Dacht ik toen idd ook, dat we haar gewoon kwijt aan het raken waren. Stond onze oudste er omheen te springen en lachen: Hahahaha, Caitlyn doet zo gek! Pff.... (Maar heb haar op dat moment maar even in die waan gelaten, 4 jaar en denken dat je zusje dood gaat, leek me al helemaal geen goed plan).
Nee precies dar is niet z'n goed plan. Mijn man schrok zich kapot toen ie mij zo hysterische zag doen en helemaal toen hij J. Zag liggen zonder dat ze iets deed. Via de telefoon werden we goed begeleid tot de ambulance er was Dat vond ik echt heel prettig het idee dat je zeg maar niet alleen bent en tips krijgt. Op de monitor werd haar zuurstof gehalte in de gaten gehouden die ging al vrij snel weer omhoog. Ik heb in het ziekenhuis nog even een flink potje lopen janken haha ff alles eruit
oooh wat ontzettend naar he,hier 1keer gehad hij was een week of5! mijn wereld storte in,wat er dan door je heen gaat...... sterkte hoor bah niet leuk!
He bah meid, dat is niet leuk. Ik kan mij voorstellen dat je hier enorm van geschrokken bent. Ik hoop ook dat het niet weer gebeurt.
Dankjulliewel. Ik kan het maar moeilijk los laten merk ik. Ik zie telkens die blik in haar ogen van gisteren We gaan zo douchen en ben helemaal een beetje schijterig geworden dat t weer gebeurd straks. Het lijkt alsof, klinkt misschien gek..dat we het nog meer waarderen een gezond en levend kindje te hebben
Pffff zo ontzettend heftig. Zit weer met tranen in m'n ogen je verhaal te lezen. Zie het dan helemaal voor me hoe je in de woonkamer met je dochter bezig bent, en vervolgens beeld ik me in hoe ik me zou voelen als ik N. zo zou zien liggen. Hopelijk hoef je het niet nog een keer mee te maken maar mocht het wel gebeuren dan hoop ik dat je minder schrikt dan nu.
Ik hoop dat ik dan idd minder hysterische word dan gister hihi. Maarja de dokter zei al dat het hoe dan ook een heel eng gezicht blijft en we zowiezo ten alle tijden alarm moeten slaan. Hij heeft wel gezegd dat het waarschijnlijk vaker zal gebeuren omdat dit de tweede keer is in korte tijd, en er weer niet een duidelijke rede is. Ze ligt nu in bed, ga zo nog even bij haar kijken ..
Ik weet niet of je iets aan mijn verhaal hebt. Ik had een keer hoge koorts en ben toen ook flauwgevallen. De mensen om me heen dachten dat ik epilepsie had ofzo. Maar voor mijn gevoel werd ik gewoon heel slaperig en toen kreeg ik een heel aparte droom. Dus waarschijnlijk voelt het voor je dochter ook zo?
Ik hoop het ! hihi hoop dat ze er niks van mee krijgt, ze doet haar ogen niet dicht, ze houd haar ogen en mond open en dan stopt de ademhaling. als ze eenmaal weer ademt beginnen haar ogen weer te bewegen maar ''ziet'' ze ons zeg maar niet staan en reageert ze niet , dat reageren duurde de vorige keer heeul lang, ze herkende me totaal niet nu viel dat op zich gelukkig mee
Ik las je verhaal en herkende het. Ben het geloof ik op fb (in een groep) tegengekomen, kan dat? Het greep me erg aan. Het lijkt het me echt verschrikkelijk om mee te maken en hoop ik dat het hierbij blijft! Pfff, ik kan me je schrik en hysterie (op dat moment) heel goed voorstellen. Gelukkig is alles weer goed met je meisje!!!
Hier helaas ook meegemaakt, alleen was het hier geen koortsstuip omdat hij geen koorts had. Sam was net 2 toen ik hem in de ochtend uit zijn bed tilde. Hij stond lekker te springen en te lachen. Ik wil hem op de commode leggen en hij valt weg, hij wordt helemaal stijf en hij werd helemaal grijs. Ik heb staan gillen en staan tikken op zn wang, maar geen reactie. Mijn man (zit bij de politie) was gelukkig thuis en ging meteen eerste hulp bij hem verrichten (luisteren, vrij maken, enz) en ik heb direct 112 gebeld. Ze waren er vrij snel en Sam kwam toen wat bij. Hij was alleen enorm rustig, hij reageerde niet op het zetten van het infuus terwijl ze echt moeite moesten doen. Ze hebben zijn suiker gemeten, dit was goed. Zijn temperatuur was enorm laag (35,2) en zijn bloeddruk was in orde. In het ziekenhuis was ie al meer zichzelf en alle onderzoeken zagen er goed uit. Volgens de kinderarts had zijn lichaam tijdelijk alle functies uitgeschakeld en daarna weer aangezet. Ze gaf aan dat het geen koortsstuip was omdat zijn temperatuur daar veel te laag voor was. Ik ben die avond en nacht veel bij zijn bedje gaan kijken, de weken daarna ook nog en langzaam is dat gesleten. Hij is hierna nog 1 keer flauwgevallen, het leek enorm veel op de eerder aanval alleen was hij er heel snel uit en ging hij meteen huilen. Ik wist dat hij was flauwgevallen omdat hij bloed bij mij had gezien. Hier kan hij dus niet tegen, de lieverd.
Wat gek zeg, hebben ze nooit een echte oorzaak gevonden? gewoon zomaar zette zijn lichaam alles uit? Ik denk dat het gevalletje koortsstuip hier wel klopt aangezien ze toch wel wat koorts had en de vorige keer ook maar toen een stuk hoger. Vind het alleen zo vervelend dat er geen rede is van de koorts, of ieder geval dat we dat niet kunnen vinden. Wat sneu, hij is dus ook bang voor bloed gaat het nu weer helemaal goed met hem en is het daarna niet meer voorgekomen?
Oh bah... krijg de rillingen over mijn rug! Wat moet dat vreselijk eng zijn om mee te maken zeg! Tjee.... ben er echt bang voor geworden. Wat moet je dan in zo'n situatie doen? (naast 112 bellen uiteraard)
op de zij laten liggen zodat ze niet in haar tong kan stikken of laten liggen op de grond en dan haar hoofdje omhoog houden en de ademhaling blijven controleren, de eerste zoveel minuten ademde ze niet , daarna wel en toen moesten we tellen hoe vaal en steeds controleren. net de huisarts gesproken, en we krijgen Stesolid (diazepam zetpillen) in huis. Maar hij wilt toch dat ze veder word nagekeken in het ziekenhuis, hij is bang dat het een andere grondlegging heeft. Alles bij elkaar duurde het 30 minuten voordat ze weer goed op ons reageerde en ons herkende. dat vond hij zelf veel te lang. Hij ging nu overleggen met de kinderarts en als hun het idd ook nodig vinden dan gaan we voor veder onderzoek en anders wachten we het nog even af
even een update, we worden inderdaad doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar gaan ze een EEG (hersenfilmpje) maken en kijken hoe ze op dingen reageert als lichtflitsen , en een soort elektrische prikkels zei hij. Eind deze week worden we door het ziekenhuis gebeld voor een afspraak.
Niet leuk natuurlijk die onderzoeken maar op zich wel fijn dat ze goed nagekeken wordt. Hoop het nooit mee te maken, sterkte...