Ik had tijdens mijn eerste bevalling ook vreselijke rugweeen. Deze zijn inderdaad bijna niet op te vangen met alle puf en adem-truukjes die je leert. Ik vond de omschrijving van stroomstoot eigenlijk wel het meest erop lijken, maar dan wel zo dat je vanuit je onderrug een zeurend menstruatie-achtig gevoel krijgt, dat aanzwelt en steeds heftiger wordt. Inderdaad alsof er stroom op staat die steeds hoger gezet wordt. En net als je denkt NU STOPPEN want ik trek het niet meer, wordt het toch nog even erger... voordat het weer een beetje afzakt, en weer opnieuw begint. Het is vreselijk overweldigend en doet heel erg pijn. Ik wist echt niet meer waar ik het zoeken moest. Dat heeft uren geduurd, en toen besloot de VK dat het genoeg was en ik pijnstilling mocht. Het klinkt als horror, maar mooier kan ik het echt niet maken. Ik hoop dan ook dat ik er straks bij mijn volgende bevalling minder last van zal hebben.
Ik had tijdens me bevalling ook rug weeen als of er een hele strakke band om je buik en rug zitten. Maar ik dacht als je rug weeen heb je geen buik weeen had dus ik wist niet wat me overkwam dat dat allebei is. op het moment van de ween iedere min gelijk kon ik niet staan. zakte zo door mijn knieen heen
Hier ook alleen maar rugweeen gehad, maar ik vond het nog wel op te vangen/handelen hoor. Maar ondertussen ben je mama geworden, dus blijkbaar waren het echte weeen. Gefeliciteerd!