Knuff voor de werkzoekende.. Hier ook nog steeds een vriend die al een jaar thuis zit. Zich helemaal De rambam Solliciteerd op de gekste dingen maar overal Word hij afgewezen. Of geen papieren ervoor of te oud. Vooral dat laatste.. Vermoeiend. Hij heeft nog tot oktober ww en dan word t helemaal drama denk ik. Met evi gaat het een stuk beter. Van de week krijgen we de uitslag van de provocatie test.. Ben heel benieuwd. Verder heeft ze nog fysio vanwege de spanning in dr lijf en de platte hoofdje. Ze ligt wat achter op groei dus ook daar gaat naar gekeken worden. Medisch zijn we er dus nog niet maar verder huilt ze niet meer en is ze erg vrolijk. Behalve dan als we met haar weg gaan of bij andere op schoot. Ze kan nog erg slecht tegen prikkels en drukte en is erg eenkennig door het ziekenhuis. Maar dat zal vast wel goed komen
Fijn dat Evi wat beter gaat. Eenkennig gaat er ook wel af hoor, dat is maar een kleinigheidje vergeleken met de rest. Werkende leven weer begonnen, heftig wel. Tis toch best zwaar werk maar weer goed voor me lijf tis gewoon 15 jaar geleden, 2 kinderen later ...alles is anders. Maar blij dat ik wat heb. Blij dat er zo'n bedrijf in de buurt zit die altijd mensen kan gebruiken. Alleen je mag maar half jaar en dan een half jaar er uit...zit niet te wachten op dit gezeur weer over 25 weken...maar vezet maakt vast een uitzondering. Heb er natuurlijk wel een lijntje met ze. ...hoop ik. Vandaag bezig geweest op het land....opruimen voor de pluktuin
Vandaag begonnen met afbouwen van de nutramigen naar weer kruidvat voeding. Wat een drama foei.. Hoe is t hier met iedereen? Miep hoe gaat t met jou meid? Daan hoe gaat t bij jullie? Beast druk aan t plukken? Nog helemaal in love dus?
dank je wel! zaterdag feestje van Y. Is inmiddels al weer 2 maanden 10, maar hij wilde het zo graag met z'n beste vriendin vieren en er zit precies een maand tussen hun verjaardagen. Dus zaterdag gaat het eindelijk gebeuren Hier weer druk geweest. K vreet energie. Zit niet helemaal lekker in z'n erg drukke klas en heeft (tot een paar weken terug) elke ochtend en middag stampei gemaakt over het naar school gaan. Op school is ie heel rustig en doet z'n ding wel met een paar andere jongste kleuters, maar thuis komen alle prikkels van de dag er uit. Dat er een jongetje in z'n klas zit wat erg van het slaan/schoppen/duwen en bijten is helpt niet bepaalt...dus als K thuis komt doet hij hetzelfde als wat dat jochie op school al doet Gelukkig is er af en toe vakantie, zodat ie weer even z'n eigen vrolijke zelf kan worden. Dochterlief is de tweede energievreter. Autisme en hollende hormonen zijn een heftige combinatie. En ja, kleine meisjes worden groot...vorige week is ze voor het eerst ongi geworden. Gelukkig hebben we wel een goeie school gevonden voor haar voor volgend jaar. En (zoals jullie misschien op fb hebben gelezen) is ze na een ontzettende boze bui bij de tandarts nu toch eindelijk verlost van de laatste kiezen die haar beugel nog in de weg stonden. We hebben weer grenzen verlegd en nu kan ze gelukkig weer even verder. Met Y gaat het echt heel erg goed. Doet geen reet op school en haalt alleen maar negens en tienen. Gelukkig begint eindelijk het besef te komen, dat dat niet normaal is maar heel bijzonder. Hij ziet hoe ontzettend zijn zus moet knokken voor een zesje en begint eindelijk wat gemotiveerder te zijn om op te letten in de klas en blij te zijn met een hoog cijfer! Zo raar. Toen ik hier al die jaren geleden begon te schrijven, was hij juist degene waar we de handen aan vol hadden. En als je hem nu ziet...wow! Hij is trouwens met zijn schooldamteam door naar de halve finale van Nederland! Geeft ook al een enorme ego-boost. Hier dus meestal 's avonds de energie op om ook nog maar iets te doen.... ...maar zal toch moeten, want ons dierlijke energievretertje moet nog uit. Met onze hond gaat het prima. Is alleen nog steeds heeeeeel enthousiast met alles en iedereen en weet van geen ophouden (hoe veel krabben hij ook krijgt van onze jongste kat...). Dus elke morgen doe ik m'n best om die ook nog eens opgevoed te krijgen Klink ik vermoeid? Ben ik ook wel. Maar ondanks alles hebben we gelukkig ook heel veel mooie en gezellige en grappige momenten. En nou K eindelijk de hoop heeft opgegeven voor sneeuw voor deze winter (hihi), kan ik met recht zeggen: wij hebben zin in de lente!!! Nou...da's weer eens een update vanaf hier. Nou jullie!!!!! Later ladiezzzzzzzz
Tezzz, poeh, klinkt heftig zeg! Maar wat ontzettend fijn dat Y het zo goed doet . Hoe gaat het met de zaak? Daar ook nog veel stress omheen, of is dat wel even wat rustiger? Hoe is t verder met iedereen? Bapsie, jij bent alweer een eind op weg, of niet? Hier na alle slechte berichten van een half jaar geleden nu goed nieuws: na 24 weken chemo ben ik twee weken geleden geopereerd; linkerborst geamputeerd en alle okselklieren weggehaald. Nu nog aan het herstellen (en regelmatig naar het zh om vocht af te laten tappen), maar mooi nieuws gehad uit het lab: in zowel de verwijderde borst als de klieren is helemaal geen kanker meer teruggevonden! De chemo heeft dus goed z'n werk gedaan 👍. Eind volgende maand nog een paar weken dagelijks bestraling en daarna nog 9 maanden immunotherapie en herstellen - maar dit is wel heel hoopgevend!!
