In deze tijd lijken deze ouders overdreven, en ik denk dat ze teveel een punt willen maken, anders zet je je kind niet op Youtube. Maar ik moet eerlijk zijn, ik erger me enorm aan hoe ontzettend gender tegenwoordig een rol speelt. Veel meer dan toen ik kind was. Ik groeide op in de jaren 60 en 70. We werden voorgelezen uit en we lazen zelf Pippi Langkous Jip en Janneke, en andere boeken van Astrid Lindgren en Annie M.G. Schmidt. Boeken waarin meisjes net zo sterk en stoer waren als jongens. En zo was het ook op school, iedereen moest om beurten in de blokkenhoek en in de poppenhoek. Iets beoordelen op 'voor meisjes' of 'voor jongens' werd afgewezen. Roze voor meisjes en blauw voor jongens was ouderwets. Daar werd niet aan gedaan. Al onze kleren en ons speelgoed was rood, groen, oranje, bruin. Je had geen 'meisjesbrooddozen' of 'jongensbekers'. De laatse jaren in de winkels kun je geen vrolijke kleding voor jongens kopen, het zijn allemaal modderkleuren met agressieve prints. En voor meisjes is het vooral kleuren en glitters die het glazuur van je tanden doen springen. Speelgoed ook. Waarom in vredesnaam roze glitterauto's voor meisjes? Het gebeurt allemaal o.i.v. de globalisering. Speelgoed en kleding wordt niet meer lokaal gemaakt, het wordt voor de wereldmarkt in massa geproduceerd, en op die manier hebben we een Amerikaans wereldbeeld opgedrongen gekregen. Begin jaren 90 woonde ik in Australie, en daar verbaasde ik me over de enorme verschillen tussen jongens en meisjes. Dat had je toen nog niet zo sterk in Nederland. Maar helaas, nog geen 10 jaar later ging het in Nederland ook mis. Ik zie het echt als een achteruitgang. Ik heb de indruk dat ik als (huttenbouwend, vuurtjes stokend, bomen klimmend) kind veel meer mezelf kon zijn dan kinderen nu. Gelukkig bestaat er nog Scouting...
Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens! Ik snap ook dat hele uitdrukkelijke verschil niet, zeker niet op jonge leeftijd! Ik moet zeggen dat ik mijn zoontje nooit uit mezelf meisjeskleding zou aantrekken en hem als meisje zou behandelen, maar ik vind het prima dat hij bij mijn schoonouders de hele avond met "zijn baby" de pop van mijn nichtje in de weer is! Nu is mijn zoontje qua karakter ook wel echt een jongen, maar ik ben blij dat hij net zo goed speelt met meisjes als met jongens en wij doen er ook niet moeilijk over als hij speelgoed leuk vindt wat volgens de maatschappij voor meisjes is. Zo is iedereen hier verbaasd als ze zijn keukentje zien, want dat is voor meisjes.... Boeiend!!! Hij vindt het leuk, heeft het niet van een vreemde want we hebben beiden families met horecabloed, ik werk nu ook in een restaurant! Hij trok elke keer mijn keuken leeg, nu heeft hij een eigen. Buiten dat heeft hij ook een schoonmaak karretje en een stofzuiger. Blijkbaar ook iets voor meisjes. Een pop zou ik niet snel kopen, maar volgens zoontje volstaat "kietel me Ernie" ook als baby, dus dat is een goede vervanging. Mocht hij toch echt gaan vragen om een poppenwagen met pop, zal papa daar denk ik meer moeite mee hebben dan ik. Conclusie van mijn verhaal... als hij zelf aangeeft behoefte te hebben aan jurkjes enzo zal ik het niet weigeren maar ik ga het hem niet zelf aantrekken of behandelen als meisje. het is een kind, jongen of meisje, en ik speel in op ZIJN behoeftes en ideeën en niet op die van mij.
