Ik snap dat het aan de ene kant moeilijk is om je kids achter te laten en dat schuldgevoel daarover. Maar aan de andere kant is het ook heerlijk om op vakantie te kunnen. Ik zou het doen.
GAAN! Ik ben in verwachting van de eerste, dus heb geen ervaring op dat gebied, maar mijn man en ik gaan geregeld zonder elkaar op vakantie, met broer/zus of vriend/vriendin. Verfrissend en goed voor je relatie om even los te zijn. Ik kan me voorstellen dat een weekje zonder je gezin ook echt even opladen is. Ook al mis je ze natuurlijk wel, extra leuk om op Schiphol dan die armpjes weer om je heen te hebben als je terugkomt...
Doen! Ik ben vorig jaar een lang weekend weg geweest, heerlijk was het! Dit jaar alleen een weekendje weg binnen nl omdat ik zwanger ben maar volgens jaar ga ik weer weg met een vriendin.
Hoe groot is je koffer, pas ik er in?! Ik snap dat je twijfelt! Maar zo te lezen heb je het ook wel verdiend. Jouw man geeft ook aan dat je moet gaan, dus misschien moet je het gewoon doen! Maar of ik naar NY zou gaan gelijk, ik denk dat ik eerst een weekendje Parijs o.i.d. zou doen? Weet eigenlijk niet eens waarom
Ik ben 9 dagen naar Spanje geweest met alleen de oudste. De jongste was er nog niet en onze middelste was toen zo jong dat deze er niets aan had, mijn man moest nog werken dus hij ging mee in het normale schema van KDV en thuis alleen mijn vrije dag werd opgevangen door oma. Heb een heerlijke tijd gehad. Heb ML en kind natuurlijk ontzettend gemist maar we hadden dit als 2 meiden wel hard nodig. was echt heerlijk en zal het zo nogmaals doen met 1, 2 of zonder kids.
Gaan! Het enige wat je tegenhoudt is angst en daar moet je je juist niet door laten tegenhouden. Ik ben 2,5 jaar geleden een week met mijn ouders en broer naar Canada geweest. Kinderen ook gewoon thuis bij man. Ik had dezelfde bezwaren als jij en wilde niet gaan.. Uiteindelijk toch de knop omgezet en jemig, wat heb ik genoten. Tuurlijk wel moeilijke momentjes gehad ('s avonds in bed even) maar dat kon niet op tegen de geweldige ervaring. Ik kwam volledig opgeladen weer thuis. Echt hoor, doen!
Dat de kindjes bij papa zijn maakt voor mij wel veel uit. Als ze naar opa/oma of een andere oppas moesten zou ik het sowieso niet doen maar ik twijfel of ik het uberhaupt zou doen. Niet omdat ik vind dat het niet kan, maar ik zou mn kinderen en man niet zolang kunnen missen. De bedoeling is dan wel dat ik ervan geniet en ben bang dat ik dat niet zou doen.
Daar zit ik dus ook een beetje mee, daarom wil ik ook niet te lang. max. 4/5 dagen, maar misschien is dat ook wel te kort voor new york. Een opa/oma of oppas is voor ons ook geen optie, man en ik gaan ook niet samen weg, dan gaan we liever met zijn allen. Misschien toch eerst eens een weekendje dichterbij om te proberen. Lastig hoor. Ik denk trouwens wel dat ik kan genieten als ik daar eenmaal ben, maar om nou tot die tijd de hele tijd rond te lopen met gedachten aan dingen die mis kunnen gaan, ja, dat schiet ook niet bepaald op. Nou ja, heb het in elk geval even aan mijn zusje voorgelegd. Die heeft er wel zin in haha. Al wil ze ook nog naar Argentinië (alleen).
Doen! Ik ben 1,5 jaar terug met een vriendin 4 dagen weggeweest (ook ver) en dat was heerlijk. Kinderen gingen iedere dag naar de gastouder en mijn man haalde ze daar op, gaf ze eten en stopte in bed. Ze hebben me niet eens gemist
Heerlijk, ik zou het zeker doen! Ik snap dat je je zorgen maakt, maar probeer eens even aan jezelf te denken en probeer het een beetje los te laten. Lekker genieten!
