N.a.v. het topic 'schaam je je wel eens voor je kind', even een superpositief onderwerp. Wanneer glunderde je voor het laatst van trots?
Toen John op z'n loopfiets liep en bij elk nieuw woordje (hij heeft sraakachterstand) en hij is nu met verkleinwoordjes bezig
Haha dagelijks! Ik heb namelijk echt een geweldig leuk, slim en lief kind Maar gisteren... Zei onze (bovendien ook faalangstig, perfectionistisch dametje dat weigert alles meer dan 2x te proberen) dat ze op vakantie vast ging oefenen voor zwemles! Hebben al onze inspanningen dan toch resultaat gehad?
Gisteren, toen ik blokfluit ging spelen en hij dat helemaal niet leuk vond. Hij ging aan tafel zitten en legde me uit dat hij er boos van wordt omdat hij het ook wil maar dat het hem niet lukt en de blokfluit bij hem niet hetzelfde geluid maakt en hij geen liedjes kan spelen. Ik was zo trots dat hij zijn gevoelens zo goed kon uiten!
Heel vaak...maar gister was wel een toppuntje! Ons meiske is heel bang van nieuwe dingen...geluiden e.d. en dus ook met leren fietsen. De stap naar haar 16 inch was heel groot en nadat het nu op de stoep goed gaat heeft ze gister met papa een rondje over de straat gefietst!!
Continue Zelfs als hij een pufje laat en vervolgens dat heel luid gaat verkondigen...... Maar de laatste tijd vooral als ik zie hoe hij 3,5 jr zich over zijn broertje ntfermt (8 mnd) en hem troost, hem aan t lachen probeert te maken etc.......zoooo trots
Van de week heeft mijn dochter op de wc gepoept. Ze is net drie maar heeft totaal geen interesse om zindelijk te worden. Van de zomer ben ik uitgerekend en wil ik dat ze zindelijk zijn. Dus zodra wij thuis zijn gaat haar luier uit. Dus hebben wij continu ongelukjes....Maar soms gaat het goed en dan ben ik zo trots! En als ze haar naam na gaat schrijven en het echt al een beetje lukt. En als de juf verteld dat ze zo goed kan knippen... haha!
Heel vaak, maar pas geleden toen deed hij heel lief de deur open voor een mevrouw. Was op een openbaar toilet. 'Nu bent u aan de beurt' Haha... En gisteren toen hij eindelijk is voor zichzelf opkwam in de speeltuin, toen een ander kind hem weg wou jagen.
Toen de oudste (die me normaal compleet negeert op het schoolplein) uit school naar me toe rende en me omhelste om te vertellen dat hij de hoofdrol in de eindmusical mag spelen. Toen de middelste gisteren eerste werd bij haar paardrijwedstrijd en met een trotse glimlach op het podium stond. En op de jongste ben ik zo mega trots. Ze vond door het gat zwemmen zo spannend dat ze er al dagen van te voren om kon huilen. Naar zwemles gaan was een drama en als het gat er eenmaal aan kwam rolde dr tranen over haar wangen en lukte het hara er niet om er doorheen te zwemmen. Ze doet zo vreselijk haar best, gaat inmiddels huppelend het zwembad in en staat niet meer achteraan in de rij wanneer ze door het gat moeten zwemmen. Het lukt nog steeds niet helemaal zoals het moet, haar voetjes en billen komen nog wel omhoog maar ze heeft zo'n doorzettingsvermogen en is inmiddels wel van haar angst af. Ik ben mega trots op haar dat ze al zover is gekomen.
Eigenlijk ben ik altijd wel trots op haar Maar vorige week schreef ze, met verf, ineens haar naam. Toen had ik echt zo'n wow momentje. En na vele frustraties kan ze sinds gisteren een beetje fluiten (met haar mond). Ze glunderde het uit
Ik ben eigenlijk ook altijd heel trots. Maar gisteren was mijn oudeste dochter (27 maanden) heel erg aan het helpen. Haar jongste zusje (8 maanden) zat onder de poep en toen is ze naar boven gelopen om een romper uit de kast te halen (met een opstapje). Als de kleinste huilt en ik bijvoorbeeld bezig ben met het eten maken komt ze ook met speelgoed aanzetten of trekt ze gekke bekken om haar op te vrolijken. Heerlijk dat ze zo lief is voor haar zusje!
Bij het prachtige rapport van mijn dochter. Ze was zelf zo trots, ze zien haar zo positief, erg leuk! En 2 A'tjes voor de Cito, dus ook leuk om te horen natuurlijk Bij mijn jongste was het gisteren, toen ze zo lief in de tuin aan het spelen was bij mijn zwager en schoonzus. Ze bleef keurig in de tuin, vermaakte zich. We keken af en toe door het raam wat ze deed, maar hoefden vrijwel niet een keer in te grijpen!
