Ik had al eerder wat neer gezet dat ik het na vele ziekenhuis opnames het wel gehad had.. Er klaar mee was .de artsen besloten ook om in te leiden.. Het zekere voor het onzekere.. Dus meteen ballon werd geplaatst ik lag immers ook al in het ziekenhuis.. De baby bewoog amper en zijn hartslag was niet meer 100% De volgende morgen om 7 uur ctg scan.. Vliezen werden gebroken.. Wat een pijn.. Baby was niet ingedaald ook dus werd hij steeds in mijn bekken geduwd.. Maar schoot steeds terug.. De electrone schoten Steeds los.. Echt pijnlijk was dat zeg.. Nou de pomp werd op 4 gezet maar na een half uur op 2 want de baby reageerde niet goed.. De weeën waren niet te meten.. Toch besloten ze na een uur de pomp weer op 4 te zetten een uur daarna weer op 6 en daarna op 8 en toen op 10 wat een hel ik was al zolang bezig.. Door de ballon had ik al 3 cm ontsluiting en om 4 uur nog maar 5 cm en dat vanaf 7 uur in de ochtend.. Opvangen ging echt niet meer en hup morfine pomp erbij.. De baby ging achter uit.. De weeën niet te meten en de pomp veel te hoog.. 10 uur en 27 minuten verder zat ik nog op 5 cm ontsluiting wat een tegenvaller.. De baby was ook nog steeds niet ingedaald.. De gynacoloog werd erbij gehaald. En die zei meteen nu een keizersnede .. Overal artsen om mijn heen.. Alle draden snoeren werden eraf getrokken en kwamen andere voor in de plaats.. Hup race naar de OK .. Ruggenprik lukte niet.. 4 keer mis geprikt en ik had nog vollop weeën .. Doek omhoog en meteen snijden maar.. Heel snel was hij geboren want ik was ook echt ziek op de OK .. Ik spuugde alles onder.. Baby werd weg gehaald en papa ging mee.. Ik had de baby nog geen eens gezien.. Ik werd gehecht te veel bloed verlies en complicaties tijdens het hechten.. Moest ruim een uur wachten op de uitslaapkamer.. Baby nog niet gezien.. Eindelijk naar beneden , daar is papa met mijn kleine 4e zoon.. En hij werd meteen bij me neergelegd .. Kleine viel de laatste dagen 7% af en mocht niet naar huis.. Nog langer in het ziekenhuis bah.. Nu herstellen van alles en het een plekje proberen te geven.. Want vind het zo moeilijk hoe alles is gegaan .. En nooit verwacht ook.. Wat bleek de baby was zich aan het verhangen in mijn buik in de navelstreng .. Het was dus kantje bord en moesten we bijna eeuwig zonder deze baby zijn.. De gedachte alleen al.. Hij had echt een slechte start .. Maar hoe verwerk je zo iets .. Ook de nasleep van de ks 4e kindje 1 ste ks..
Verschrikkelijk om mee te maken! Zo wilt niemand bevallen Probeer zoveel mogelijk borstvoeding 1 op 1 te doen of de fles regelmatiger te geven (niet afgeven) om die band tussen jullie goed te stimuleren (omdat die niet direct, en voor een lange tijd, bij je heeft gelegen) Je bent moe, je hebt heel veel emoties en dat voelen die kleintjes ook. Voel je niet schuldig. Jij kan er niks aan doen dat t zo is gelopen. Schrijf t op waar je tegen aan loopt met je gevoel en bespreek t met je man of vriendin. Heb je ander soort Hulp nodig dan is t helemaal niet erg om deze te vragen. Het belangrijkste is dat je het kan verwerken. Ik heb er helemaal geen verstand van of ervaring mee maar zo zou ik t doen. Heel veel sterkte en als je de drukte van t kraambezoek en de Kids te druk word, geef t aan en pak je momentje met de 4e.
Heftig meis. Praat er over en verwijt jezelf niets. Hier ook een 4e kindje met de navelstreng om zijn nek, dusdanig strak dat ie al voordat hij geboren was doorgeknipt moest worden. Hij had het ook even slecht daarna, alleen ik was thuis en ging het niet zo heftig als bij jou. sterkte met het verwerken maar geniet van het ventje.