Hallo allemaal, Sinds 2 weken weten we dat ik zwanger ben van ons eerste kindje! Zelf ben ik geboren met heupdysplasie en heupluxatie aan beide heupen. Ben nu 30, en in die tijd kreeg ik een spreidbroek. Ook mijn oudere zus heeft een aantal maanden een spreidbroek gehad, en daarna nooit meer last gehad van haar heupen. Bij mij ging het anders. Ik ben met 4 maanden geopereerd en heb daarna een gipsbroek gehad. Op de babyfoto's zie je een altijd vrolijk meisje. Voor mijn 7e ben ik uiteindelijk 7 keer geopereerd, wederom foto's met een grote glimlach op mijn gezicht terwijl ik in het gips zit. Daarna op mijn 19e een heup besparende operatie links en als laatste op mijn 28e nog een keer rechts. De toekomst is een heupprothese aan beide heupen, maar dat stellen we zo lang mogelijk uit. Uiteraard heb ik altijd al nagedacht over de erfelijkheid en of ik dit mijn kindje(s) aan wil doen. Het antwoord daarop is ja, want ik heb zelf ook een leven gehad waarin ik echt niet alles kon doen, maar wel bijna alles! En zie de vrolijke foto's uit mijn jeugd. Uiteraard zijn operaties eng en zeker op zo'n jonge leeftijd, maar wie kan mijn kind beter bijstaan dan zijn of haar mama. De kans dat mijn kindje het niet heeft is ook aanwezig! Daarnaast denk ik (en mijn partner) ook aan mijn eigen lichaam. Mij is altijd verteld dat het mogelijk is om kinderen te krijgen, maar de vraag is of mijn heupen het gewicht van een zwangerschap tot in de laatste maanden kunnen dragen. En wat gebeurt er daarna? Nu ben ik niet bang voor een rolstoel, maar als je net een kindje hebt gekregen wil je het wel het allerliefste zelf verzorgen... Op dit moment loop ik prima voor mijn doen. Op goede (wandel) schoenen kan ik zo'n 3 kilometer lopen en op 'mooie' lage schoenen houd ik het nog geen 500 meter uit zonder pijn. Ik hoop natuurlijk op een prachtige zwangerschap, maar maak me toch wel zorgen... Zijn er nog meer mama's met heupdysplasie en hoe is het jullie vergaan? Konden jullie gewoon bevallen of werd het een keizersnede? Hoe ging het na de bevalling?
Hoi! Ik ben ook geboren met heupdysplasie/luxatie aan een kant, maar ik heb "alleen" maar in een spreidbroekje gezeten.. Wel lang trouwens. Mijn heupen zijn niet mooi gevormd, heb er veel speling in, maar op dit moment gaat het goed. Onze eerste is geboren met een knieluxatie.. Is heel zeldzaam, ze heeft de eerste tijd in het gips gezeten en daarna een pavlik bandage, ook omdat er natuurlijk ook de kans in zat dat ze HD zou hebben. Gelukkig was dit niet het geval. De tweede werd geboren en meteen sloeg een heup opzij. Dus mocht onze dame eigenlijk vrijwel direct een spreidbroekje om, ze was twee weken...Met 4 en 6mnd zijn foto's gemaakt en ook zij bleek het niet te hebben.. ze hebben dus eigenlijk beiden preventief een pavlik/spreidbroekje gehad.. Achteraf onnodig, maar ze hebben er nooit veel last van gehad. Ik ben zelf ook hypermobiel en Eef ook.. Het zou mij niet verbazen als Fien ook hypermobiel zou zijn. Mijn oude fysio zei dat mensen die met HD geboren zijn vaak ook hypermobiel zijn. Weet je.. Ik heb me best wel eens rot gevoelt toen mijn meisjes in hun spreidbroekjes zaten, het kwam immers door mij, ik deed ze dat aan. Maar wat jij zelf ook schrijft, ze waren altijd vrolijk, ze huilden nooit als het ding weer aan moest na een badje of zo. Ik ben trouwens gewoon bevallen en heb tijdens mijn zwangerschappen vreemd genoeg ook totaal geen last gehad van mijn heupen. Succes, en nog gefeliciteerd!
