Ja, hier ook die ervaring. Vind t zo stom dat ze denken als je nog kunt praten etc en redelijk normaal doorgaan met dingen, dat je dan nog niet in de echte weeën zit. Toen ik niet meer echt normaal een gesprek kon voeren tijdens een wee, had ik peesweeen en kwam het kindje al, was gelukkig al wel naar het ziekenhuis gegaan, soort voorgevoel, maar was maar goed ook!
Hier meegemaakt maar niet met de vk maar in het ziekenhuis. Mijn vliezen waren gebroken en na uren wilde ze niet kijken hoe het zat met de ontsluiting (infectiegevaar) omdat ik er niet uit zag dat ik weeën had. Dat is letterlijk zo tegen me gezegd. Toen er een andere gyn. kwam heeft ze meteen gekeken ondanks dat er tegen haar gezegd werd dat het niet zo ver was nog.. 6cm!
Wat lijkt me dat ontzettend vervelend om mee te moeten maken. Hier gingen ze gelukkig wel goed om met mijn redelijk snelle en relaxte bevallingen. Ik moest wel weeën wegpuffen, maar kon tussendoor nog goed praten en grapte gezellig mee. Pas op het moment van persen werd het serieus. Gelukkig hebben ze het beide keren goed ingeschat en zijn ze niet weggegaan.
Bij mn jongste zo'n soort gelijk iets mee gemaakt. Ik kreeg op vrijdag 23 augustus te horen dat ik ingeleid zou worden 25 augustus. En de vlk mocht als alles gunstig was zaterdag de 24e mn vliezen breken. Maar ik verloor al weken delen van mijn slijmprop. De avond van 23 augustus gingen we onze oudste naar mijn schoonmoeder brengen en ik nieste en voelde iets bij mn rib ( ik dacht eerst dat mn rib verschoof of zo haha ) En later met lopen voelde ik elke keer iets lopen. Omdat ik twijfelde of het mn vliezen waren de vlk gebeld en die zei neeee als je vliezen breken merk je dat écht meteen hoor! Oké nouja het zal wel ( bij de oudste zijn de vliezen pas gebroken in het ZH ) zaterdag kwam ze dus om mijn vliezen te breken toen ze dat wilde doen moest ik op mn hand blazen en ja wel vliezen gebroken. Ik mocht toch nog afwachten tot zondag ochtend omdat ik toch al ingeleid zou worden en het vruchtwater mooi helder was. Tijdens de inleiding de volgende dag had ik na het infuus niet snel weeen ma na een uur of 2/3 toch wel maar de ctg mat het niet toen inwendig maar volgens hun had ik geen weeen en zat ik me maar aan te stellen en hun dat infuus maar opschroeven. Kwamen ze er na 4!!! uur achter dat de ctg en het inwendige draadje het niet deden En ik dus al 5,5 uur vol op weeen had en door het opschroeven van de opwekkers te sterke weeen kreeg en daardoor mt 5cm al persweeen had. En binnen 20 min van 5 cm naar volledige ontsluiting ging.
Ik ben afgelopen woensdag ingeleid met een ballonkatheter en had vrijwel meteen weeën. Vk geloofde mij niet want hoorde erbij. Na gezeur aan de ctg en daarop kon je duidelijk zien dat het weeën waren. Ik vind en denk dat je zelf het beste weet wat je voelt. Maar gewoon achterlijk dat ze weer weg stuurt en jeniet gelooft
Ook zoiets heel handig. Ik heb bij de derde tot 20 min voor hij geboren is zelfs nog lopen appen (moest er in eens aan denken) slap ouwehoeren. En mijn man en zijn krant belachelijk maken foto's maken echt vanalles gedaan.
Haha, hier geloofde ze me niet bij m'n oudste en m'n jongste dat ik ging bevallen. Was volgens hun "nog veel te vrolijk." Bij m'n oudste was ze er 6 uur later en kreeg ik excuses. Bij m'n jongste was hij er 1 uur en 50 minuten later en kreeg ik toch maar weer excuses... Ik denk dat "wij" beter aanvoelen wanneer t gaat gebeuren!!
Bij de oudste heeft mijn man de verloskundige gebeld om 12.45 omdat de vliezen gebroken waren. Was maar goed ook want toen ze kwam om13.00 om even te kijken of ze wat voor het avondeten voor haar kinderen moest regelen is ze niet meer weggegaan. Ik had al volledige ontsluiting. Ze was nog op tijd thuis voor het eten haha. Ze ging rond half 5 weg en damian was om 14:21 geboren. In mijn dossier bij de verloskundige stond dat ik een verraderlijke bevalster ben. Bij de jongste kwam de vk om 18.45 en toen had ik ruim 6 cm ontsluiting. Om kwart over 8 na de koffie naar boven gegaan en om 20:50 is Thomas geboren na 3 keer persen. Of eigenlijk gelanceerd. Er was geen houden meer aan. Gelukkig werd ik beide keren wel geloofd.
Jeetje, wat een verhalen. Ik heb over een week pas mijn eerste echo, en dan ontmoet ik mijn verloskundige, maar het maakt me wel een beetje bang hoor! Zo ongelovelijk hoe sommige vk's het verpesten! Gelukkig is het kindje er daarna wel gewoon en kan je je daarop richten.
