Hallo dames, Ik moet het even van me afschrijven en ben op zoek naar wat positieve verhalen. Afgelopen maandag was mijn eerste afspraak (10 wkn0) bij de verloskundige. Nu viel echter op dat er een wat dikke nekplooi aanwezig is. De vk benadrukte dat het eigenlijk nog te vroeg is voor een meting en dat ze niet gekwalificeerd daarvoor was. Daarom twee dagen later naar het academisch ziekenhuis waar de arts een nekplooi van 3.1 mm meette. Tot 3.0 mm zou als normaal worden beschouwd, maar gemiddeld is het iets van 1.8 mm. Verder zag alles er voor de termijn normaal uit. De nekplooi was dus wel dik voor dit tijdstip, maar de arts zei ook dat hij er eigenlijk nog niet veel over kon zeggen. Maar ik ben zo ongerust! Mijn roze wolk is helemaal weg. Volgende week een nieuwe afspraak om nog een keer te meten en te checken. Het kon volgens de arts zijn dat de nekplooi dan geslonken is, maar het kan ook dat ie komende week nog groeit. Wat een dilemma's. Want ik weet niet of ik het verder wil laten onderzoeken, in de zin van dat ik in het geval van DS de zwangerschap toch niet zou kunnen/willen afbreken en in het geval van trisomie 13 of 18 komen we daar zeer waarschijnlijk ook bij de 20 wkn echo achter. Maar de onzekerheid is killing! Overweeg nu een NIPT test in België, mocht de nekplooi toegenomen zijn. Maar het is een hoop geld. Het kan leiden tot geruststelling als alles goed blijkt te zijn, maar als het niet goed is, weet ik niet hoe ik me dan ga voelen. Als de nekplooi afgenomen is, laten we het er waarschijnlijk bij. Ik weet gewoon niet hoe ik komende week door moet komen. Dat wachten is vreselijk! Mijn man is heel relaxed er onder. Hij zegt geen reden te hebben om nu aan te nemen dat er iets niet goed is en daar dus ook niet vanuit gaat. Hij heeft het gevoel dat alles helemaal goed is met ons kindje. Heeft iemand wel eens meegemaakt dat de nekplooi bij 10 wkn dik was en in de één of twee weken daarna toch is afgenomen?
Gelukkig niet mee gemaakt maar wij hebben ervoor gekozen dit ook niet te weten. Wat ik mij wel afvraag is... Had je aangegeven dat je dit wilt weten? Waarom meet een persoon die er niet voor opgeleid is dit op?
Ik wil je veel sterkte wensen. En hopelijk is alles gewoon goed! Die onzekerheid ken ik helaas...Probeer je niet al te gek te maken, ook al is dat lastig, weet ik.
Veel sterkte! Meid, veel kindjes met een dikke nekplooi hebben later toch niks. Bovendien is 3,1 niet enorm dik. De echoscopiste was niet bevoegd... Wacht volgende week af, bedenk ondertussen wat je doet als de nekplooi dik blijkt, en doe eventueel de nipt als je een keuze wilt maken naar aanleiding van de uitslag. Sterkte.
Volgens mij kun je een nekplooi pas goed meten vanaf 11 a 12 weken. 10,2 is echt te vroeg, heeft de arts in het academisch dat niet gezegd? Ik hoop dat hij nog mooi dun wordt, want dat kan echt nog op deze termijn. Sterkte met wachten!
Ik snap werkelijk niet waarom ze dat heeft gezegt en gemeten met 10 weken zwangerschap!! Niet voor niets is een nekplooimeting/combinatietest betrouwbaar van 12-14 weken. Wij waren zwanger van een meisje met down, nekplooi van 6mm, met precies 12 weken. met de vorige en deze zwangerschap gevraagt of de nekplooimeting niet eerder gedaan kon worden. antwoord was nee!! Pas vanaf 12 weken. Omdat vóór deze week, de meeste kindjes altijd wat meer vocht in het nekje hebben. ik zou een andere vk zoeken.
Schandalig dat een ongekwalificeerde vk je hiermee lastig valt! Dit zou voor mij een reden zijn mijn vertrouwen in haar op te zeggen. Zeker als je niet zelf gevraagd hebt om een nekplooimeting... Trouwens, al had je dat gevraagd, dan nog had zij moeten zeggen dat je daarvoor nog twee weken moet wachten.
Maak je niet te druk! 3,1 is niet Te dik, grens is 3,5. En het is absoluut mogelijk dat deze volgende week veel minder dik is! ( dit weet ik van mijn gyn).het is echt te vroeg. Minimaal meten vanaf 11,3 wk.
Ik dacht ook dat de grens hoger was dan 3. Probeer je niet te druk te maken, het kan dus allemaal heel anders zijn! Sterkte!
Hoi kevertje, Normaal reageer ik eigenlijk nooit op forums, maar ik las jouw verhaal en het was zó herkenbaar, dat ik wel moet reageren. Ook wij kregen (bij 10wk 1dag) te horen dat ons kindje een verdikte nekplooi had. Eigenlijk wilden we geen combinatietest oid, maar het viel de verloskundige zo op, dat ze naar eigen zeggen verplicht was er iets van te zeggen. We moesten nu gaan nadenken over verder onderzoek. Hele onzekere dagen volgden. Ook wij hadden al bijna een afspraak gemaakt voor de nipt test. Ik heb mijn verloskundige gebeld en onze onzekerheid geuit. Zij heeft toen voor ons een echo geregeld bij een (erg kundige) gynaecoloog bij Diagnostiek voor U. Deze man heeft, toen ik precies op 11 wk zat een uitgebreide, duidelijke echo gemaakt. Hij heeft de nekplooi opgemeten en wat bleek.. deze was op dat moment maar 1.1 mm! Heel dun dus! Gyn vertelde dat rond 10 weken de nekplooi aangelegd/gevormd wordt. Deze moet dan nog stabiliseren en kan daardoor nog aan de dikke kant zijn. Het is volgens hem daarom een beetje nutteloos om er dan al uitspraken over te doen, wat je zelf eigenlijk ook al zegt. Ik wil je met mijn verhaal natuurlijk geen valse hoop geven. Maar ik hoop echt dat het voor jou hetzelfde uitpakt! Ik weet hoe je je nu voelt, die onzekerheid is echt verschrikkelijk! Ik wens je heel veel sterkte!
