Ik wil t niet, maar eigenlijk ook weer wel. Zijn dit misschien nog de hormonen? Ik heb gelijk na mn bevalling gezegd; dit doe ik NOOOOOIT meer! Maar Mijn zoon is nu bijna 7 weken en sinds deze week begint t alweer te kriebelen. Heb echt geen flauw idee waarom. Misschien omdat iedereen in mn omgeving zwanger word? Ik ben ook zo dol op mijn mannetje. Laatst nog gedroomd dat ik zij tegen mn schoonzus zij dat ik nooit meer zwanger wil worden en daarna gelijk zij, maar dat kan toch niet? Want we maken zulke mooie kindjes, haha. Jeetje man! Wie heeft dit nog meer zo snel na de bevalling? Vind t allemaal gewoon veels te snel gaan! Hij word zo groot. En ik heb zelf gewoon niet echt kunnen genieten van mn zwangerschap, misschien speelt dat ook wel mee?
eh nee niet herkenbaar. Heb me helemaal op dochter gestort en helemaal aan het genieten en haar aandacht aan het geven. Ooit wil ik zeker nog wel eens een tweede, misschien ook derde maar voorlopig alleen genieten van dit mooie dametje!
Genieten van mijn keine man doe ik ook zeker wel. Maar ik mis de zwangerschap en bevalling vooral. Ik was vanmorgen kleertjes aan t opruimen. Maat 50 past ie niet meer en sommige maatjes 56 worden ook al te klein. Een tweede komt er ook nog niet hoor, ben nog jong (26) en ik moet eerst wennen aan het moederschap en lekker genieten van mijn kleine man. Maar kriebelen doet t wel kan dr niks aan doen
Ja, herkenbaar!! Ik had die kriebel ook al weer snel. Misschien telt het bij mij ook mee dat ik 5 weken te vroeg ben bevallen en het dus voor mijn gevoel niet heb kunnen "afsluiten". Gelukkig heeft ml dezelfde kriebel en word er dus alweer geklust voor nummer 2
HERKENBAAR!!!! Ik was een half jaar na de bevalling ook weer zwanger van de 2e en nu is die bijna 6 maanden en we proberen het nu voor een derde
Herkenbaar!! Mijn mannetje is nu 8 weken en het kriebelt ook weer! Ik heb ook niet echt genoten en zou alles ze graag nog een keer willen doen! Ook de bevalling! Al was die een hel toen ik erin zat) Weet dat het niet goed is voor he lichaam zo snel... Maar zo'n kleintje in je buik is toch wel heel leuk! Ik heb ook heimwee) En de eerste 2 maatjes zijn er hier ook al doorheen... Xx
Bij onze oudste zoon had ik dat ook. Om een paar maanden later erg dankbaar te zijn dat we er niet voor gegaan zijn. Volgens mij zijn het nog hormonen. Nu bij de tweede niet echt last van, trouwens.
Ja heel erg herkenbaar. Mijn meisje is ook.7 weken, ik heb de hele kraamweek gejankt omdat ik mijn buik zo miste. Nu mis ik de bezoekjes aan de vk..de echo's, de laatste werkweek voordat je met verlof gaat, ontzag dat mensen voor je hebben, overal vanzelfsprekend hulp bij krijgen... Hoewel ik enorm geniet van onze dochter hoor, maar vond haar in mijn buik dragen zo speciaal.. ze is alweer zo groot nu...
Herkenbaar.. alleen wij hebben de ruimte op dit moment er niet voor. Vriend-lief geniet ook zo ontzettend en we waren er ook uit ; als we een groter huis hadden gehad dan was een tweede nu al welkom. Maar goed, eerst maar eens de tijd geven en ontdekken hoe het is om 1 geweldig kindje te hebben en te verhuizen uiteraard maar dat kan nog wel heel lang duren.
Hmm... Herkenbaar in de zin van nog een tweede kindje willen. Absoluut nooit de wens om weer zwanger te zijn of te moeten bevallen. Tussen onze kindjes zit nu 14 maanden. Heerlijk. Maar zwanger zijn en bevallen mis ik nu echt niet haha. Vond er geen zak aan. Wij zijn nu ook echt klaar en ben er totaal niet rouwig om dat ik nooit meer zwanger zal zijn of moet bevallen.
Ik herken dit ontzettend!! Ik wilde eigenlijk ook meteen na de bevalling weer zwanger worden, maar ja, door de ks kon dat niet. Maar inderdaad, ze worden al zo snel weer groot he! En ik zal je nog wat verklappen, voor dat je het weet zijn ze al weer 1! Het gaat zo ontzettend snel! Ik had ook enorme last van het lege buik syndroom. Ik wilde dat weer gevuld hebben! Hoe staat je man/ vriend hier in?
ik ben binnen twee maanden na mijn bevalling zwanger geraakt van de tweede. moet zeggen dat het lichamelijk heel zwaar is twee zwangerschappen achter elkaar maar als ik de oudste bezig zie met de jongste zeg ik: ik zou het zo weer doen!. maar het is echt zwaar!
ik had in mijn zwangerschap zoiets van: je kan mij niet vertellen dat iemand een zwangerschap mist.. Nou ik kom er op terug! ik mis het toch wel eigenlijk hihi. Vooral mijn buik, okee ze ligt nu in haar bedje, maar toch... Het gezellige getrappel, en het showen van mijn buik. Ik vind het jammer dat ik er niet meer van heb genoten. Ik heb een vlekkeloze zwangerschap gehad, behalve de laatste weken waren erg zwaar voor mijn rug en bekken. Het is echt voorbij gevlogen. Door het drukke werk van 40u per week + 20u reistijd is het behoorlijk langs mij heen gegaan. Een wens voor een tweede is er zeker... alleen zitten wij ook met het praktische gedeelte: ruimte. Maar goed, we genieten nu van onze dochter met alle mooie dingen die nog komen, hoop over een jaar of 2 een broertje of een zusje voor haar erbij te hebben.
