echt krampen had ik pas toen de eileider het begeven had, ik kroop over de grond van de pijn. stolsels ben ik niet verloren alleen helder bloed, en niet zo heel veel eigenlijk. ik had nog hoop dat alles nog goed zou zijn, ze hadden me ook gezegd zolang je geen stolsels verliest hoef je je geen zorgen te maken. totdat ik plots hevige pijn kreeg toen moest ik onmiddellijk komen en daar zagen ze dat het vruchtje zich in mijn linker eileider bevond.
Die hevige pijn had ik inderdaad ook, maar pas de laatste 3 dagen. Die kwamen echt in aanvallen. Bij jou ook? Was bij jullie de bbz ook domme pech? Geen operaties of chlamydia etc. Wat een verhoogde kans gaf? Ik weet nog dat ik me hier zo'n zorgde maakte omdat ik een paar dagen na de bevruchting zo flink ziek ben geweest. Buikgriep met flinke koorts. Iedereen zei me dat dat geen invloed zou hebben op het vruchtje maar het is waarschijnlijk wel tijdens de innesteling geweest. Zou het hierdoor niet goed zijn gegaan?
Chanti: Ik vindt het heel naar dat je net een bbz heb gehad, en ik wens jou de komende tijd heel veel sterkte. Ik kan helaas ook meepraten over een bbz. In april 2013 werd mijn linker eileider verwijderd na 7 weken zwangerschap. Ik had geen pijn, ook niet toen de eileider kapot ging. Wel voelde ik me beroerd. Ik wist al voor ik een positieve test kreeg dat iets niet goed was. Ik bloede een paar dagen, dan weer een dag niets, dan weer bloed. Ook mijn tests werden maar langzaam positiever. Heel lang kon niemand mij vertellen wat er aan de hand was, op echos was niets te zien of het was nog te vroeg. Mijn hcg bleef stijgen alsof ik normaal zwanger was, maar niets in mijn baarmoeder. Pas heel laat hebben ze het vrucht in mijn eileider gevonden. Ik werd wel naar huis gestuurd, met een noodnummer die ik kon bellen. Mijn zoon was het eerst een hoek zwangerschap en daarom hebben ze me laten gaan, in de hoop dat het alsnog naar de baarmoeder zou verplaatsen. Zondag 7 april werd ik wakker en kon ik niet op mijn eigen benen staan. Meteen naar het ziekenhuis gereden waar ik meteen naar de operatiekamer werd gereden, ik was toen al bloed aan het verliezen in mijn buik. Na de operatie heb ik 2 weken lang bloed verloren. Na 1,5 week ben ik weer gaan werken. In oktober was ik weer zwanger, helaas een miskraam. Gelukkig in december alweer zwanger, en vandaag ben ik 17 weken zwanger en begin er langzaam in te geloven! Heel veel sterkte, ik hoop dat het binnenkort weer lukt!
Baby4us, wat lijkt ons verhaal op elkaar! Ik had ook steeds bloedingen en dan stopte het weer een dag en begon het weer. Wat bedoel je met je zoon hoek zwangerschap? Wat naar ook dat je daarna ook weer een mk kreeg! Nu lekker genieten van je zwangerschap! !
Een hoek zwangerschap is wanneer het vrucht eigenlijk precies in de ingang van de baarmoeder zit, dus eigenlijk ook bbz, want daar kan hij niet blijven zitten. Mijn zoon daalde echter mijn baarmoeder in en mocht toen blijven. Ik blijf dus ook denken dat mijn eileider toen al niet goed was.. Daarom wouden ze niet opereren, want stel dat het vrucht zich dit keer ook zou verplaatsen. Gebeurde dus helaas niet..
neen, van ons was het domme pech niet ziek geweest, niets... al denk ik dat een griep hier niets aan veranderd hoor
Lief dat je het vraagt! Het gaat hier verbazingwekkend goed eigenlijk. Ik kan alles wel weer en ik heb het geaccepteerd hoe moeilijk dat ook was. Ik laat het achter me en kijk alleen nog maar vooruit. Ik vind het alleen heel moeilijk om die 6 weken te wachten. Ik dacht dat ik nu wel even zou willen wachten maar de wens is alleen maar groter geworden. Het liefst ga ik er meteen weer voor. . Hier is het met jou?
