Dat voel ik me ook echt wel, en niet alleen bij deze keer. Heb uiteindelijk zelf maar even gebeld, zij vond het allemaal wel meevallen en ze hadden echt wel gelet dat hij voorzichtig deed en rustig. En dat ze het zo goed vond dat ik hun het vertrouwen had gegeven. Heb dus maar even duidelijk aangegeven dat dat vertrouwen nu dus ook door hun beschadigd was, en ik de omgang beter helemaal niet door had kunnen laten gaan. Merk dat ik er nu nog boos om wordt. Ben wel heel blij dat vandaag in de loop van de dag de zwellingen al wat afgenomen zijn, vanmorgen was zijn lip dikker als zijn neus stak er zeg maar gewoon bovenuit! En zijn oog zat zo goed als helemaal dicht. En even iets wat van mijn hart moet, vader heeft nog niet eens een berichtje gestuurd om te vragen hoe het met hem gaat... Heb hem uiteindelijk dezelfde mail gestuurd als de omgangsbegeleidster, maar dat was ook pas vanmiddag. Mijn collega (man) vroeg of hij zelf al gevraagd had hoe het met hem ging en hoe de nacht was geweest. (Ik werk met ongeveer 90% mannen) mijn collega was echt helemaal verontwaardigd, mede ook omdat die weet wat er allemaal gespeeld heeft en nog speelt, wel omgang eisen maar op geen enkele vraag reageren en ook op een andere manier geen interesse tonen in je kind (buiten de begeleide omgang 1x per 2 weken 1,5 uur!). Ik ga het volgende week tijdens het begeleidde oudergesprek opnieuw aangeven, ook omdat ik er niet tegen kan dat ze net doet of het allemaal wel meevalt.
Ik weet niet of er nu wordt getwijfeld aan omgang met begeleider, / of omgang met ex? Omgang met ex betwijfelen zou ik overdreven vinden. Hij als man zijnde zal vast gedacht hebben dat het wel meevalt omdat zoonlief niets liet merken en opgewekt was en er misschien niks te merken was, behalve schaafwonden. Vanuit zijn kant zullen het vast allemaal goeie bedoelingen zijn geweest door allerlei activiteiten aan te bieden wat een kind leuk vindt. Al zou mijn man wel op het advies ingaan, veel mannen zijn nu eenmaal zo dat ze denken dat het wel losloopt/ of het kwaad er niet van inzien. Ik denk dat je eerder een goed gesprek kunt aangaan met ex dat hij vast goede bedoelingen had, maar geen rekening heeft gehouden met de hersenschudding waarvan hij waarschijnlijk dacht dat het losliep en dat hij dit soort zaken serieus moet nemen. Eventueel had je hem ook contact kunnen laten opnemen met de huisarts zodat hij zelf te horen krijgt dat het serieus is, aangezien jullie exen zijn en exen niet altijd alles van elkaar aannemen en de verstandhouding misschien niet zo goed is.
Aan beide, zowel omgang met ex als omgangsbegeleider. Lang verhaal kort weergegeven, zl is bang van ex (en geeft daarom ook niks aan, is bekend bij vader want is al vaker aangegeven, zl geeft zowiezo niets aan bij mensen die hij niet goed kent of vertrouwt, daar zijn ook problemen mee geweest op school en bij de artsen) niet om dezelfde redenen als waarom ik bang ben van hem, zl is veelvuldig getuige geweest van huiselijk geweld. Gedrag van mijn ex naar zl werden vraagtekens bij gezet, waarvoor nu onder andere ook de omgangsbegeleiding (andere redenen zijn oa het criminele leven wat ex er op na houdt, en de leugens die hij verteld, er moest nu juist gekeken worden of omgang in dit geval daadwerkelijk in het belang van zl was, hier waren twijfels over) Zl geeft overigens aan wel met omgangsbegeleider te willen spelen, maar niet met zijn vader. Ook daar, wordt alleen niet/nauwelijks naar geluisterd, tot frustratie van zl. Zl heeft al eerder een hersenschudding gehad door een valpartij bij vader, vader is toen door zijn gedrag in het zkh weggestuurd, zl moest blijven met mij. En zl heeft epilepsie, dus extra opletten moet zowiezo tijdens bijv klimrek etc. En het stukje aannemen van de ouder, is 1 van de problemen, als zoon of ik iets aangeven is dat bij voorbaat niet waar en precies tegenovergesteld. Ex verdraaid dit soort zaken juist naar de rechter en het omgangshuis als zijnde ik stook zl op, ik doe alles om tegen te werken etc. Hij heeft sinds we uit elkaar zijn nog nooit gevraagd hoe het met zl gaat, ook nu niet, er wordt totaal nergens op gereageerd, maar 1x per 2 weken 1,5 uur lang doet hij alsof hij de meest betrokken vader is!?