Hier ook herkenbaar. Na de eerste kriebelde het alweer na 4/5 weken of zo. Inderdaad, het gaat zo snel! (en nog). Ik heb me kunnen bedwingen tot ze 9 maanden was en toen zijn we er weer voor gegaan. Ik vond het zwanger zijn de eerste keer geweldig. De bevalling was heftig, maar zo mooi. Alles ging goed en die wolk was echt zuurstok-roze. In mijn geval was die wolk bij de tweede echt weg.Het is nooit meer hetzelfde als die eerste keer. De zwangerschap flitst sneller en ongemerkt voorbij. Want je bent druk met het kindje wat al rondloopt. Nu kwam er bij mij ook een miskraam voor en tweede dochter ging ook niet goed waardoor derde zwangerschap meer een gevalletje "tijd uitzitten" was. Derde heeft ook de nodige problemen gehad maar nu, na 7 maanden begint ik toch open te staan voor een vierde kindje. Ik ben bang dat het bij mij nog lang zal kriebelen dus ik weet niet of ik er tot in den treuren gehoor aan moet geven maar ik zou heel graag nog 1 keer een normale zwangerschap en een normale bevalling en een normale kraamweek meemaken. Maar ik denk dat ik moet beseffen dat die roze wolk er nooit meer gaat zijn. Maar... ja, heeel herkenbaar. Om weer op het topic terug te komen.
Grappig om zo te lezen dat de meeste dit herkennen. Hier namelijk totaal niet. Na mijn eerste begon het pas na een jaar te kriebelen en na mijn 2de helemaal niet. Pas toen ik mijn huidige vriend leerde kennen een beetje en eigenlijk had ik me er al bij neergelegd dat het er altijd 2 zouden blijven. En nu na 4 weken heb ik totaal niet de behoefte aan nog eentje. Eigenlijk voelt het compleet zo. Mijn gezin is af! (Al heb ik het vermoeden dat vl besmet is met het baby virus)
Heel herkenbaar, ik dacht al dat ik raar zou zijn. Mijn zoontje is nu bijna 3 week, en ik heb dat gevoel ook heel sterk, terwijl wij hebben gezegd we willen graag 2 kinderen en niet meer, maar ik twijfel erg nu. Eerst maar eens genieten van dit kleine hummeltje, en van grote zus natuurlijk, en dan over een tijdje maar weer kijken, wie weet mogen we deze speciale tijd nog eens mee maken. Ik vindt het trouwens ook erg moeilijk om het af te sluiten, dat dit de laatste zwangerschap en bevalling is geweest, dat ik het gewoon nooit meer mag mee maken, misschien dat dat de reden ook wel is dat ik het nu alweer mis, terwijl ik met het zwanger zijn niet veel heb.
Hormonen denk ik? Ik wilde ook na 4 weken weer zwanger zijn haha na een half jaar was dat gevoel weer weg.
Bij mij waren het hormonen (gelukkig!). Tussen de 6-16 wkn na bevalling heb ik heel lang en heel serieus nagedacht: waarom geen 4e?? Ik zag het mezelf zo doen , ondanks hele zware HG zwangerschap. Toen ik een tijdje aan het werk was en helemaal opgeslokt door de drukte van gezin draaiende houden, nachtvoedingen, helemaal geen tijd voor mezelf... toen zijn die kriebels vrij snel weer verdwenen . En nu heb ik steeds meer het gevoel: wij zijn compleet! (nog eentje erbij, dan word ik gillend gek )
Hier ook heel herkenbaar. Vaak heeft dit te maken met hormonen en een combi van een te snelle zwangerschap. Voor je gevoel niet genoeg te hebben genoten of een vervelende bevalling waarbij je het graag anders over zou willen doen. Het gevoel was na mijn eerste zoontje ook heel erg. Ik heb zeker geen spijt van de 2e maar wel spijt dat ik me door mijn hormonen heb laten leiden. Mijn 2e zwangerschap was nog vervelender als de 1 st al was mijn bevalling veel beter. En 2 kids is ook best pittig. Ik zou zeggen geniet echt even van de rust met 1 kind en zie zowel de voor als nadelen.
Als het financieel zou kunnen én we een groter huis hadden én ik mijn opleiding had afgerond gehad; dan waren wij ook allang weer begonnen met 'oefenen voor een tweede'! Wanneer ik mijn kleine kereltje zie, voel, hoor, knuffel, ruik etc. dan wil ik er nog 6 Sterker nog; ik spring nu hoog en laag dat ik er zoveel zou willen hebben als ik er op elk vlak voor kon zorgen! Ik wist niet dat het mogelijk was om zo verschrikkelijk veel van iemand te houden Ik had het wel gehoopt, overigens. Ik ben helemaal verliefd op hem en ik zou alleen nog maar meer kinderen willen om daar OOK verliefd op te worden Zo lief, klein, zacht, vrolijk, onschuldig, teer, fijn, cute, superultradottig, eigenzinnig etc. Wow! I need 600 of them!