Met 37,2 gestript, had al 3 cm ontsluiting. Ik zou met 38 weken worden ingeleid ivm groot kindje. Na het strippen moest ik aan ctg ivm hoge bloeddruk, meteen al merkte ik dat het begon te rommelen, dit was ook op ctg te zien, maar was geen regelmaat en niet hevig, dus naar huis. Het bleef de hele dag, werd wel steeds pijnlijker, heftiger, langer, en vaker. Na 28 uur dacht ik hier komt nooit regelmaat in, ik bel het ziekenhuis, tijd ertussen was 2-8 minuten. Toen ik zh belde toevallig zelfde vpk als dag ervoor, oh ja jij had toch gister al 3 cm zonder weeën kom dan toch maar even langs. De verloskundige van ziekenhuis kwam en zei, oh ik denk dat er nog niets aan de hand is, je kijkt nog zo fit ( best knap na een nacht niet slapen) en kan nog goed gesprek voeren, man zei nog maar ze laat het toch niet merken als ze pijn heeft, bleek 6 cm te hebben en op ctg zagen ze hevige weeën. Ze verbaasden zich er helemaal over, maar hoorde over de gang ook een andere vrouw behoorlijk gillen, dus ja als je het daarmee vergelijkt... Na het vliezen breken stopten eerst de weeën om daarna in een weeenstorm weer terug te komen, tja toen kon ik ook geen gesprek meer voeren. Helaas werd het toch nog een spoedkeizersnede.
Hier dachten ze ook voorweeen, ik zelf dacht dat ook trouwens. Gelukkig wel gebeld en ze kwam direct. Tot ieders grote verbazing 8 cm ontsluiting.... Ik was ook nog vrij rustig, snap zelf nog niet hoe het zo makkelijk heeft kunnen gaan
Hier was toevallig mijn eigen gynaecologe ook van wacht. De verpleegsters keken de hele tijd nerveus waar ze bleef, ik maar kon niet meer wachten. Dus 2 persweeën later was onze dochter geboren, en net op dat moment stak m'n gyn haar hoofd binnen - te laat dus (was ong 10min nadat ze opgeroepen was)...
Brrr wat een verhalen... Ik liep vanaf het begin bij de gyn in het zh vanwege vruchtbaarheidsbehandelingen. Mocht kiezen hoor om naar een gewone vkpraktijk te gaan of in het zh te blijven. Gelukkig mocht ik gewoon bij de gyn blijven. Vond het echt super. Mocht altijd komen als ik bang was en dacht dat er iets was. Heb vaker van die rare verhalen over vks gehoord. Ben zo blij dat ik in het zh liep. Ook bij de tweede hoop ik gewoon weer begeleid te worden door het zh.
Had ik kunnen schrijven... De ctg gaf aan dat ik geen weeen had, nou ik had ze wel degelijk, en pijnlijke ook... Ze kwamen heel onregelmatig.. De gyn 'geloofde' het eerst niet. Uiteindelijk getoucheerd en toch 10cm! Van 4naar 10 in ong een half uur...
Zo, best heftige verhalen hier, zeg. Gelukkig niet meegemaakt. Ik geloofde bij de eerste zelf niet dat ik weeën had, tot ik 8 cm ontsluiting had, haha. Ik had wel flink buikpijn en maakte me daar zorgen over, en toen wou de verloskundige wel even langskomen om te kijken. Gelukkig had zij een wat beter inschattingsvermogen dan ikzelf. Bij de tweede baby ging ik van 4 naar 10 cm ontsluiting in ongeveer 10 minuten. Dat zag ik zelf ook totaal niet aankomen. De baby kwam er heel onverwacht in 1 heftige perswee uit. Zij zag het ook niet echt aankomen, hoewel ze later wel zei dat ze aan me zag dat het vrij snel ging, maar zó snel, had ze ook niet verwacht. Ze kon hem nog net opvangen voordat hij op de grond viel (ik zat op de baarkruk). Bij de laatste zat ik toen ze kwam nog prinsheerlijk op de bank te kletsen en te lachen. Toen geloofde ze eigenlijk niet dat ik echt al weeën om de twee minuten had, want ik kreeg ze ook nog wel aardig goed weggezucht, zonder helemaal stil te moeten vallen. En toen bleek ik ook al 6 cm ontsluiting te hebben.
Ik geloofde zelf ook niet dat ik weeën had. Gelukkig wegens een beetje bloedverlies wel vk gebeld en voor zekerheid laten checken of er wat ontsluiting was (39.6 wk) en 7 cm! Vk is niet meer weggegaan, paniek in de tent en ik ben soep gaan maken ruim 2 uur later is dl geboren. bleek rugweeen te hebben maar ik vond ze niet pijnlijk. Met de persweeen heb ik me moeten focussen om ze beter te voelen zodat ik niet naar het zkh hoefde. Dus ben blij dat de vk toch even langs kwam. Zij dacht zelf een bakje koffie en dan weer naar huis. Dat dacht ik zelf ook maar het liep allemaal anders.
Ik ben juist erg slecht behandeld in het zkh tijdens mijn bevalling... Ohhh wat heb ik naar mijn oude lieve vktjes verlangt