met liefde ga je echt bedrogen uitkomen. Daarnaast zou je wens voor pleegkind naast je kinderwens moeten staan niet in plaats van
Ik zeg ook niet dat het een vetpot is. Maar ik ben van mening dat je van ruim 400 euro per maand prima een kind kan onderhouden (noem nu even een gemiddeld bedrag) Ik heb geen idee of het land waar ze woont ook een vergoeding hanteert.
Het opvoeden van een adoptiekindje gaat ook vaak niet over rozen . En ook adoptiekindjes komen vaak al met bagage