Hier ook iemand met heupdysplasie en hypermobiliteit. Spreidbroekje gehad als baby. Nog wel vaak last van mijn heupen, voornamelijk door hypermobiliteit. Al vroeg in zwangerschap bekkeninstabiliteit gekregen, goed voor behandeld en redelijk goed mijn zwangerschap doorgekomen. Niet in een rolstoel geëindigd Zoontje echo gehad en gelukkig geen heupdysplasie. Veel sterkte, succes en geluk met je zwangerschap
Bedankt voor jullie positieve reacties!! Heel fijn om te lezen! Ik sta er wel redelijk positief in en na het lezen van jullie verhalen ga ik er vanuit dat alles goed komt. Er zijn genoeg mensen om ons heen die kunnen en willen helpen als het nodig is. Maar inderdaad een schuldgevoel tegenover je kinderen begrijp ik heel goed. Mijn opa is nu 92 jaar en heeft het er nog steeds over dat het door hem komt dat ik heupdysplasie heb. Bedankt meiden!
Hier geen heupdysplasie, maar simpelweg het ontbreken van mijn gehele rechterheup. Met als gevolg een been wat 15cm korter is en ik dus met prothese loop. Maar ook geen problemen als kind, was altijd vrolijk, hing de clown uit met mijn prothesebeen! Dit ook omdat mijn omgeving mij niet "zielig" vonden en me niet als gehandicapt beschouwde. Het is dus ook echt hoe je als ouder zijnde met je kinderen omgaat! Maar, voel je niet schuldig! Je weet zelf dat er prima mee te leven is. En nogmaals, het is ook echt hoe je er als ouder zijnde mee omgaat! Oh en gefeliciteerd, geniet ervan!
Ook ik ben geboren met heupdysplasie/heupluxatie aan beide zijden, ook ik ben hypermobiel. Bij mij kwamen ze er echter pas achter toen ik anderhalf was en ging lopen. Na 5 operaties had ik een normale jeugd en kon goed meekomen met sporten. 9 jaar geleden heb ik een heupbesparende operatie gehad. Dit is mijn 3e zwangerschap, beide kinderen zijn geheel gezond, thuis geboren na prima zwangerschappen waarbij ik zelfs op de laatste dag nog prima liep! Bij 3 maanden hebben ze een heupecho gehad waaruit geen afwijkingen zijn geconstateerd (yay!) nu hopen dat ons derde kindje net zo gezond is!
ik heb ook een spreidbroek gehad. geen problemen met zwanger zijn en alleen bij de eerste bevalling zat mn kindje vast. verder daarna geen last meer gehad 2 van mijn 3 kindjes hebben heupdysplasie
Ik ben ook geboren met heupdysplasie en heb 1,5 jaar een spreidbeugel gehad. Sinds een aantal jaren terug weer af en toe wat last van mijn heupen en met fysiotherapie is het goed te doen. Tijdens de zwangerschap nergens last van gehad! Ik heb wel een keizersnede gehad, maar dit kwam door dat ons meisje in stuit lag en daardoor heeft ze wel dubbele kans op heupdysplasie! We gaan er echter vanuit dat ze het niet heeft als we zien hoe ze haar beentjes beweegt en de kinderarts heeft het ook al nagekeken, maar met de 3 maanden krijgt ze een echo van haar heupjes en krijgen we dus uitsluitsel...
@ Tines: heb jij toen een keizersnede gehad? Had het vast zitten van je kindje met je heupdysplasie te maken? Hopelijk is het bij jouw kindjes niet al te ernstig en kunnen ze gewoon lekker meedoen met hun leeftijdsgenootjes! @ mamaniro: ik heb wel eens gelezen dat je het bij pasgeborenen al heel vroeg kunt zien door te kijken naar de bilplooien. Deze zouden bij heupdysplasie asymmetrisch zijn. Succes met de echo!