Ik kwam hier op omdat ik mijn omgeving best veel mensen om mij heen berekenend zijn. Ik sport samen met een vriendin 2 x in de week. We rijden om de beurt. De afgelopen 2 x heb ik haar opgehaald. 1x met de auto en de 2e keer omdat zij haar auto voor de keuring moest. De 2e keer was het prima weer om te fietsen. Dus haar met de fiets opgehaald. Het viel volgens mij in niet zo'n goede aarde. Nu stuurden we afgelopen zondag berichtjes om af te stemmen op welke dagen we konden. Ik had gehoopt dat ze zou zeggen ik kom je om 19:00 uur ophalen. Nu moest ik net nog vragen, of zij mij wou komen ophalen. Nu was ik best berekenend, omdat ik mij bedacht dat ik zo nu en dan zeg van acht ik haal je wel op. terwijl ik de afgelopen keer ook had gereden. Wil niet zo berekenend zijn, maar helaas door mijn omgeving word ik dat wel. Dit was slechts een voorbeeld. Wie herkend dit ook.
Ik ben ook berekenend, daardoor weten mensen precies wat ze aan me hebben. Je moet het als positief oppakken. Er is niets mis met berekenend. Mensen hopen alleen vaker een eigen slaatje er uit te slaan en die vlieger gaat bij jou (en bij mij) niet op. Beter zo dan dat je alle kanten op vlieg en dat mensen niet weten wat ze aan je hebben. Of hoe je, je nu weer zal gedragen. Ik zie niet wat er mis mee is... Afspraak is afspraak en je leeft volgens bepaalde principes. Als je niet zo was, waren er al heel wat mensen over je heen gelopen.
Ben ik niet echt eigenlijk. Maar ik ben best wel makkelijk in 'nee' zeggen als het me niet bevalt. Bijv. een collega reed altijd mee naar sport. Ze zou zelf ook gewoon kunnen gaan maar zij woont toch op de weg dus mij maakte het echt niets uit. Ik moet die weg toch wel rijden, haar erbij of niet maakt niet uit. Maar toen ik zwanger werd ben ik na een tijdje gestopt vanwege kwaaltjes maar dat heb ik haar natuurlijk niet verteld. Heb gewoon gezegd dat ik niet meer zou sporten vanwege omstandigheden en daarom haar niet meer kan ophalen. Vond ze niet leuk maar dat maakt mij niet zoveel uit. Of bijv. alle vrouwen in de familie komen 1x in de maand bij elkaar om even bij te praten. Vindt iedereen erg belangrijk. Dus een keer per maand gaan we naar iemand toe en 2 andere personen nemen wat te eten mee. Geen probleem natuurlijk, niemand die telt wie hoevaak iets gebracht heeft maar uiteindelijk zijn er bepaalde personen die dan op het laatste moment bellen en vragen of ik iets kan brengen want het komt hen opeens niet uit. Een paar keer geen probleem natuurlijk, die andere hebben allemaal kinderen, ik niet dus ook makkelijker. Maar uiteindelijk kwam er een routine in dat ik te vaak gebeld werd en was het in het begin 'omdat kind heel ziek was' werd het later, 'ben het helemaal vergeten en ik heb nog zoveel te doen.' Toen dacht ik, ja daag. Ben je hulpje niet, dus nee. Heel verhaal maar goed. Over het algemeen dus niet maar zodra ik merk dat het ten koste van mezelf gaat hebben ze niets meer aan mij.
Ik ben wel berekenend in de zin dat ik, vooral op mijn werk, aardig doe tegen mensen die ik niet per se direct aardig vind. Zo hebben wij een manager die door iedereen wordt uitgekotst, maar ze heeft soms wel iets te zeggen. Ik vind haar ook nogal gek (en ze heeft in het verleden ook kwetsende dingen over mij gezegd, achter mijn rug om), maar toch, toen ze bevallen was van haar kind, ging ik even bij haar langs om foto's te kijken e.d. Als een van de weinigen. Dat is deels berekenend (ik heb haar ook nodig, en kan haar beter te vriend houden), maar deels vind ik het zelf ook fijn om vriendelijk te doen tegen mensen. Dan doen ze meestal vriendelijk terug en daar krijg ik meer positieve energie van dan me bezig houden met roddel en achterklap en slecht spreken over een ander.
Lindangel, Dat laatste vind ik ook, over algemene vriendelijkheid. Ik heb ook wel het idee dat het van nature een beetje in de mens zit, dat berekende. Het voor wat hoort wat idee. Het moet gewoon in balans zijn. Ben bij mijn eigen familie het minst berekenend, naar kennissen en vrienden iets meer.
Ik ben niet echt berekenend, een beetje zoals Lindangel omschrijft. Bij mijn schoonfamilie geen last van
Sind ik moeder ben, heb ik in mijn privé leven geen puf meer om berekend te zijn. Als ik iemand uitnodig om hier te komen eten, vraag ik gewoon 'regelen jullie de wijn'? Bij de een is dit helaas nodig, bij een ander niet, maar dan ist gewoon duidelijk. Op je werk moet je helaas wel meer berekend zijn, als ik informeren naar de vakantie van je baas terwijl die nooit vraagt hoe jouw vakantie was.