Ik heb hier geen ervaring mee, maar als ik de verhalen zo lees vind ik het kwalijk dat vk enzo er dus al op die termijn een uitspraak over doen. Misschien kunnen ze beter hun mond houden en gewoon een extra echo plannen. Ik snap dat het ze opvalt, maar zo zorg je wel -misschien onterecht- voor een zwangerschap met zorgen. Ik hoop voor jou, to, dat het ook gewoon te vroeg was en je de volgende keer een mooie nekplooi hebt.
Hallo dames, Dank jullie wel voor alle reacties! Ik moet er bij zeggen dat het deels mijn eigen schuld was dat ik het weet. Ik had een opmerking gemaakt dat we geen combinatietest wilden als er geen hele vreemde dingen te zien waren op de echo. En toen begon mijn vk te twijfelen denk ik. Ze hebben me, net als de arts in het academisch, ook echt gezegd dat het voor een officiële meting te vroeg is. Maar ja, het feit dat het schijnbaar opvalt en bij de meeste kindjes op die termijn niet zo is, maakt me dan toch bang. Stomme is dat ik eigenlijk vanaf het begin van deze zwangerschap het gevoel had dat het wel goed zit, maar ik durf nooit op mijn gevoel te varen. Alle feiten over kansen en risico's brengen me meestal echt van mijn stuk.Ben erg angstig aangelegd. En ja als ik eenmaal weet dat iets er een beetje ongewoon uitziet, kan ik het heel moeilijk naast me neerleggen. Dus ik ben erg nerveus voor de volgende echo a.s. donderdag. Ik zit al te piekeren of ze wel een neusbeentje zullen zien enz enz. Maar ik maak toch uit een aantal van jullie reacties op dat de nekplooi op zich nog wel kan slinken in een goeie week. Daar hoop ik echt zo op! @ Mutsy1985 Je verhaal doet me echt goed, wat ontzettend fijn voor jullie dat het nog relatief snel goed afliep! Als het donderdag (dan ben ik 11wkn4) bij onze kleine ook kleiner geworden is, dan doe ik verder geen enkele extra test meer! De start van ons verhaal klinkt erg vergelijkbaar!
Alweer erg herkenbaar!! Ik dacht ook: 'Pfff, als ze dat nú al kunnen zien, dan moet het wel heeeeel erg zijn!' Maar dat wil dus blijkbaar helemaal niets zeggen! Nou ik ga voor je duimen!
Hallo dames, Helaas net redelijk overstuur teruggekomen uit het ziekenhuis. De nekplooi was toegenomen tot 3.7 - 4.0 mm. Kon niet precies bepaald worden, omdat het kindje niet goed lag. De arts heeft ons verteld dat we 30% kans hebben op een kindje met een genetische afwijking of ernstige hartafwijkingen. Ik ben er eerlijk gezegd kapot van....
Jee meid, kan me voorstellen dat je overstuur bent. Is er verteld wat jullie nu verder kunnen doen qua onderzoeken ofzo? Sterkte, ik weet hoe je je voelt...
Och jee dat klinkt niet goed. Wat een heftige uitslag zeg. En nu? Vervolgonderzoeken? Want alleen een verdikte nekplooi zegt niet alles. Heel veel sterkte
Dank jullie wel. Ik heb gisteren een afspraak voor a.s. maandag gemaakt voor een NIPT test in Brussel. Ik kan die onzekerheid echt niet aan, maar om heel eerlijk te zijn. Ik ben zo bang dat het Down is. Juist omdat dat het scenario is waarbij ik ECHT niet weet wat ik moet doen. Trisomie 13 en 18, dat is heel akelig, maar voor ons geen hele lastige keuze. We zouden de zwangerschap afbreken, gezien de ernst van de afwijking. Maar Down..... Ik blijf maar malen over wat voor impact het op ons gezin kan hebben, voor mijn zoontje van twee, hoe het zo maar kan gebeuren dat elke dag in het teken staat van medische problemen en zorg, en de spanningen die dat mee zal brengen. Ik weet dat het zo niet hoeft te zijn, maar het kan wel degelijk. Maar een kindje geboren laten worden en in mijn armen laten sterven, omdat ik dat besloten heb..... Ik zit bij beide scenario's al te janken. Mijn hoofd barst echt van het piekeren.
Ach wat naar Maar is dat percentage alleen gebaseerd op de nekplooi of ook nog op andere afwijkingen?
Tjee, wat heftig.. Dat is niet hetgeen wat je wilt horen natuurlijk. Logisch dat je er kapot van bent. Hopelijk gaat de nipt test jullie goed nieuws brengen. Ik snap dat er nu van alles door je heen gaat. Je bent bang dat je misschien een keuze moet gaan maken die onmogelijk te maken valt.. Mocht dat zo zijn: bedenk je dan dat, welke keuze je ook maakt, het altijd goed is. Je doet het sowieso uit liefde voor je kindje(s). Maar hopelijk is dat allemaal niet nodig. Heel veel sterkte!!