Opvallend dat er zo veel mensen zeggen 'gewoon' op de eigen kamer. Hier sliep hij 'gewoon' bij ons op de kamer. Wat is er gewoner aan alleen slapen, dan aan samen slapen? Na 9 maanden in je mama gewoond te hebben, hup ineens alleen in een bedje op een stille kamer. Nee, niet mijn ding.
Dit dus geen ruimte in bed en geen ruimte in kamer voor wiegje.. dus hebben nooit overwogen haar bij ons op de kamer te nemen. Het ging meteen goed in haar eigen kamertje en eigen bed. Vind het jammer dat sommige mama's hier dat als "zielig" bestempelen... alsof ik mijn dochter aan haar lot overlaat Dat het niet je ding is kan ik begrijpen, daar is iedereen anders in, maar zielig?
verschil biologische norm en westerse norm, zo leg ik het altijd uit als iemand vraagt of iets "normaal" is.
Ik heb van begin af aan in zijn eigen bed gelegt wan ik had geen zin om het af te leren dat ie straks moet ontwennen van onze kamer naar zijn eigen kamer en zijn kamertje is pal naast ons
ik vind het niet zielig hoor we hebben het ook niet gedaan maar het afleren is soms weer moeilijker soms hoor ik in mijn omgeving
Idem. Eigen bed, eigen kamer. Vanaf de geboorte. Én ik gaf ook bv. Maar eerlijk gezegd? Er gaat niets boven een uitgeruste mama én een uitgerust kindje, ook al moest ik 's nachts hiervoor tig keer opstaan om bv te geven.
Wat ik bedoelde was dat ik hier een paar keer voorbij zag komen dat mama's zeiden: "niet vanaf het begin in eigen bedje op eigen kamer, want dat vind ik zielig." Als een kleintje grote huilbuien heeft in het eigen bedje en rustig wordt van bij papa en mama zijn, dan zou het inderdaad zielig zijn om zo'n kleintje "alleen" te laten in het eigen bedje. Maar als het slapen in eigen bedje op eigen kamertje 'gewoon' goed gaat, dan is dat alleen maar mooi en niet zielig. Verschilt per kindje.. Wat betreft afleren.. ik denk dat je heeeele kleine kindjes echt nog niets aanleert door ze bij je te nemen snachts of overdag. Bij een kind van 4 is dat natuurlijk anders, dan zal afleren inderdaad lastig worden
Wij waren juist uitgerust omdat we er NIET uithoefden. In halfslaap aanleggen en lekker verder tukken. Voor ons voelde het op deze manier juist alsof we meer nachtrust kregen.
Ik ben 2 weken geleden bevallen van ons zoontje, eerste nacht lag hij naast mij in het ziekenhuis.. dag erna hebben we hem gewoon in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje gedaan, dat ging uitstekend, nu 2 weken later merken we dat hij daar veel beter slaapt dan beneden of bij ons op de kamer, nu slaapt hij zo een aantal uren door..
Ons meisje is snel overprikkeld en valt mede daardoor moelijk in slaap, behalve wanneer ze tegen mij aan ligt. Ze wil ook liever niet bij mijn man liggen, maar echt bij mij en dan haar hoofd tussen mn borsten of meer bij mn oksel. Overdag is dat prima en wanneer ze eenmaal goed slaapt kan ik haar ook wel ergens neerleggen. 's Nachts ligt ze tussen ons in op het matrasje uit de kinderwagenbak en dat gaat meestal ook goed. Soms is ze wel onrustig, maar dan komt ze lekker in mijn armen slapen en is ze ook zo weg.
Voelt niet alleen zo, is ook meetbaar bewijsbaar zo, The Baby Friendly Initiative | Research | Bed-sharing and infant sleep
Antwoord op je vraag, nee . Hier 5 maanden in het wiegje op onze kamer. De eerste 2,5 maand vooral op mama geslapen. Overdag liet ik haar slapen waar ze in slaap viel. In eigen bed dat ging gewoon nog niet en ik ga niet naar een krijsende kindje luisteren. Na 2,5 maand het avondslaapje (19.00 - 23.00) in eigen bed. Ging meteen super. Daarna in het wiegje naast ons. Na 5 maanden na de laaste voeding ook in eigen bed. De slaapjes overdag vanaf 2,5 maand ook telkens geprobeerd, totdat het 'gewoon' vanzelf goed ging. Heb mijn kindje nooit laten huilen. En ze huilt nu ook nooit in bedje. Ben blij dat ik een babyfoon met camera heb anders zou ik niet eens zien dat ze wakker is.
