Vandaag bij de kuidvat een heel leuk baby pjamaatje gekocht,gewoon unisex met een konijntje erop,vond hem zo schattig dat ik hem niet kon laten liggen. Ookal ben ik nog niet zwanger,soms kan ik me gewoon niet inhouden om wat spulletjes te kopen.. Hebben jullie ookal wat dingetjes gekocht voor dat je zwanger was?
Nee... Ik snap het ook niet. Misschien hard, maar misschien zul je nooit zwanger raken. Ik ben nu bijna 13 wkn. zwanger en heb nog niet eens iets gekocht.
Goh, en hoe lang zijn jullie bezig geweest? Makkelijk praten als je zwanger bent. Bij de eerste was ik binnen de eerste 3 rondes zwanger, dan koop je niks nee. Maar als je al langere tijd bezig bent 'mag' je toch best wat kopen? Hoezo is dat direct vreemd?
Naast dat dit topic hier helemaal verkeerd staat; wat een kutreacties zeg. Lekker inlevingsvermogen en ontzéttend motiverend TS; als het jou hoop geeft, lekker doen hoor. Zolang het maar niet uit de hand loopt.
Zelf heb ik het niet gedaan. Maar ik kan me wel voorstellen dat je het wel doet. Teveel leuke kleding e.d.
Bovendien heb ik vuilniszakken vol met babykleding van m'n zoon. Dan maken die paar nieuwe rompertjes in dezelfde zak echt geen verschil.
Nee, nooit gedaan. Voelde voor mij als 'het lot verzoeken'. Moet wel zeggen dat ik 2 keer meteen de eerste ronde zwanger was dus het was ook niet aan de orde. Achteraf blij, want die paar unisex kleertjes die ik had gekocht in de eerste weken van mijn zwangerschap vond ik helemaal niet meer leuk toen mijn oudste geboren was. Toen wilde ik echt meisjeskleren en niet witte rompers met een grijs randje
Ja hoor. Ik heb zelfs een wiegje gekocht ondanks dat ik te horen had gekregen dat ik onvruchtbaar was. Ik kwam het tegen in een leuk brocant winkeltje tijdens een dag shoppen en was op slag verliefd en moest het hebben omdat ik anders altijd spijt zou hebben als ons adoptie kindje over minimaal 8 jaar zou komen. Wiegje gekocht en op zolder gezet waar deze uiteindelijk amper 2 jaar heeft gestaan want ik raakte ineens onverwacht toch zwanger
Heb vaak op het punt gestaan in tijden dat ik nog goede hoop had, maar heb me maar 1 keer laten gaan. Dat was toen ik een zo vreselijk mooi antiek wiegje op de kop kon tikken voor weinig. Inmiddels zijn we helaas 8 jaar verder en staat het wiegje nog ongebruikt op zolder... De kans dat we hem mogen gaan gebruiken wordt steeds onwaarschijnlijker, maar ik kan het niet over mn hart verkrijgen om hem weg te doen.
Ja hoor. Geen grote dingen, maar een baby boek van -raad eens hoeveel ik van je houd- klein schattig kapstok hangertje voor aan de muur. Uit eindelijk na drie jaar werd onze zoon geboren, anders had ik de gekochte spullen altijd nog cadeau kunnen doen aan vriendinnen/ familie die zwanger waren.
Heel herkenbaar en helemaal niet vreemd of raar!!! Ik had zelfs een mand vol met babyspullen terwijl we volledig in het mediche traject zaten!! Ik kon er ZO van genieten als ik af en toe die mand leeg maakte en alles naast elkaar neer legde op tafel! Snap niet dat mensen je om dit soort gevoelens voor vreemd of raar aanzien
Wij hadden een box gekocht.. Die hebben we na bijna 2 jaar weer verkocht toen bleek dat een zwangerschap uitbleef en wel eens lastig kon worden. Ik ben niet bijgelovig maar wij hadden behoefte aan een nieuwe start. Tijdens deze zwangerschap heeft het lang geduurd voor we dingen kochten. Toch een stukje voorzichtigheid. Maar meis, lekker van genieten en lekker shoppen als je daar zin in hebt. Het heeft geen zin om van tevoren rekening te houden met alle doemscenario's. Daar wordt het echt niet leuker van.
?? En dit is geen vreemde reactie? Ik heb te vaak in mijn omgeving meegemaakt dat er al voor de zwangerschap spulletjes werden gekocht, en dat er helaas kinderen mochten komen. Ik heb gezien hoe pijnlijk het kan zijn om dan al spullen te hebben. Ik heb pas rond 13 weken iets gekocht, ik vond het zelfs al niet zo fijn toen ik met 6 weken een rompertje van mn schoonouders kreeg. Natuurlijk kan een zwangerschap altijd nog verkeerd aflopen, maar ik wilde toch iets meer zekerheid voordat ik iets ging kopen. Maar dit is ieder voor zich natuurlijk!
Nee en het heeft hier ook lang geduurd..maar vond dat zelf ook vreemd en te confronterend en idd iets van de goden verzoeken.
Nee, dat voelde als het lot tarten. Heb het bij vlagen heel graag gewild, maar heb me altijd in kunnen houden. Toen we, na 1,5, jaar eindelijk in verwachting waren hebben we pas rond 14 - 16 weken zwangerschap iets gekocht. Ik durfde gewoon niet, wat áls... (Voor ons voelde 1,5 jaar enorm lang, maar snap ook voor dat andere dames die langer hebben moeten wachten of nog steeds wachten dit misschien helemaal niet zo lang is)