je kindje geeft t zelf ook wel aan. Onze oudste sliep vanaf de tweede nacht gewoon in dr ledikant dat kort was opgemaakt met een handdoek in de rug (moest toen op de zij liggen 7 jaar geleden) Dit ging goed, zij heeft nooit bij ons in bed gelegen. Wil ze nu ook niet, ze vind haar eigen bed heerlijk. Mijn jongste ook de tweede nacht in dr eigen bed gelegd maar dat was geen succes. Schreeuwen en echt zielig zoekend naar mama. Zij heeft 2 jaar bij ons op de kamer gelegen. Ieder kind is anders, "luister" naar de behoefte van je kind, je voelt snel genoeg wat ze nodig hebben. Je kunt van te voren precies uitdenken hoe je iets wil of niet wil, maar in de praktijk komt dat niet altijd zo uit
Hier is de bedoeling dat ze meteen in hun ledikantjes gaan op eigen kamer. Mocht het voor ons of hun niet werken hebben we zo wiegjes gekocht!
Gewoon je eigen gevoel volgen . Ons zoontje heeft de twee nachten in het zkh bij ons op de kamer gelegen. Bij thuiskomst gelijk in z'n wieg in z'n eigen kamer. Geen problemen mee gehad .
Wat raar?? Mijn kraamverzorgster wilde niet hebben dat ze in de kinderwagen (reiswieg) sliep en een wieg vond ze onzin. Mijn baby slaapt sinds haar geboorte in d'r ledikantje (naast mijn bed) Ze raadde het wel sterk aan dat de kleine het eerste halfjaar bij je op de kamer slaapt.
Wat je zelf fijn vind... een ledikantje is prima, dus waarom niet. Hier gaat Ukkie de eerste tijd in een wieg op onze slaapkamer, maar dat is uit praktisch oogpunt: om onze dochter te ontlasten waarbij Ukkie uiteindelijk samen op 1 kamer gaat slapen. De kraamzorg was enthousiast dat Ukkie op onze kamer kwam, want dan leer je de geluidjes kennen.... ik hoop dat ze niet teveel geluid maakt, anders lig ik de hele nacht wakker hihi
Hier sliepen de kids bij thuiskomst uit het ziekenhuis (na 3 dagen) meteen in hun eigen ledikant. Bij ons op de kamer is voor ons geen succes, ik word van ieder kreuntje en zuchtje wakker..en al helemaal als hij/zij langs ons ligt. Uiteindelijk is het denk ik het belangrijkst dat je iets doet waar JIJ je goed bij voelt!
Ik vind het wel raar dat kraamzorg zulke dwingende adviezen afgeeft. Je mag toch lekker zelf weten waar je je kindje wil laten slapen? Praktische hulp bij hoe je het bedje moet opmaken is natuurlijk welkom, maar ik laat me niet vertellen waar mijn kind wel en niet mag slapen.
Jongste heeft de eerste drie maanden in mijn bed geslapen, op mij. Hij sliep alleen bij mij. Toen in de kinderwagen bak naast mijn bed en toen pas in z'n ledikantje wat nog altijd naast mij staat
Idd werd hier ook aangeraden om de baby op de kamer te laten slapen de eerste dagen. Wij hebben de kleine wel in de wandel wagenbak liggen naast ons bed. er is geen ruimte voor een ledikant of co-sleeper
Hier bij de eerste 4 maanden in de wieg op onze kamer geslapen en daarna in ledikantje op haar kamertje. Overgang ging prima en ze slaapt heerlijk in der eigen bedje ondertussen. Nu wil ik straks bij de 2e een cosleeper hebben omdat ik het vervelend vond dat ik alsnog mijn bed uit moest om haar voor een voeding uit de wieg te tillen Met een cosleeper heb je dat probleem niet. Daarnaast vindt ik het ook gewoon erg fijn om zo'n hummeltje de eerste tijd naast je te hebben ipv al alleen op een ander kamertje
Advies is niet de eerste dagen, maar de eerste zes maanden. Je mag zelf weten wat je met het advies doet, zoals met elk advies. Maar adviezen worden natuurlijk wel met een reden gegeven.
Nee hoor, een pasgeboren baby slaapt prima in een ledikant (daar zijn ze ook voor). En vaak slapen ze ook prima op hun eigen kamertje. De eerste nachten willen jij en je partner waarschijnlijk wel dat ze bij jullie op de kamer slaapt. Althans dat was bij ons het geval (terwijl we ons voor hadden genomen dat ze direct naar d'r eigen kamertje zou gaan). Erg dat kraamhulpen zulke grote nonsens kunnen verkondigen. Niet genoeg lucht in een kinderwagen?? Advies van wie? De kraamhulp? Blijkbaar geven de bovenstaande kraamhulpen ook advies dat totaal ongegrond is. En echt iedere kraamhulp zegt wat anders.
Wij hebben rooming in gedaan met een wiegje bij ons op de slaapkamer. Wiegje stond pal naast me. Een ledikant lijkt me zo groot voor zo'n klein babietje. Ideaal hoor. Ik gaf borstvoeding. In het halfduister baby aanleggen, voeden en weer terugleggen. Slapen! Bovendien leer je zo uitstekend de geluidjes van je kindje kennen en ben je er bij de eerste hongersignalen direct bij. Ook ben ik van mening dat als je je kindje 9 maanden hebt gedragen, je je kindje niet direct in totale afzondering in zijn eentje een eind verderop in een kamertje apart moet neerleggen. Sommige vrouwen geven aan dat ze niet kunnen slapen door de geluidjes van hun baby. Dan neem ik aan dat hun partner ook niet snurkt ofzo. Of ligt die 's nachts dan ook elders te slapen? En bovendien vraag ik me af of ze zich geen zorgen maken als hun pasgeboren kindje een kamer verderop ligt en je ze dus minder duidelijk hoort. Dan merk je toch niet gauw als er iets aan de hand is? Ik zou dan niet rustig kunnen slapen hoor. En Elliebelly zou zich wellicht eerst eens goed moeten verdiepen in rooming in vooraleer ze advies gaat geven, want volgens mij weet ze er niet veel vanaf. Sorry.....
Ik gaf geen advies hoor. Ik gaf alleen aan dat sommige kraamhulpen blijkbaar grote nonsens verkopen (en dat dat schandalig is). Verder vraag ik aan dirksmama wie dat adviseert. En dat namelijk niet alle adviezen gegrond zijn (zoals de advies van kraamhulpen). Nergens een verwijt, nergens een advies mijnerzijds (behalve dan dat iedereen ook zelf moet nadenken). Daarna wordt er gereageerd dat het het advies van de Stichting Wiegedood is. En al hecht ik daar geen waarde aan, vind ik dat dat toch eerder een advies is dat serieus genomen kan worden.
Ons zoontje sliep de eerste weken in de wandelwagen bak. Daarna was hij het beu haha, toen ledikant op onze kamer gezet en heeft tot zn 4 maanden bij ons geslapen. Daarna ging hij lange nachten maken en besloten op zijn kamertje te leggen en dat ging gelijk goed. Je moet doen waar je jezelf het prettigste bij voelt.