Ik wil er eigenlijk geen groot verhaal omheen bouwen, duidelijk zijn. Ik zie mijn sm er een heel drama van maken namelijk (haar kat) Het is ook wel sneu, maar wel de realiteit. Hoe hebben jullie dit vertelt?
kat is ziek en kan niet meer beter worden. Daarom gaat de dierenarts hem een spuitje geven zodat ie zonder pijn dood gaat. Evt samen begraven en zeggen dat ze best verdrietig mag zijn. Dat is duidelijk voor kinderen en meestal pakken dat goed op
Exact dit ja. Recht voor zijn raap, niet erom heen draaien, pats boem tjakka. Kat onder de grond met een tekening erbij, even huilen en klaar.
Ziek kan een kind ook verwarren: jij bent ziek, dus gaat ook dood? Wat kinderen vaak ook accepteren is dat de kat stuk is en de dierendokter de kat niet kan maken.
Maar wat als ome Toon kanker krijgt en uiteindelijk dood gaat? Dan is hij niet ziek maar stuk? Niet dat ik het iemand gun hoor, maar ik vertel het mijn kind liever recht toe recht aan, en als hij dan vragen heeft of iets niet begrijpt, dan hoor ik dat graag van hem. Je hebt gradaties van ziek zijn. Erg ziek, niet zo erg ziek of een beetje ziek. Net zoals je een berg snoep hebt, een zak snoep of maar een handjevol snoep. Het is een kind; dat kan een hele hoop hebben (gelukkig!).
Ik vind stuk een beetje vreemd. Je kunt een kind echt wel vertellen dat sommige dieren -en mensen- zo ziek zijn dat ze dood gaan. Ik zou ook zeggen dat de poes ziek was, niet meer beter kon worden en nu op een beter plekje is. Ik geloofde vroeger in de huisdierenhemel. Misschien dat dat bij hem ook werkt
Toen mijn hondje ingeslapen werd heb ik haar verteld dat hond naar de hondenhemel ging en dat ze elke avond even kon zwaaien of handkusjes kon geven naar de lucht omdat het felste sterretje *naam hond* was... Daarna heeft ze hond nog even kusjes gegeven en twinkle little star gezongen en hebben we haar achtergelaten bij het crematorium en gezegd dat ze nu echt niet meer bij ons terug kwam, gewoon heel duidelijk. Ze heeft er eventjes om gehuild en toen was het klaar en die avond heeft ze nog even gekeken naar de lucht en warempel daar zag ze *naam hond* (als ster) Daarna eigenlijk niet zo heel veel aandacht meer aan besteed hoe verdrietig ik zelf ook was, dochter vertelde trots aan iedereen dat hond nu het aller aller aller mooiste sterretje was. Nu een half jaar later heeft ze het nog steeds over het sterretje, niet verdrietig maar juist gewoon heel mooi en trots en ze zingt nog steeds graag twinkle little star voor haar
Ik zou oppassen met praten over een 'spuitje' waardoor de kat dood gaat, i.v.m. verkeerde koppelingen met spuitjes. Hetzelfde geldt voor 'inslapen'. Toen onze hond dood ging hebben wij verteld dat doodgaan betekent dat het hart het niet meer doet. En als het hart het niet meer doet, kun je niet meer adem halen, rennen, spelen, eten, slapen etc. Dat heet dood zijn. We hebben het dus ook niet gehad over 'niet meer wakker worden' want het heeft niks met slapen te maken. Ik ken teveel gevallen waarbij kinderen namelijk later bang werden om in te gaan slapen of voor spuitjes etc. Het beste is heel feitelijk benoemen wat dood zijn is. En tuurlijk kun je er dan je eigen invulling aan geven wat er daarna met de 'ziel' van het beestje gebeurt... Sterkte!
precies, gewoon recht toe recht aan, eerlijk en ruimte voor eigen verdriet e.d. kinderen zijn daar zoveel makkelijker in dan wij.
Dieren gaan niet stuk. Leg het gewoon uit zoals het is, de kat is ziek en ze kan niet meer beter worden. Kinderen begrijpen meer als je denkt en het ene kind heeft vrede met een simpele uitleg en het andere denkt wat dieper na. Die leg je dan uit dat er een verschil is tussen ziek zijn en beter worden/niet meer beter worden -> doodgaan.
Ik ben het er mee eens dat je eerlijk en duidelijk moet zijn. Een dier gaat dus niet "stuk" maar dood. En dat gebeurt omdat ze heel erg ziek zijn en niet beter gemaakt kunnen worden of omdat ze oud zijn. Ik zelf gooi het altijd als het even kan op het oud zijn omdat dat voor kinderen makkelijker te begrijpen is, maar soms kan dat niet en dan is heel erg ziek ook prima om te benoemen. Kinderen die meer uitleg willen zou je dan kunnen vertellen dat het hart niet goed meer werkt, maar de meeste kinderen nemen gewoon genoegen met de meest simpele antwoorden. Idd nooit gaan benoemen dat ze gaan slapen of niet meer wakker worden en ook dat van het spuitje zou ik niet noemen. Spuitjes zijn er om te zorgen dat je niet ziek wordt of om je beter te maken, niet om dood van te gaan. Probeer het zo natuurlijk mogelijk te houden, dat werkt vaak prima.
We hebben het hier over zeer jonge kinderen, waarbij nog geen begrip is wat dood inhoudt. De inhoud (besef) van het begrip dood komt rond het 7e levensjaar. Voor kinderen ben ik ook heel oud, leeftijdsbesef is er nog niet. Dus met oud en dood zou ik ook oppassen. Het gaat er hier ook niet om of jezelf vindt dat een dier niet stuk kan zijn, het gaat erom of het jonge kind het dan voor nu snapt. Maar ieder voor zich, je moet de uitleg geven waarvan jij denkt dat je het begrijpelijk voor je kind kan maken.
Toen onze dochter 2 was hebben we 1 van onze honden laten inslapen, we hebben haar verteld dat ze heel er ziek was en de dokter haar niet meer beter kon maken en dat ze nu een sterretje is geworden, begin vorig jaar moest ik mijn oude mijn laten inslapen, onze dochter was net 4, haar eerljk verteld mijn was heel oud en heel ziek. Ze weet waar ze bgraven ligt, samen een beeldje gekocht. Nu nog zegt ze heel droog en nuchter, mama jij moest toen huilen he. Afgelopen zomer de kat van mijn ouders, 15 jaar en heel ziek. Ze weet goed als het dood is het ook niet meer terug komt. Zij heeft er nog geen 1x m gehuild, en is er heel nuchter onder zoals kinderen dat zijn.