Mee eens, het werd mij ook wel eens te veel. En ik moest ook wel eens de zorg even overdragen aan manlief omdat ik al de hele dag met een huilende baby zat en dan ook nog eens niet fatsoenlijk kon slapen. Ben normaal een heel stabiel iemand, maar dat trok ik gewoon niet. BJZ zal hun redenen hebben, en zolang ik die niet tot in detail weet voel ik mij niet de aangewezen persoon om TS te helpen zo snel mogelijk haar baby terug te krijgen.
Voor haar is dat inderdaad wereldschokkend, dat er mensen zijn die hun kind geen BV geven. Die mensen zouden eigenlijk allemaal onder toezicht gesteld moeten worden.
Er zal vast meer spelen, er wordt echt niet zomaar een baby van 5 weken uit huis geplaatst. Dat het iemand teveel kan worden, oké, ik heb zelf een makkelijke baby dus kan me er niet in verplaatsen. Maar kan er wel een idee bij vormen dat als je kind de hele dag huilt je zelf ook niet meer zo vrolijk bent. Dat het je dan teveel wordt omdat de kleine "in je maag stampt" zet ik vraagtekens bij. Zou al nooit zelf zo'n uitdrukking gebruiken. Maar bij 2 blauwe plekjes in het gezicht tijdens de fles geven gaan mijn alarm bellen rinkelen. Sorry maar ik krijg een heel naar onderbuik gevoel bij dit verhaal. Ik ben blij dat ze actie hebben ondernomen, en ik hoop dat de kleine niet zo snel mogelijk naar huis komt. Sorry TS jullie zullen de kleine vast missen. Maar ik denk dat in deze de juiste beslissing is gemaakt.
Ik denk dat de historie van agressie van zowel vader als moeder een hele andere situatie geeft dan wat jullie mee hebben gemaakt. Mijn kind is absoluut geen huilbaby, maar in het begin heeft ze ook wel eens lang achter elkaar gehuild. En als je een kersverse moeder bent, is dat idd stressvol. Maar er is een wereld van verschil tussen stressvol en agressie. Ik heb daardoor nooit agressieve gevoelens gehad, TS wel, want dat geeft ze zelf aan.
Sorry maar ik denk wel dat het terecht is. Stel over 5 maanden kindje heb je vast en je krijgt een kopstoot en bloedneus. Als je al over de rooie gaat van een 5 weken ouder baby die een beetje sparteld want zeer kan het echt niet doen. Hoe los je dat dan op ? Of de peuterpubertijd dat ze je het bloed onder de nagels vandaan halen. Wat doe je dan. Wel een vraag want bjz is er wel heel snel bij. Hebben jullie ook al iets tijdens de zwangerschap gehoord of de politie aan de deur gehad omdat jullie gevochten hebben?
Ik begrijp dat het niet passend is om over TS te oordelen, maar een onderwerp als dit is erg beladen en dus gebeurt zoiets toch Er is al vaker gezegd dat TS vooral met BJZ moet blijven communiceren. Bij TS is er veel onduidelijk over de gang van zaken, dus tja, dan kun je alleen bij BJZ aankloppen met je vragen. Niet hier, want wij weten helemaal niks van de situatie af. Alleen de info die TS geeft (verleden van agressie, baby van 5 weken, blauwe plekjes, stress bij 'stampen'). En ja, daar volgen oordelen uit, dat is menselijk...
EENS! Van mijn kant ook, schroom niet om mij een pb te sturen, ik wil je helpen of het nu en terechte uithuisplaatsing is of niet! Je hebt recht op informatie alsook psychische steun en hulp! Sterkte voor jou en je kleine man!
Misschien slikt de mama wel medicijnen om psychische problemen onder controle te krijgen/houden? Misschien heeft ze het wel geprobeerd maar lukte of kon ze het niet, of misschien kon ze absoluut niet tegen het gevoel aan haar tepels? Lekkere kortzichtige reactie weer! Dat jouw kinderen tot hun schooltijd aan de borst hangen wilt toch niet zeggen dat een ander dat moet?! Daarnaast is dat helemaal niet relevant in dit soort zaken! Want stel als een kindje wel bv krijgt en het moet dringend uit huis worden geplaatst omdat bijvoorbeeld de alleenstaande moeder een post partum psychose krijgt, dan is het beter dat het kindje uit huis wordt geplaatst als rekening te houden met de bv! Maar zo'n flauwe en ondoordachte reactie van jou was natuurlijk wel te verwachten. En alvorens je denkt dat ik tot de vijand behoor: mijn oudste heeft 2.5 jaar gehad, ik heb tandem gevoed en de jongste van nu bijna een jaar voed ik ook nog steeds.