Ik vind het vooral jammer dat onze wereld zo is opgedeeld in 'jongensdingen' en 'meisjesdingen'. Waarom is er niet (meer) speelgoed dat gewoon voor 'kindjes' is? Dus genderneutraal speelgoed? Dit geldt ook voor kleertjes. Ik wil mijn baby het liefste aankleden in babykleertjes, en die hoeven niet voor een specifiek geslacht te zijn. Waarom zijn er allemaal stoere of schattige kleertjes? Het is toch bedoeld voor een baby? Die hoeft nog helemaal niet stoer te zijn, of schattig (als vooruitwijzend naar sexy). Een baby is van zichzelf lief genoeg, en daar speelt het geslacht geen rol in. Zo ook voor peuters en kleuters. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik mijn kind zou verbieden om met het een of ander te spelen, of juist zou aanmoedigen, maar meer dat ik het jammer vind dat er in kleding en speelgoed zo de nadruk wordt gelegd op geslacht. Als je de speelgoedwinkel binnenloopt, is alles of roze of met een hoog action man gehalte. Jammer toch? Veel vaardigheden die kinderen door spelen moeten leren, zijn voor beiden geslachten gewoon hetzelfde - fantasie, empathie, rollenspelen etc. Dus waarom dan sexe-specifiek speelgoed?
Ik heb niet alle reacties gelezen, jaar hier vast mijn mening: Een kind vanaf jongs af aan kleding aan doen van het andere geslacht gaat ze echt niet helpen om dat andere geslacht "beter te begrijpen". Wat ik belangrijk vind is dat een kind zich vrij genoeg voelt voor zijn/haar eigen keuzes en dat die ook geaccepteerd worden. Ik heb een oppastweeling (3,5jaar), meisje en jongetje. Ze spelen allebei met t zelfde speelgoed. Poppen, auto's noem maar op. Waar ze mee willen spelen pakken ze. En ja de jongen draagt geregeld een tutu omdat híj dat graag wil. Zo ook met nagellak! Waarbij een ander oppasjongetje van bijna 6 ook nog graag mee wil doen trouwens heel gezellig. En dan valt t wel altijd op dat de meiden voor roze kiezen en de jongens voor blauw/groen etc. Maar so what? Als de jongens dat graag willen, prima! Maar ik zou ze niet expres roze jurkjes aan doen. Dat voegt echt niks toe dénk ik. Hoezo moet een kind daarvan zich beter gaan inleven in t andere geslacht??
Vraag blijft dan waarom een jongen eerst moet aangeven behoefte aan een jurk te hebben, terwijl meisjes die ongevraagd aangetrokken krijgen...
Genderneutraal opvoeden is naar mijn mening uberhaupt onmogelijk. Wat ik in dat filmpje zag zijn twee ouders die het leuk vinden om hun kind te verkleden als meisje. Dat mag je wel genderneutraal opvoeden noemen, maar 'opvoeden' is veel meer dan kleren aantrekken of meisjes speelgoed in handen duwen of strikjes in de haren knopen. Hoe gaan de ouders hem noemen als hij gaat praten? 'hij' of 'zij' of 'het'? Wat gaan ze hem uitleggen over menselijk lichaam, of over zijn lichaam? Heeft hij een mannelijk of vrouwelijk lichaam? Is het prima dat je een man bent als je eigenlijk genderneutraal hoort te zijn van je ouders? Er zijn genderneutrale mensen, maar die hebben ook een genderneutraal lichaam. Ik ga even vanuit dat deze jongen 'gewoon' een piemel en balletjes heeft en geen borsten krijgt later. Tenzij hij zich niet thuis voelt in zijn lichaam. Maar zoiets komt uit het kind zelf, en hoort niet aangepraat te worden door de ouders. Tenslotte denk ik echt niet dat deze opvoedwijze een zelfverzekerde man gaat kweken die respect heeft voor de vrouw. Je moet namelijk eerst respect hebben voor je jezelf om wie je bent, voordat je dat kunt hebben voor iemand anders.
Dit klopt voor een deel, maar als je door het roze-geweld even heen kijkt, valt het reuze mee hoor. Wij kopen vrijwel alle speelgoed voor onze kinderen samen, waarvan 2 meisjes en 1 jongen. Ze hebben heus ook eigen lievelingsspeelgoed (waarvan 1 dochter suikerspin roze verslaafd is, andere dochter veel meer stoere speelgoed kiest en met haar broer speelt, en de zoon dol is op koken_in de speelgoed- of echte keuken), maar het gros kan prima voor beide geslachten, geen overdreven roze of action man dingen.