Wat is dan de situatie nu? Gebruikt jou ex geweld bij je zoon? Dat is nog niet helemaal duidelijk .. En is hij niet veranderd met betrekking tot zijn verleden en nog steeds gewelddadig?Of probeert hij het nu wat omgang betreft zich wel normaal te gedragen en positief op te stellen naar zoon? Het klinkt in ieder geval wel positief dat hij leuke dingen heeft gedaan met je zoon. Als het hem niets kon schelen deed hij dat ook niet. En al eens om de tafel gezeten voor een gesprek? Waarbij je aangeeft dat je in het belang van je zoon en de omgangsregeling wel allebei je best moet doen om op 1 lijn te zitten en welles nietes verhalen het er niet beter op maken. Het is natuurlijk op een forum lastig om over dat soort dingen te oordelen, wij weten niet waarom je ex niet naar je zoon vraagt. Uit je verhaal te lezen komt dit omdat jullie niet door 1 deur kunnen samen en het jou woord tegen het zijne is.. Mocht er nu geen sprake zijn van geweld en mocht het gaan om een vete zijn tussen jou en je ex dan zou ik proberen hoe moeilijk het ook is om toenadering te zoeken en er op de een of andere manier samen wat beter uit te komen. Of misschien is een soort van tussenpersoon een optie om dingen proberen uit te praten. Als je zoon terecht bang is en wordt geslagen dan is het natuurlijk anders.
Het vertrouwen in je ex is volgens mij al lang vervlogen. Het grote probleem is volgens mij dat nu ook je vertrouwen mbt de begeleiding is geschaad. Is het misschien mogelijk om een andere begeleider te krijgen. Ik zou zelf het stukje richting ex met rust laten. Ze zijn daar niet om je ex zich nou zo leuk en lief heeft gedragen. Je mag wel verwachten dat de begeleider ingrijpt wanneer blijkt dat het niet zo goed gaat (in dit geval behoorlijk wild spelen terwijl hij een hersenschudding heeft). En daarop mag ze wel degelijk aangesproken worden want ze is gewoon nalatig geweest.
We hebben een vermoeden dat er vanuit mijn ex ook geweld naar zl is geweest, dit naar aanleiding van reacties van zl naar ons maar ook naar school (ook al was er op dat moment al geruime tijd geen contact/omgang) en de redelijk typische non-verbale reactie als ex in de buurt is. Dit is aangegeven, kijkt de begeleidster naar mijn idee niet naar, geeft ze ook nooit aan. Ook niet bij de oudergesprekken. Mijn vertrouwen in mijn ex is idd al een hele lange tijd weg, van de rechter moest hij dit terugwinnen door de oudergesprekken, door openheid van zaken te geven, we zijn nu 3 gesprekken verder en het komt er nog steeds op neer dat er 1-richtingsverkeer is, ik moet alles aangeven en letterlijk overal toestemming voor vragen, privacy van mijn leven bestaat daar niet want ik zorg immers voor zl. Hij hoeft niks aan te geven, want dat is emotioneel te zwaar!? Heeft zelfs beweerd dat hij bijna dood is geweest, toeval wil dat het een weekend was dat zl bij de oppas was, oppas heeft het berichtje op zl zijn telefoon gelezen en contact opgenomen met zkh om een kaartje te sturen bleek hij niet eens op de desbetreffende afdeling te liggen!? Hij lag wel in het zkh maar op een hele andere afdeling en zeker niet ernstig!? Ik had al een individueel gesprek aangevraagd, vanwege eerdere voorvallen tijdens de omgang, moest het komende oudergesprek afwachten, maar ga nog steeds voor het individuele gesprek en verzoeken tot een andere begeleidster. Mede omdat er juist door de rechter verzocht is om te kijken of de omgang in het belang van zl is! Nu wordt er naar mijn idee en gevoel meer gedaan, alsof dat er niet toe doet, er wordt dus niet gekeken naar zl maar enkel naar hoe de omgang zo snel mogelijk zonder begeleiding kan! Overigens een deel van jet geen contact hebben komt doordat mijn ex meerdere keren vast gezeten heeft, waarvan de laatste keer meer als een jaar, hij is nu alleen geschorst, dus het kan nog steeds zo zijn dat hij terug naar 'binnen' moet, hij kijkt tegen 8-9 jaar aan en is op heterdaad opgepakt in het buitenland!
Ik zou dit niet accepteren en zeker duidelijk maken dat dit niet kan. Je overlegt het nog en vervolgens doen ze er niks mee. Snap dit echt niet. Als dit hun manier is om aan vertrouwen te werken. Zo krijg je helemaal geen vertrouwen. Ik neem aan dat er nog mensen boven de begeleiders staan? Ik zou daar een officiële klacht indienen. Mocht je ooit toch weer in de rechtzaak komen kun je het aantonen en buiten dat de welzijn van je zoontje gaat voor alles.