Hallo allemaal, Al een tijdje lees ik mee op dit forum. In eerste instantie om mee te lezen op de onderwerpen over vruchtbaarheidsbehandelingen. Mijn man en ik hebben een kinderwens, maar bij ons bleek het niet zo makkelijk te gaan. Ruim 1,5 jaar bezig en toen kwam ook aan het licht dat mijn man verminderd vruchtbaar is. En dus de kans op een spontane zwangerschap wel erg klein zou zijn. De eerst stap naar de gynaecoloog was zo gezet. Ik zag alleen erg tegen die trajecten op en las hier wat mee om nog een beetje wijzer te worden van wat me te wachten zou staan. Eerste bezoekje aan de gynaecoloog stelde me niet zo gerust, het was niet een heel prettige man in het eerste gesprek. Dus een temperatuurcurve bij houden en een folder rijker gingen we weer naar huis. Na een aantal weken een 2e bezoek besloten eerst de zomer maar eens af te wachten, en misschien aankomende winter dan te beginnen met IUI. Ik heb een onregelmatige cyclus, dus ook deze keer duurde het weer lang voor ik ongesteld werd. Voor mijn gevoel zat ik er wel tegen aan. Buikpijn, hoofdpijn en vooral pijnlijke borsten. Waarop mijn moeder zo alert was en zei, nou ik wil je geen hoop geven, maar misschiennn... tuurlijk mam... Ik had de hoop al op gegeven... Maar stiekem toch de andere dag een test gedaan en bijna voor de test met urine in aanraking kwam was hij al positief!!! Ik schrok me een hoedje! Ik ben zwanger! Ik weet het is nog pril, maar we zijn nu al verder dan we ooit gekomen zijn
WOW superr!!! Van harte gefeliciteerd!! Mooi en bijzonder verhaal! Ik wens een een mooie zwangerschap toe. X