Weleens bedacht dat dit waarschijnlijk niet eens echt is? Alleen om hiervoor een topic een account aan te maken vind ik wat raar
Goed nu mijn mening: Als het terecht is dan heeft TS ook recht op informatie alsook steun en hulp. Iemand zou haar moeten begeleiden om een goede ouder te kunnen zijn. Wellicht zou begeleid wonen een goede stap kunnen zijn. Wat betreft dat getrappel. Hier ook zo'n flinke trapper in mijn buik waar ik (helaas) een zeer zwakke en gevoelige plek heb. Tijdens het liggend voeden in bed en dat getrappel op die plek kon ik zeker wel geïrriteerd raken. Dat uitte ik niet op de kleine maar ik wenste wel dat de voeding zeer snel voorbij zou zijn (en onbewust merken baby's dat toch wel). Mede door die plek verschoon ik hem zijwaarts ipv voorwaarts. Die blauwe plek in het gezichtje vind ik daarentegen wel dubieus. Doch als ik kijk naar mijn eigen kind met verborgen reflux die 'vocht' aan de borst, heeft hij zijn hoofd ook weleens hard tegen mijn ring aangegooid. Een blauwe plek had hij niet maar gehuild heeft hij wel! Maar wat als hij gevoelig was geweest voor blauwe plekken of vitamine K tekort oid? Ik heb overigens met de middelste meegemaakt dat ik een flinke blauwe plek heb veroorzaakt. Ik was op de bovenverdieping met de kleine baby (denk een week of 6 oud) en mijn oudste van 1.5 jaar. Mijn oudste liep ineens naar de trap toe waarop ik mij met een gooi omdraaide om haar bij haar arm te pakken om te voorkomen dat ze de stap maakte en...bots... de kleine dame die in mijn armen lag botste met haar hoofdje behoorlijk hard tegen de deurpost. Wat heb ik gejankt toen, en ik was reuze blij dat de huisarts (want dat was het eerste wat ik deed, naar de huisarts toe) toen geen melding heeft gemaakt. Want ja, een baby met een flinke bult en blauwe plek die zich tegen de deurpost stootte is natuurlijk wel dubieus zekers als je een ppd hebt.... Goh als ik eraan terugdenk krijg ik weer tranen in mijn ogen, wat heb ik mij slecht gevoeld toen zeg! BJZ doet niet zomaar een uithuisplaatsing echter zitten ze er ook weleens naast. Ik oordeel verder niet, er zal vast wel iets aan de hand zijn en het is goed dat ze in dit soort situaties actie ondernemen! Liever te vroeg als te laat. Maar misschien hadden er ook tussenstappen genomen kunnen worden! Ik vraag mij overigens af of er geen familie in de buurt was die een helpende hand kon bieden, tijdelijke inwoning, voogd etc...
Nee gek hè! Sjonge jonge wat loopt iedereen weer heerlijk te oordelen vanaf de veilige zijlijn. Tuurlijk is het een vaag verhaal, tuurlijk zal er meer spelen. Maar wat heeft het nou voor zin om hier lekker met zn allen nog even te gaan uithalen naar TO? En ALS ze de situatie al niet goed inschat gaat dat echt niet veranderen door één of andere gebruikersnaam op één of ander forumpje hoor. Dan kun je beter een positieve bijdrage leveren. Dan durft de TO zich misschien nog een keer te vertonen hier. Zou ik nu ook never nooit meer doen.
Ik denk dat het goed is om je te realiseren dat het niet helemaal normaal is dat bij een gewone huilende baby die emoties zo hoog oplopen al. En dat het mogelijk dus een hele verstandige beslissing is geweest die jeugdzorg genomen heeft. Waarom ben je al aan een kindje begonnen trouwens, als die agressieproblematiek nog maar zo kort onder controle is? Want de geboorte van een kindje is een van de meest stress-volle gebeurtenissen in je leven, dus niet helemaal een handige beslissing als je nog zo hard bezig bent om dat soort dingen onder controle te krijgen