Jaaaaaaaaaaa!!! Ik las het gisteren op fb. Ik ben zo ontzettend blij met je uitslagen Miep! Heel veel beterschap met herstellen en dat die stomme PIEPziekte maar mooi NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOIT meer terug mag komen! *doet vreugededansje voor Miep...en dan nog 1...en dan nóg 1*
Oww miep, ben zo blij. Blij voor jou, voor b en al helemaal voor jullie trio! En al die familie en vrienden om je heen natuurlijk. Wauw gewoon. Verder een zwaai aan de rest...en....pfff dacht dat ik het had afgesloten...maar wat moet je als je nieuwe lief ineens zegt dat ie met jou nog wel een kindje zou willen? Nee is eerste reactie maaar waarom zit dat verrekte kind dan in me kop?..
Tezz heftig joh! Respect Hoe je het allemaal doet! Miep! Goed nieuws!! Super! Sterkte Nu met je herstel en hopen dat de komende maanden snel voorbij vliegen Beastie lijkt me ook wel een moeilijke beslissing maar als t in je hoofd blijft zitten... Hier gaat alles wel oke.. Evi doet het goed. Is alleen erg eenkennig door het ziekenhuis gebeuren. Als mensen te dichtbij komen of t ergens erg druk is raakt ze helemaal in paniek.. Groeit ze ook wel weer overheen.. Hoop ik haha
zwaai, lees wel bij hoor maar zooo druk Beastie blij dat het zo goed met jou/jullie gaat en is een leuk iets om over na te denken toch? Miepie wat een ontzettend goed nieuws zeg!!!! Marieke ziekenhuizen en kids weet er alles van (ben kinderverpleegkudnige) Tess drukke boel bij jou! tussendoor ook genieten he!!!
Bapsie oo echt? Nou t is echt een drama met r hoor.. Ze is niet gewoon eenkennig en verlegen. Nee ze raakt echt in paniek.. Ze kan ook totaal niet tegen drukte.. Dan zie je dr oogjes schichtig kijken en zie je dr gewoon in paniek raken. Zo zielig.. We blijven proberen om bij andere te zitten. Soms gaat t 5 min goed. Soms 10 en soms is t na 1 minuut al bekeken.. Laatst kwamen we t ziekenhuis inlopen, voor controle, en t was direct al mis..terwijl ze in de auto nog vrolijk was. Net of ze t wist waar ze was.. Ik zei al, mama laat je niet achter... Nou dan breek ik even hoor als ik mn meisje dan zo over de zeik zie gaan
Hey dames, Allereerst wat een fijn nieuws Miepie!! Wow, ben zo blij voor jou en jouw familie!! Ik hoop dat je herstel voorspoedig gaat. Dikke knuffel voor jou! Beastie, nou, zit je mooi mee dan als het niet uit je hoofd gaat Wat fijn om te lezen dat jullie het zo leuk hebben. Erg blij voor je! Tezzz, pfff... van jouw update wordt ik al bijna moe... Klinkt behoorlijk heftig allemaal. Dikke knuffel! Daan, hoe gaat het meissie? Marieke, C had dat ook enigszins. Kon ook niet tegen drukte en was ook erg eenkennig. Een heel verschil met E. Maar gelukkig gaat dat nu veel beter hoor. Ik hoop dat ze er snel overheen groeit! Bapsie, wow, alweer bijna 25 weken... Hoe gaat het met je? Lola, ben je al begonnen bij je nieuwe baan? Hier alles gelukkig weer rustig Manlief is een paar weken geleden bij mij in de auto in elkaar gezakt. Hij had een betablokker gekregen van de huisarts en binnen een half uur na inname waarschijnlijk een bradycardie gehad waarbij ook zijn bloeddruk enorm zakte en hij bewusteloos raakte. Gelukkig was ik dichtbij het zh en kon hem daar dus gelijk afleveren. Na een week van onderzoeken en scans kon ik hem gelukkig weer meenemen naar huis. Verder heeft ook C inmiddels zijn 5e verjaardag gevierd en voor het eerst een echt feestje voor klasgenootjes gehouden. Erg leuk. E doet het super, echt een halve Duitser als je hem hoort kletsen... zo grappig. En wat mezelf betreft, ach ik blijf een beetje aanmodderen. Na een scheenbeenontsteking zit ik nu met een ischias. Kortom, voorlopig zit hardlopen er nog niet in Maar komt vast weer goed tegen de tijd dat ik een oud wijf ben....