Hier heeft hij vanaf dag 1 (nou ja, officieel pas na dag 3, toen we naar huis mochten) in zijn eigen kamer en bed geslapen. Dit omdat de kraamhulp er streng op toe zag dat zodra hij in slaap viel op mij of in de box hij overgedragen werd naar zijn bed, zodat hij zou leren dat dát zijn veilige kamer zou zijn. Verder nooit bij stil gedaan en hebben we altijd zo gedaan. Nu is het wel zo, dat hij moeilijk ergens anders slaapt daardoor. Hij gaat wel altijd direct slapen in bed, dus dat is wel fijn. Ergens anders is wat moeilijker
Jeetje...sommige dingen die ik hier voorbij zie komen als, 'later moeten afleren', 'daarvoor heeft hij een eigen kamer' en 'mijn bed is mijn bed'... Zo heb ik eigenlijk nooit naar mijn kindje gekeken...mijn baby hoort gewoon bij papa en mama. Ik heb juist een veel betere nachtrust omdat ik er niet uit hoef snachts, en ik vind het veel fijner om hem dichtbij me te hebben. Aan de andere kant...als je zelf geen oog dicht doet door alle geluidjes en je baby slaapt goed en tevreden in zijn of haar eigen bed, dan is dat inderdaad ook 'gewoon' prima
Mijn oudste heeft tot hij 4 maanden was in de wieg op onze kamer geslapen (en dan meestal vanaf een uur of 5 de laatste paar uurtjes lekker tussen ons in). Na 4 maanden begon hij uit de wieg te groeien en merkten we dat hij opeens steeds wakker werd als wij naar bed kwamen. De jongste ligt nog bij ons, afwisselend in de wieg en co-sleeper. We vinden t nog wel gezellig zo, en sowieso wil ik m bij ons houden tot hij goed doorslaapt.
Hier heeft hij op aanraden van het ziekenhuis bij ons op kamer geslapen tot 3 maanden, misschien een weekje langer. Overdag sliep hij altijd in de box beneden. Na die 3 maanden merkte ik dat hij van mijn vriend wakker werd (tjaaa denk dat zelf de buurvrouw mn vriend hoort snurken) Toen heb ik hem 3 dagen na elkaar overdag in zijn bed laten slapen met behulp van een gedragen t-shirt en dat ging buitengewoon goed dus vanaf de 3e dag is hij snachts in zijn kamer in zijn bed gaan slapen. Vanaf toen kwam hij later en later en later en verdween de nachtvoeding best snel. Overdag deed ik hem wel weer zoveel mogelijk in de box maar daar begon hij ook slechter in te slapen dus vanaf 7 maanden nog maar 1 dutje in de box, de andere in bed. En vanaf 9 maanden wilde hij helemaal niet meer in de box slapen dus was alles in bed. Langs de ene kant heel gemakkelijk, hij is ook een hele goede slaper (buiten vandaag grrrr normaal word hij oas om 8u wakker haha) maar de keren dat hij bij mij in slaap is gevallen kan ik op 1 hand tellen. Hij heeft ook enkele eisen. Hij wil in bed, met de rolluik af en nachtlampje aan. Anders slaapt hij niet. Dus ik kan hem alleen maar slapend bewonderen op de babyfoon 2 maanden geleden is hij nog eens in de box in slaap gevallen. Of bij mij en toen heb ik hem stilletjes in de box gelegd en heb ik snel wat foto's gemaakt en nu hebben we geen box meer
Lem heeft noodgedwongen ruim anderhalf jaar bij ons op de kamer gelegen. Toen er eenmaal meer ruimte was in zijn eigen kamer. Ging trouwens vanaf dag 1 goed nooit problemen gehad met 'afleren'. Liv had een wiegje op onze kamer, haar kamer is een verdieping lager en had geen zin om voor een nachtvoeding naar beneden te gaan. Maar ze sliep na anderhalve a 2 weken door dus toen naar haar eigen kamer.