Hi Chanti, Wat goed om te lezen dat je het een plek hebt kunnen geven. Dat doe je snel, heb je niet wat tips voor me Gelukkig herstelt je lichaam ook goed! Heb je nog bloedverlies? Is je buik minder bol en zien de wonden er goed uit? Die 6 weken he.. Als je wil wil je en dan is alle wachttijd lang natuurlijk, maar de wens is nu nog groter geworden ook! Ik hoop dat ze voorbij gaan vliegen! Hoe zit dat eigenlijk dan? Moet je gewoon je volgende menstruatie afwachten en er dan voor gaan? Met mij gaat het redelijk. Lichamelijk voel ikme zo goed als nieuw, mentaal heb ik het alleen wat moeilijk. Dat komt vooral door mijn geschiedenis (4x zwanger, 1x goed), en feit dat ik niet zelf zwanger kan worden. Eer er hier weer een kans zal zijn ben ik zo paar maanden verder. En dat vind ik erg moeilijk. Maar probeer ook vooral relaxed te blijven. Het komt niet nu, maar hopelijk wel een keer. Het hoeft ook niet nu meteen. Succes weer!
Hejj, Bloedverlies is nu sinds paar dagen al gestopt en mijn buik is zo goed als zoals het was en de wonden genezen erg goed. Ik gebruik ook slakkencreme en dat is echt fijn spul. Houd de huid heel lang soepel. Wel nog lang last van mijn darmen gehad. kan nu pas aales weer eten zonder dat ik buikpijn krijg. Ik denk dat ik inderdaad mijn menstruatie afwacht en dan er weer voor ga,. Ik verwacht niet dat het meteen zal lukken maar.mocht dat wel zo zijn zal er denk ik wel ongeveer 6 weken tussen zitten. Ik weet ook niet wanneer ik weer ongesteld zal worden. Wanneer werd jij dat weer? Ik kan me heel goed voor stellen dat je mentaal Nog niet de oude bent! Naast de bbz Nog 2 miskramen gehad? Is ook niet niks Hoe gaat dat nu als je weer zwanger wilt worden? Ivf of dat nog niet? Ik denk dat daar het verschil zit. Ten eerste had ik al 2 weken bloedverlies en krampen waardoor ik al wist dat het niet goed zat en dat stukje had ik eigenlijk al verwerkt. En ten tweede was ik bij mijn dochter en deze bbz meteen in 1e ronde zwanger. Daardoor heb ik nog best veel hoop dat het nog wel zal lukken. Voor jou ligt dat wel anders en is het een stuk zwaarder helaas. Het is ook niet eerlijk hoe het soms zo loopt! Ik hoop echt dat je gauw weer zwanger mag raken!!
Hi dames, ik wilde jullie even goede hoop geven: mijn schoonzusje heeft ook maar 1 eileider meer - ze had steeds last van cystes en dus werd deze eileider weggenomen. Toen zij en m'n broer beslisten voor een 2e kindje te gaan, was het meteen raak Dus enerzijds wil ik jullie sterke wensen met het verdriet dat jullie doormaken, anderzijds veel goede moed wensen om jullie droom te verwezenlijken!
Hey! Fijn om te lezen dat het lichamelijk weer beter en beter gaat. Dat helpt wel om je ook weer op de volgende zwangerschap te kunnen richten lijkt me. wel heel fijn om positieve verhalen te lezen van mensen hier ook. Lief dat er toch zo wordt meegeleefd en gereageerd, zo waardevol voor ons! En je plan klinkt heel goed (eerst menstruatie afwachten en er dan weer voor gaan). Ik ga hopen voor je dat het slagingspercentage niet verandert is en het gewoon weer zo snel raak mag zijn! Terecht volgens mij dat je daarom ook zulke goede hoop hebt! En dat is je echt gegund. Dat is bij mij inderdaad iets ingewikkelder, maar ik heb ook echt goede hoop hor. Ik hoef geen ivf, heb hulp in de vorm van hormoon medicatie om een eisprong op te wekken. Vanwege pco heb ik geen (goede) cyclus. Vroeger wel af en toe een eisprong gehad, maar dochter is door medicatie gekomen en deze was dat ook. Ik hoef dus niet te wachten tot ik ongesteld word, want dat word ik waarschijnlijk niet. Afwachten dus tot de controle afspraak, en dan hopelijk snel weer beginnen met de medicatie! Maar wat je zegt, deze eug staat niet los van de andere miskramen en het feit dat we al wat hulp nodig hebben. Dat maakt het lastig. Maar goed, ik heb ook vertrouwen dat het goed gaat komen, met ons allebei! En ook de anderen die hier mee te maken krijgen. Ik las wel hier op het forum van iemand die een bbz zoveel jaar later voor de 2e keer meemaakt. Pff, dat gun je ook echt niemand. Hou je me op de hoogte? Ik zag trouwens dat de namen van onze dochters erg op elkaar lijken, ik pb je zo wel even onze naam ivm privacy