Hoe gaan jullie toch elke keer opnieuw om met die tegenslagen en teleurstelling als t wederom niet is gelukt.. Ik trek het gewoon even niet meer.. Ik heb deze maand alle symptomen gehad van een zwangerschap ;ben al 4 dagen misselijk, raar gevoel in mijn buik, spierpijn in mijn bovenbenen laatste paar dagen, aders op mn borsten, heel erg moe, ga maar door. Normaal heb ik altijd 2 dagen voor mijn menstruatie bruinverlies. Nu niet ;nog meer hoop.. Wachten met testen tot nod... In de tussentijd steeds meer nadenken over hoe ik het mijn ouders ga vertellen, wanneer ik naar de.vk kan en ga zo maar door.. Vandaag nod, test gedaan.. (nod = 10dpo) Negatiever kan niet gewoon Omo wit. Wel beetje bruinverlies. Oftewel bam....einde oefening... Alle moed zakt me om mijn schoenen.. Ronde 9 ook mislukt....
Ik kan er niet echt over meepraten, maar ik wilde je gewoon een hart onder de riem steken. Ik zou als symptomen blijven aanhouden over een paar dagen nog eens testen. Jouw NOD is dus al na 10 dagen maar veel testen reageren pas vanaf 14 dagen. Ik kan me voorstellen dat de moed in je schoenen zakt, maar het is heel normaal dat mensen binnen een jaar zwanger worden, dus hou nog even moed. Ik duim voor je..!!
Misschien ben je er zo mee bezig dat je zo gestrest bent dat het elke keer niet lukt..... Ik herken je verhaal heel erg...bij mijn eerste was ik ook mega frustie omdat het telkens niet lukte en juist op het moment dat ik dacht, nu een zomerstop en dan weer actief aan de bak, was het raak.....okt. 2009 gestopt met pil, juli 2010 zwanger....achteraf gezien nog snel...maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat stress mij toch parten heeft gespeeld... Bij de tweede had ik zoiets van we zien wel en dat was in de 4e ronde raak.... Dus mijn tip: Relax en focus je even ergens anders op, pak je tuin aan, ga een vakantie plannen oid, lees een reeks mooie boeken en zet de kinderwens even op de 2e plek en stop voor nu even met dr.google. (ik realiseer me wel dat dit lastig is hoor)
Ha Meid, Dat is super balen je lichaam kan je goed voor de gek houden hé?! Ik weet er helaas ook alles van. Ja ik weet eigenlijk ook niet precies hoe ik er mee omga, elke maand die teleurstelling, ik laat het wel toe, elke maand, soms vaker per maand, als ik me kut voel, laat ik het toe voor even. Even hard huilen, even schelden op dingen om je heen. En dan vervolgens probeer ik echt even ontspannen, en hup op naar de volgende kans. Verwen jezelf komende dagen even goed, lekker glas wijn, wat te snoepen, filmpje, of even lekker shoppen ofzo. zoek afleiding. Veel sterkte meid! En het komt goed!!!
Dankjewel allemaal.. Komende maand gaat t vanwege wel ook geen succes worden, rond mijn eisprong kunnen we niet vrijen.. Dus ik geef het even op....
Hoi Maantje, oh, ik ken dat gevoel maar al te goed. Het toelaten, vind ik een goede tip. Lekker een potje huilen. Dat mag best. En het zakt echt wel weer en dan komt de goede moed weer bovendrijven. Maar goed, bij jou kan het nog wel, he... Ik wil je geen valse hoop inpraten waar ook daar heb ik mijn buik vol van gehad, maar het kan nog wel. Het is mooi weer vandaag. Ga er lekker even op uit. Zoek afleiding. Wat mij vorig jaar heel erg geholpen heeft, was veel de deur uit. Mijn man had vakantieveilingen ontdekt Dus we gingen bijna om de week voor een habbekrats een weekend weg. Heel veel sterkte en ik kan je wel verzekeren. Als je straks zwanger bent, dan ben ik je dit allemaal vergeten
Herkenbaar hoor. Wij zitten in ronde 10 voor een brusje. Op de dag van ongi ben ik ook altijd mega teleurgesteld. Later pak ik draad weer op. En idd afleiding zoeken helpt bij mij. Zie de dingen die wel goed gaan, pluk de dag. Klinkt makkelijker dan dat het is, maar is proberen waard. Liefs
Erg naar meis maar 10 dpo is HEEL vroeg voor een nod dus ik zou nog even wachten tot 14 dpo. Elke ronde weer jezelf opnieuw moed inspreken en opladen; het is slopend. Veel sterkte!
Allemaal erg herkenbaar.. Kop op! Zet je er door heen meid! Blijf vooral vooruit kijken Vorig jaar september werd ons verteld dat wij waarschijnlijk geen kinderen konden krijgen. Nu, 6 maanden verder, komen we toch in aanmerking voor een ICSI. Rust en hoop doen wonderen!
