Ik moet eerlijk bekennen dat ik ze (ik had drie lievelingsknuffels) wel nog op bed had liggen toen we gingen samenwonen. Na een aantal weken / maanden niet meer hoor. Maar ik voel me -heel stom- soms nog schuldig als ik achter de schotten op zolder die tas tegenkom waar ze nu inzitten. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik ze ooit helemaal weg doe. Onze oudste zoon heeft nu als lievelingsknuffel wel een knuffel die hij van mij geconfisqueerd heeft. Dat is een knuffel die ik ooit van mijn man heb gekregen toen we verkering hadden. Die had ik nog wel op mijn nachtkastje staan. Wel leuk om nu te zien hoe onze zoon ermee slaapt. Dat had ik toen ik hem kreeg nooit gedacht!
Nooit met knuffel geslapen, maar sinds bijna een jaar slaap ik elke nacht met knuffel van mijn overleden dochtertje
Hij ligt in de lade van mijn nachtkastje. Je zou daar toch op zijn minst andere voorwerpen verwachten (condooms ofzo) maar ach Die liggen er naast. Mijn partner wil de plek van mijn knuffel innemen; en ik laat het maar zo. Het er helemaal mee eens zijn ben ik nog niet en ga ik ook nooit worden ook Wanneer mijn kind groot genoeg is, geef ik hem wel af ofzo. En anders dan maar niet
Guilty! Ik heb een happy horse vogel. Zo'n grote dikke maar oh zo zachte. Vriend pakt hem wel eens af als ik 'm los wil laten. Hij stopt 'm dan onder zijn hoofd als extra kussentje.
Yep! Nog steeds! Elke nacht! Slaap er echt mee in mijn armen! (Als ik het zo type denk ik wel, ai toch wel erg eigenlijk!)
Nee slaap niet met een knuffel. Enige wat ik wel doe is met een tuttel van mijn kleine mannetje slapen als hij uit logeren is. Dan heb ik toch het idee dat hij een beetje bij me is
Nee ik slaap niet met een knuffel. Vroeger wel. Hele families lagen er in mijn bed. Toen ik ging puberen vond ik dat wel mooi geweest. Mijn dierbaarste knuffels liggen nu al jaren achterin de kast.
Hier wel van mijn vader gekregen toen ik 4 was...inmiddels is mijn vader al 15 jaar geleden overleden ..en nu ook stukje emotionele waarde en ligt knuffel nog steeds in bed en blijft ook zo
Ja en ik tutter er ook nog bij, mijn man is niet anders gewend. Toen ik vorig jaar geopereerd werd vertelde de verpleging dat het veel voorkomt. Ik schaam me er niet om, ik slaap gewoin niet aks ik haar niet bij me heb, is een stuk geborgenheid!
Ik slaap er niet meer mee. Mijn beer ligt wel op zolder in een doos, want wegdoen kan ik niet over mijn hart verkrijgen
Ja, en ik ben 35 , haha, maar zodra ik met mijn hand over die knuffel aai, word ik gelijk rustig en slaperig. Ben altijd zo vertrokken. Al neem ik hem niet mee op vakantie hoor, kan wel zonder, maar slaap beter met.
Ja, mijn man . Nee, eigenlijk alleen als mijn man er niet is én één van mijn kinderen niet bij me in bed is komen liggen. Als ik me dan een beetje alleen voel, heb ik een beer die ik al meer dan 20 jaar heb. Vroeger mocht de hond ook nog wel eens op bed, maar dan vind ik toch niet meer zo hygiënisch .
Toen ik nog thuiswoonde, tot m'n 19e, sliep ik nog met m'n knuffel die ik had gekregen toen ik 2 was Nu met m'n partner haha. Als ik er niet ben (of hij moet voor straf op de bank) zie ik hem altijd slapen met een kussen want blijkbaar kan hij niet zonder knuffelen slapen (ach ach)
Jazeker, en ik ben 24. Hij slaapt bij me naast m'n kussen maar ik grijp hem meestal onbewust snachts. Hij is ook mee geweest op al mijn reizen en mijn man vind hem ook lief. Hij was zelfs bij mijn trouwerij. Mijn ouders hadden me als klein meisje beloofd dat als ik zou trouwen ze een glazen doosje voor hem zouden kopen waar hij in bewaard kon worden. Dus m'n vader had m'n knuffeltje gepakt blijkbaar, zonder dat ik het doorhad en toen was hij er ineens tijdens de speech haha. Schaam me er niet voor. Inmiddels is hij zo af dt hij niet meer in de wasmachine kan. Dus ik was hem met de hand..
Ah! Mijn knuffel is 1.88, wel harig haha en zo warm Tot een jaar of 3 terug sliep ik nog wel met een knuffel, nu niet meer. Hij is vervangen
Als ik een depressieve bui heb, of ziek ben, dan pak ik Miepie (konijntje) of Ozzie (koala) geeft troost. Ander nachten niet. Hoewel er nu steeds vaker een mannetje van zo'n 90 cm s nachts naast me ligt.