Zo, nu op de PC. Gaat vast beter dan dat bol-van-typfouten berichtje vanuit de telefoon. Haha. N is geboren door een infectie in mijn placenta. Hier zat ook echt een lekker plakkaat gele aanslag in (yuk). Ik had zelf tijdens de bevalling een sepsis (hoge koorts, koude rillingen, lage bloeddruk, hoofdpijn, snelle hartslag etc). Dat kwam bij mij heel plotseling want 's morgens had ik alleen veel harde buiken en ging ik daarom naar zkh voor CTG en daar werd ik doorgestuurd naar academisch ziekenhuis. Op dat moment was mijn temp nog 36,9 (en was er van mijn ziek-zijn nog geen sprake, alleen van foetale nood en premature weeen). Een uurtje later, eenmaal aangekomen in ander ziekenhuis werd ik heel snel doodziek. In eerste instantie paste wat N in de buik liet zien (wat in streekzkh bestempeld werd als foetale nood) bij het beeld dat ikzelf dus ineens zo ziek was. Pas toen mijn vliezen braken was er aanleiding te denken dat de infectie in mijn baarmoeder zat (tot die tijd kon het ook een blaasontsteking zijn). Toen was er ineens haast geboden bij de geboorte van N. 2 uur en een kwartier later was hij er. Omdat de bacterie in de placenta zat was het vrijwel zeker dat hij ook heel ziek zou worden en inderdaad binnen 24 uur had ook hij een sepsis. Hij was dus al heel ziek en pas toen hij prikkelbaar werd begonnen ze te denken aan een hersenvliesontsteking. Ik gok dat dit op zondag of maandag was (hij is geboren op vrijdagavond). Ze konden toen alleen geen lumbaalpunctie doen omdat zijn bloedplaatjes te laag waren. Hij kreeg toen al een antibiotica vanwege de sepsis/infectie en ze zijn toen wel geswitched met antibiotica naar een combinatie die ook een hersenvliesontsteking behandeld (hij kreeg er de hele tijd 2 tegelijk). De bloedkweken van hem kwamen steeds schoon terug. Waarschijnlijk omdat ik al antibiotica kreeg vanaf het moment dat ik zo ziek werd en hij dat zo doende tweedehands ook al kreeg. Uit de placentakweek kwam een bacterie naar voren (staphylokok aureus) maar een kweek duurt altijd een kleine week, dus voordat ze daar eenmaal op voort kunnen borduren is het gokken geblazen en na aanleiding van de klachten eerst zo breed mogelijk en later zo gericht mogelijk behandelen. Op dinsdag hebben ze toen uiteindelijk een lumbaalpunctie kunnen doen . Toen waren de waardes wel verhoogd maar hadden niet de waardes om een hersenvliesontsteking echt te kunnen bevestigen. Maar omdat hij toen al 5 dagen antibiotica kreeg en hij er dus al voor behandeld werd is het eigenlijk vrijwel zeker dat hij het wel had. Het is alleen, door omstandigheden niet voor 100% bevestigd kunnen worden. Op donderdag vonden ze ook een afwijking op zijn echo cerebrum. Op die dag hoorden we eigenlijk alles. Zowel het nieuws van de hersenvliesontsteking als van de afwijkende echo cerebrum. Tot die tijd wisten we wel dat hij erg ziek was, maar toch sloeg dit alles in als een bom. Een dag later kreeg hij een MRI en toen bleek dat hij een herseninfarct had gehad. Een deel had zonder zuurstof gezeten, bijvoorbeeld door een bloedpropje. Vervolgens was het vóór het infarct een bloeding geweest. (qua plaats, niet qua tijd, snap je? Dus zeg een propje zorgt dat er een deel zonder zuurstof zit, daarachter hoopt zich bloed op en dat adertje kan dat niet aan waardoor het daar een bloeding wordt). Dit zit in zijn visuele gedeelte en gelukkig bleek later, toen het bloed wat was opgeruimd door zijn lichaam, dat de schade gelukkig meevalt. Waarschijnlijk heeft het geen gevolgen. Maar in het ergste geval heeft hij aan de linkerkant een kleinere kijkhoek. De kans op epilepsie blijft daarentegen wel bestaan. Het is onduidelijk of dit door de hersenvliesontsteking of door de prematuriteit komt. Het kan allebei. Maar dat waren dus een beetje de aanleidingen waarom er gedacht werd aan een hersenvliesontsteking. Dus kort gezegd; - Prikkelbaarheid, met name bij aanraking - al ziek zijn en duidelijk al infectie hebben - afwijking op echo cerebrum - verhoogde waardes lumbaalpunctie Ik hoop heel erg dat jullie meisje daar geen last van heeft. Hoe gaat het vandaag met haar?
