Onze dochter is nu 20 mnd. Meestal vrolijk en wel van de structuren, bv lades dicht doen als ze open zijn, jas naar kapstok brengen als we die uit doen en 's avonds ook meestal zelfde ritueeltjes. Normaal was het geen enkel probleem om ze aan te kleden of naar bed te brengen. Van de ene op de andere dag is er 's morgens en 's avonds bij het aan-en uitkleden geen land mee te bezeilen. Het is een drama om de luier te verwisselen, niks is goed en ze is enorm driftig. 's Morgens is het dan na het aankleden wel weer prima, 's avonds ligt ze in bed nog te huilen of trekt ze haar slaapzak uit, maar op een gegeven moment is ze toch moe en valt ze in slaap. Die driftbuien zijn bijna niet te doorbreken. Hebben meer mensen deze ervaringen? Hoe kunnen we hiermee omgaan? Hoe krijgen we ze zover dat we wel mee werkt? Is dit al peuterpuberteit (lijkt me nog vroeg of niet)?
Yep, is peuterpubertijd. Kan, zeker bij meisjes al rond de 18 maanden beginnen. Meewerken: vertellen wat je gaat doen. Lees dat je dochter van de structuurtjes is (de mijne ook) en dat helpt hier goed. Ook staand omkleden wil soms helpen. En soms wil ze gewoon echt niet en neem ik haar in de pyjama mee naar de gastouder. Pick you're battle..... (en ik heb daar echt geen zin in om half 7 s'morgens ) Het is een fase, dus met een beetje geluk is ze over een paar weken weer een stuk gezelliger. (maar deze fase gaat nog vaker voorkomen)
Bij ons helpt het om erom tw lachen, en grapje te maken, haar mee te laten kiezen. bv. Wil ze haar trui met konijn erop aan, maar met niet matchende broek? Dan Vertel ik Hoe verdrietig het konijntje is en welke broek konijntje supermooi vindt.
Peuterpuberteit! Mijn dochter heeft precies hetzelfde, vooral aankleden en gezicht wassen 's morgens is een drama. Luier verschonen al langer, dus nu verschoon ik haar meestal staand. Verder helpt het om ontspannen te kletsen en haar mee de kleren te laten uitkiezen.
Heel herkenbaar! Is een fase en inderdaad een fase die nog weleens terug gaat komen. Wat hier soms helpt is afleiden met iets wat ze erg leuk vindt. Overdag probeer ik die buien altijd te doorbreken door lekker naar buiten te gaan. Wandelen, fietsen of naar de speeltuin. Kan ze lekker haar energie kwijt (ook dochter van 16 maanden neem ik lopend mee, aan een tuigje zodat ze niet de weg op kan rennen). Nu vinden ze het helemaal leuk, bloemetjes en beestjes kijken Verder zelf proberen rustig te blijven en gewoon door te gaan met waar je mee bezig was. Prima dat zij de heleboel bij elkaar gilt als je haar aan wilt kleden, maar jij doet gewoon zoveel mogelijk of er niets aan de hand is (makkelijker gezegd dan gedaan af en toe; zie maar eens een luier dicht te krijgen bij een kindje dat niet wil stil liggen...) Succes!!
Bij 18maanden? Aha dochter is 19maanden en heeft ineens vandaag een dag dat alles nee nee nee is wat gepaard gaat met heeel veel pruillipjes en hoofdgebonk #ikhebhemdoor#
Hier duurt die periode zeker al een maand of 5. Soms gaan dingen super goed maar het kan ook ineens omslaan en wel drama zijn. Hij ontdekt steeds meer zijn eigen willetje. Ene keer is aankleden geen probleem en andere keer wil hij echt niet meewerken en roept alleen maar nee. Hier is ook de nee-periode best erg. Hij verspreekt zich ook vaak want dan zegt hij alvast nee voor iets wat hij wel wil. Maar ach het gaat vanzelf weer over.
Vandaag voor het eerst een gillende peuter in de winkel gehad. Hij kreeg niet de politieauto die hij zag (hij is er echt helemaal weg van maar wil niet steeds ergens iets moeten kopen) en hij heeft de hele winkel bij elkaar geschreeuwd. Verder is het een super lief mannetje en ook heel erg lief met andere kinderen alleen soms met veeeeel pit als hij niet zijn zin krijgt. Het is wat dat betreft een pittig mannetje. Ook de nee fase is hier best erg aanwezig. Vaak zegt hij nee voordat we zijn uitgesproken en dan word het toch ja omdat hij te snel was. Ik heb gedrag in winkel compleet genegeerd en echt op moment dat we de kassa voorbij waren was het meteen over.
Jeetje ik had hetzelfde kunnen schrijven over mijn dochter en haar driftbuien. Ze heeft het nog niet met iets bepaalds willen hebben, maar als ze iets in haar hoofd heeft en het gaat even niet, kan ze zich ook zo laten gaan. Vandaag voor het eerst gezien dat ze met haar hoofd op de vloer bonkt (gelukkig niet hard). Grappig, want ik kan me ook herinneren van andere topics dat je zoontje als baby heel makkelijk was, net als mijn dochter. Nu moeten we aan de bak
Idd grappig want we hadden beiden wel een gemakkelijk kindje idd. Nou moet ik zeggen dat hij vaak nog steeds wel gemakkelijk is en hoor dat ook vaak. Maar op sommige momenten kan hij ook een echte draak zijn. Hij heeft vooral best erg een eigen willetje en kan daardoor best pittig zijn op sommige momenten. Nee is ook echt nee . Bonken met hoofd heb ik nog niet gezien maar wel zichzelf slaan .