Wees blij, ik kan echt om alles huilen met als gevolg dat ik laatst midden in de ikea in mijn tranen niet kon bedwingen toen een wat oudere man zijn wagentje aan mij afstond "omdat zwangere vrouwen niet zouden moeten tillen".. Vond het zo lief! En dan sta je daar dus.. te huilen van ontroering ofzo. Lekker gênant
Ik huilde wel toen mijn dochter was geboren. Niet alleen van blijdschap, maar ook pure ontlading. Ik was zo blij dat die bevalling erop zag Ik was trots op mezelf en zo blij met mijn dochter. Kraamtranen heb ik ook zeker gehad. Ik huil niet bij bevallingen op tv. Ik huil wel sneller bij films. Het lijkt wel of ik sinds ik moeder ben, wat emotioneler ben geworden
Hihi nou dan ben ik net zo'n rare als jij Mamabri... idd bij de bevallingen van de meisjes niet gehuild, wel bij/na de bevalling van Y* Volgens mij ook geen kraamtranen gehad in de kraamperiode. Ik huil eigenlijk alleen bij echte "tearjerkers" en wanneer ik echt heel moe ben.
Ik ben een mega jankerd . Maar heb geen of weinig tranen gelaten bij de geboorte van onze kids. Ik werd twee keer gewoon overvallen door de snelheid van de bevalling en was in shock ofzo. Als ik nu in alle rust tv kijk en een bevalling zie dan pink ik af en toe ook een traantje weg, het blijft zo bijzonder!
Ben in elk geval niet de enige zo te lezen in dit topic. Wel een rare zuster dan, die ik destijds had Oh en ik huil eigenlijk ook nooit, maar wel als ik heel moe ben, of als ik heeeel kwaad ben, dan sta ik jankend te schreeuwen en te tieren
Ik heb bij beide geboortes niet gehuild, mijn vriend wel Bij de eerste wel serieus kraamtranen gehad, bij deze (nog) niet.
Ik huil idd alleen als ik écht boos ben hahaha verder ook nooit hihi Oh en als ik mn moeder hoor huilen
Nee hier ook bij beide niet gehuild. Mijn man dan weer wel Ik was te verdwaasd en dacht alleen maar poeh fijn dat ze er gezond en wel uit zijn. Kraamtranen wel gehad zeker na de spoedkeizersnede van de tweede na twee dagen tranen met tuiten .
Ik heb ook niet gehuild toen ik mijn zoontje voor de eerste keer zag, hoor Ik heb wel 100.000 onzin-dingen uitgekraamd, onder meer tegenover mijn vriend: aaahhhhw, deze is perfect, mogen we hem houden? Ik deed mijn eigen standup comedy ofzo. Achteraf bedenk ik me ALLE dingen die ik gezegd/gedaan heb op dat moment en dan denk ik: dat was de grootste faal in de geschiedenis van de mensheid. I totally lost my cool! Te grappig gewoon dat het gênant wordt.
Bij de geboorte zeker niet. Daarvoor al genoeg van de pijn. ( Rug weeën ) In de kraam week hebben man en ik samen nog wel aan aardig wat traantjes laten lopen. En dan ook aan elkaar vragen waarom huil jij dan? En het dan ook gewoon niet weten.
Ik heb ook niet gehuild en geen kraamtranen gehad. Als ik nu n bevalling zie ga ik spontaan huilen, apart he?
Of ik bij de bevalling ga huilen? Oh vast Ik ben de grootste jankbak in de wereld geloof ik Ik heb deze week besloten dat ik met mijn vader op onze bruiloft op het liedje; samen voor altijd van Marco Borsato. Janken me jonge whaha vreselijk Ruilen?
Ik heb bij de geboortes niet gehuild, maar kraamtranen... Echt liters! De kraamverzorgster heb ik om gehuild alsof ik mijn beste vriendin ben verloren. Zo intens!
Ja, met je jurk passen stond je hier ook een traantje weg te pinken En dat wordt nog wat: NU al huilen, dat wordt op de bruiloft een grote waterval dan Nee, wil niet ruilen
Dat herken ik wel, niet dat ik huilde, maar het deed gewoon zeer van binnen, voelde me wel heel alleen, zo zonder kraamverzorgster (zelfs bij de 3e kon het ECHT nog niet alleen )
Nee na de geboorte huilde ik niet maar dat kwam omdat ik toen onder narcose lag (heb spoed keizersnede onder narcose gehad) en pas 3 uur na zijn geboorte ben ik zeer versuft samen gebracht bij me zoon. Tijdens de kraamweek heb ik wel veel gehuild maar dat was vooral als het over de bevalling ging en ik dus me zoontje zijn eerste momenten op de wereld niet bewust heb mee gemaakt. Als ik een bevalling op tv zie huil ik ook niet, maar als ik een bevalling zie die zeer veel op de mijne heeft geleken dan krijg ik weer een brok in me keel