Pfoe wat een heftig verhaal zeg! Jeetje wat moeten jullie je toen onzeker hebben gevoeld in die tijd. Als ik zo het uitgebreide verhaal lees heeft Elyn alleen last van de aanrakingen, maar verder is ze niet ziek en zijn er nergens sporen van afwijkingen te vinden. Vandaag gaat het redelijk goed met haar, ze heeft nog geen alarmen gehad. Het bilirubinegehalte was alleen niet zo goed dus ze ligt sinds vanochtend vroeg onder de blauwe lampen.
@megacarls: wow wat een heftige tijd moet dat voor jullie zijn geweest! Mooi dat N. er doorheen gekomen is! @twinkeltjes: Het niet vast mogen houden van je kind herken ik. Wij mochten V. op 2 verschillende dagen in de 1e week niet vasthouden, heel heftig vond ik dat. Wij mochten haar niet vasthouden vanwege haar zuurstof die telkens dipte, en ze zat aan max zuurstof dat ze 'veilig' konden geven. Mijn man heeft haar trouwens op de geboortedag na de eerste week helemaal niet vast mogen houden, ze mocht alleen buidelen bij mij. Ze heeft in totaal 2 dagen onder de blauwe lamp gelegen. Mooi dat het vandaag goed gaat met Elyn, heb je vandaag wel mogen buidelen?
Vandaag nog niet, morgen mag het waarschijnlijk wel als de kinderarts erbij is want hij wil kijken hoe we dat het beste kunnen doen en hoe zij erop reageert.
Norah is geboren met 28.6 ze begon met de cpap 1,5 week later aan de flowsnor paar dagen later mocht die er ook af. Ze heeft 2 weken op ic gelegen 2,5 op hc en 2,5 op mc in het streekziekenhuis. Mocht met 36.1 mee naar huis. Eisen waren langere periode van de monitor af zelf op temperatuur blijven alle voedingen zelf drinken minimaal 36 weken minimaal 2000gr.
Onze jongens zijn met 32+1 geboren en mochten met 38+4 mee naar huis. Ze hebben geen tegenslagen gehad in het ziekenhuis. Begonnen met cpap maar na een dag al over op de flowsnor, die hebben ze een paar dagen gehad en beide jongens een week of zo later weer een paar dagen vanwege dipjes. Eisen om mee naar huis te mogen: - Alle flessen zelf drinken - 72 uur zonder dipjes - Goed groeien - Goed op temperatuur kunnen blijven Flessen drinken ging hier al redelijk snel zelf, met een week of 36 gingen de sondes eruit. Alleen die rotmonitor, die bleef maar dipjes laten zien! Toen ook Hidde zijn 72 uur zonder dipjes had laten zien, mochten we ze meteen inpakken en naar huis!
geboren met 30+3. mocht naar huis op 39 weken met 2480 gram. ze moest normaal 2500 gram wegen, alles alleen drinken (geen sonde meer) en temperatuur kunnen houden. heeft geen beademing of dergelijke gehad
Geboren op 35+1, naar huis met 38 weken Hij heeft eerst aan volledige beademing gelegen, vervolgens cpap en nog 1.5 week brilletje. Hij hoefde niet onder de lamp. Eisen: geen dipjes temperatuur reguleren zelfstandig drinken boven de 2 kilo mijn dochter is niet prematuur geboren maar wel dezelfde eisen: geen dipjes (ze lag aan de hartbewaking) zelfstandig drinken boven de twee kilo Zij mocht na 6 dagen mee naar huis (bij 39 weken dus)
met 34.5 geboren en 1,5 week in het ziekenhuis. zodra hij van de monitor af was, geen antibiotica, glucose goed, en niet meer geel (3 dagen bili blanket). mocht hij met een sonde naar huis.