Ik zou het niet doen. Maar ik moet er bij zeggen vakanties zijn hier echt voor ons gezin om te dien als gezin. Daarbij zou ik mij ook helemaal niet goed voelen ik voel mij niet compleet zonder vent en kids
Ik zeg doen! Maar...gisteren toevallig een gesprek gehad met mijn vriend, waarbij hij mij aanspoorde een paar dagen weg te gaan. Niet omdat ie mij zo graag weg wil hebben, maar omdat ik er ook even een beetje doorheen zit (een tijdje geleden geopereerd, twee kleine meiden waar ik de hele dag voor zorg, geen tijd om rust te pakken). Ik vind hetook best wel moeilijk...niet om de meiden achter te laten (tuurlijk ga ik ze wel missen), want mijn vriend neemt gewoon vrij en ik hoef niet eens instructies achter te laten, maar meer omdat ik dan alleen zal gaan, wat ik fijn vind maar ook spannend. En er zit toch een knagend gevoel mbt het idee dat ik het gewoon niet kan maken. Voor mij wordt het waarschijnlijk Parijs. Lekker met de trein, een hoop tijd om te lezen en schrijven en heerlijk overal te snuffelen in winkeltjes enzo. Dus ja....ik zie het wel zitten, moet mezelf alleen nog even inprenten dat het niet egoistisch is (ik word er waarschijnlijk ook weer een blijere mama van) .
Ja, daar ben ik ook bang voor. Rome zijn zusje en ik al een paar keer geweest (daar woonde destijds familie van ons), maar Parijs wil ik ook nog wel een keer heen inderdaad.
Ja, heerlijk, zoals jij het omschrijft zie ik dat dus ook. Egoistisch vind ik het niet (meer), ik heb mijzelf de afgelopen jaren behoorlijk weggecijferd en dit jaar wordt een jaar voor mijzelf heb ik besloten haha.
Daar heb ik geen moeite mee, zonder man en kids ben ik ook gewoon mijzelf (niet verkeerd begrijpen hoor, zou natuurlijk niet zonder ze kunnen). We gaan ook nog als gezin op vakantie trouwens, 2 weekjes zuid-franrijk en misschien nog een weekje Denemarken (maar, ok, dat hangt wel een beetje af van mijn plannen, want het houdt een keer op natuurlijk financieel haha).
Doen maar voor 4 a 5 dagen new york is te kort lijkt me. Madrid is ook erg leuk en mooi!! Hier gaat mijn vriend volgend jaar met mijn vader 3 weken naar de USA om een motor tocht te maken. Ben stiekem wel heel jaloers maar hij gaat maar heerlijk doen. Is een ervaring opzich. Ik ga da waarschijnlijk met de kinderen en mijn moeder op vakantie ...
Oh hell yeah, als ik een zus had die met mij naar NY zou willen dan zou ik zaterdag vertrekken hahaha. Mijn man wil daar niet zo graag heen, dus gaan we 'maar' een weekednje Parijs doen in de meivakantie. Maar ik zou echt gaan. Je kinderen zijn in hele goede handen neem ik aan, jij verdient het om er een weekje tussen uit te gaan na al die ellende. Je zal ze ongetwijfeld missen, maar ik zou het echt doen! Ik zou 7 dagen gaan, incl. reis. Moet te doen zijn hoor. Gewoon goed plannen.
Wat als ... je over een aantal jaren nog steeds denkt had ik het maar gedaan maar door omstandigheden het niet meer kan. Het is een week dat overleef je ook wel weer en de ervaring neemt niemand van je af. En met je zus hoe gaver is dat om zo'n ervaring te delen?
Anders ga je eerst een weekendje hier in Nederland weg. Kan je proefdraaien.. Dan kan je daarna met geruster hart wat langer weg. En vind je dan toch New York te ver weg.. Barcelona is ook heel gezellig en heel leuk shoppen!