Vrijdag nog! zoonlief heeft weken met school geoefend voor optreden, hij was er heel geheimzinnig over en deed heel stiekem want mama mocht van niks weten leuk om te zien! vrijdag was het dan zover, zn zusje in de buggy gepropt, vind ze níet leuk! dus was even dikke drama. ja zie je het al voor je in het theater een gillend kind bepakt met koekjes, banaan, drinken, luiers en doekjes want je zal net zien dat ze flink gaat zitten stinken daar. op naar het theater, hele school ging erheen met een flinke optocht, super leuk vond zoonlief het. ze mochten naar binnen, zaal in. eerst was een andere groep en toen mocht de klas van mijn zoontje. ze gingen het podium op, achter de gordijnen om klaar te staan als de gordijnen open gingen. muziek begon, mama camera in de aanslag, dochterlief was stil en rustig(WAUW!) en toen begon het. kindjes heel lief aant dansen en ze vonden het super spannend. maar ehmm waar was mijn kleine knul? zoeken zoeken zoeken. zag m nergens op het podium. hij is zeer verlegen dus zal wel achteraan staan. na 10min was het voorbij, mochten ze na kwartier ophalen in de omkleedzaal en wat blijkt, die pannekoek heeft niet eens mee gedaan!! mama apen trots dat zoonlief toneelstuk ging doen maar helaas hij durfde het toch niet en is al van het podium af gegaan nog voor het begon(aan de andere kant van het podium waar ik dus niet stond) jammer! baalde wel maar jeetje wat was ik trots haha. ookal stond hij er niet
vorige week: toen mijn zoontje zijn vriendin troostte (die is bijna 2 jaar ouder dan hij is) toen ze iets voor hem wilde schrijven maar niet goed gelukt was. ze huilde echt zo hard...maar zoontje zei dingen zoals dat het niet erg is wanneer je iets fout schrijft, dat het iedereen kan overkomen en als ze goed oefent; op een gegeven moment alles wel gaat lukken. maar zelfs mama's papa's weleens fout kunnen maken. dat ze op de foute lettertjes stickers kon plakken etc etc...hij gaf ook voorbeelden van zijn eigen foutjes. zo aandoenlijk... wat een lieve jongen dacht ik dan en erg trots natuurlijk!
wat een mooie verhalen en wat fijn dat we gelukkig vooral heel trots zijn .. Hier ook hoor.. Vorige week nog op een verjaardagsfeestje.. liep naar een wildvreemde oudere mevrouw toe en zei; " Ik heb al twee oma`s maar ik zou het best leuk vinden als u ook mijn oma wil zijn" Waarop die mevrouw haar op schoot trok en ging knuffelen. Waarop Sanne bijna een uur hele verhalen heeft zitten vertellen op schoot tegen deze mevrouw die aan het einde van de middag naar me toe kwam om te zeggen dat ze in tijden niet zo`n leuke middag had gehad.. ! Ik kan dan ook alleen maar glunderen
Dat ze nu al een goede week ook s'nachts uit de luier is! En dat ze in een afzienbare tijd emotioneel super goed vooruit is gegaan en daardoor al een vast vriendje op de psz heeft! Ben eigenlijk altijd trots op haar, om wie ze is! Wat een leuke verhaaltjes komen er voorbij.
Elk moment dat ze weer met iets nieuws komt doet mijn hartje lachen en kan wel tranen krijgen hoe trots ik op haar kan zijn. Laatst nog een bloemtje wezen leggen bij haar zusje en ze kwam naar mij toe om te vertellen dat ik niet hoefde te huilen omdat ik altijd naar boven kan kijken en naar haar kan zwaaien <3 De leuke uitspraken die ze heeft zoals: 'geeft niet erg hoor' of 'mag ik met zonder jas?' en hoe ze haar pop kan verzorgen als een echte mama. Grapjes samen maken en pufjes laten op de bank haha! Mijn dochter is zo gek als een deur en ze is gewoon echt super lief
Wat lief! Vorige week nog trots, omdat hij weer een stap verder was met zwemles, hij gaat als een tierelier. Hij doet het heel goed op school, is sociaal enorm gegroeid het afgelopen half jaar, daar ben ik wel heel trots op. Op mijn dochter was ik vorige week ook nog trots, omdat ze een ingewikkeld kunstje op de rekstok kon, het is een doorzetter. Overigens ben ik altijd trots op ze hoor .