Door lief te zijn voor jezelf. Gewoon minimaal 1 dag, desnoods de hele dag te huilen, huilen en nog eens huilen. Door erover te praten met je partner. Door lekker uit eten te gaan en een extra wijntje te nemen (als je echt ongesteld bent geworden)... Door een warm bad te nemen met een boek. Door te hardlopen, fietsen, zwemmen en wandelen... And so on and so on... Ik heb zoveel dingen gedaan maar kwam telkens uit op "lief te zijn voor jezelf"... Sterkte meis..
Ik voel me precies hetzelfde als jij... Daarom vorige maand geen ovu's gedaan en gewoon lekker carnaval gevierd, was t ff zo beu om mezelf alles steeds te ontzeggen! (en carnaval nuchter vieren is gewoon geen optie ) Het is idd vanaf 10 dpo of de eerste test van die maand tot de daadwerkelijke ongi dat ik met het meest *** voel... daarna gaat het wel weer. Nu ben ik alleen mn ei kwijt dus baal ik alweer..... pffffff soms verlang ik naar de tiijd dat we nog onbezorgt aan de pil waren... Ooit moet het toch lukken??? Sterkte meis...
Ontzettend rot voor je....ik hoop en duim echt voor je...geef niet op...houd hoop en moed.....nooit opgeven!
Lieve Maantje, Ik dacht vanmorgen precies hetzelfde, dus je bent niet alleen! Het is super lastig. Ik ben ook al een jaar bezig, en mijn twee beste vriendinnen zijn zwanger. Ik wil ze het liefste ontwijken, maar dat doe je uit goed gedrag natuurlijk niet, maar daarna heb ik het zo moeilijk. Het helpt bij mij om te huilen en te accepteren dat ik in een moeilijke periode zit waar ik wel weer doorheen kom. En jezelf afleiden met leuke dingen zoals de andere meiden al zeiden. En los laten....ja als je dat toch eens kon door op een knopje te drukken . Schrijf van je af, probeer te genieten van je leven zonder hem op hold te zetten, ook al zit er regelmatig een schaduwtje overheen. Hoelang ben je bezig? Groetjes
En probeer je lichaam niet af te vallen omdat hij je voor je gevoel voor de gek houdt. Je lichaam wil het gewoon ook heel graag en staat ook te springen van enthousiasme, vandaar al die symptomen al! ( zo probeer ik het dan maar te zien )
He meid, niet opgeven. Ik weet dat het makkelijk praten is zo. Zit zelf ondertussen aan ronde 23, en ook hier nog steeds niks positiefs. Ik had rond diezelfde periode ook een moeilijk moment en ben toen naar de gynaecoloog gestapt. Daar werd toen PCOS vastgesteld, mogen starten met Clomid. Maar ook dat heeft nog niet tot een zwangerschap geleid. Uiteindelijk heeft manlief zich in januari dit jaar laten testen, en blijkt ook bij hem slechte zwemmers. IUI gestart, maar ook dat vlot niet. Nu een second opinion in Brugge gevraagd, en daar gaan ze nu een HSG doen (doorgankelijkheid van de eileiders nagaan) en bloedcontrole op AMH waarde (om de kwaliteit van de eicellen te weten). Zien wat daaruit komt. Deze ronde ook mislukt, ongi is aant doorkomen. Maar ik wist al van int begin dat het ook deze maand hopeloos is. Ik had zoiets van, waarom zou het nu ineens wel raak zijn, als het al altijd niks is. 't Is zenuwslopend, vooral als je in je directe omgeving de ene na de andere hebt die oftewel zwanger is, oftewel moet bevallen of reeds bevallen is. Leuk is anders. En "er teveel mee bezig zijn", dat is onzin. Heeft er totaal niks mee te maken. Mijn haar komt recht van die uitspraken. En de mensen die die opmerkingen maken beseffen niet dat deze uitspraken kwetsend zijn. Laat je niet uit je lood slaan meid. Ooit lukt het ons allemaal wel. We hebben gewoon de pech dat het bij ons niet zo vlot verloopt. 1 ding weet ik zeker, als het ooit zover is, dan weten wij wel dat we er veel moeite voor hebben moeten doen. Bij sommigen lukt het na een wip, en die kunnen zich niet voorstellen hoe het voelt om in de MMM te zitten. Als je er nood aan hebt om es je hartje te luchten, pb mij gerust. Dikke knuffel.
Wat zijn jullie allemaal lief, het is heel fijn om te horen dat meer mensen dit gevoel kennen...ofja fijn.. Eigenlijk liever niet natuurijk want dat betekent dat er veel andere mensen zijn waarbij t niet zo snel lukt.. Het is inderdaad heel frustrerend dat er mensen zijn in mijn directe omgeving die zo zwanger raken... En wij willen zo graag... Heel fijn om hier even mijn frustraties te delen. Vandaag lekker naar de stad geweest en zinnen verzet..doet wel goed! Ik hoop dat juliie allemal snel een positieve test hebben en dat het dan allemaal vergeven en vergeten is en het genieten kan beginnen!!