Fijn Dees dat de arts met je mee dacht! Geeft even wat meer rust en die kan je wel gebruiken! Op naar een geslaagde poging! Hopelijk hebben jullie ook goede hulp met de rouw verwerking of gehad?
Lieve Dees, wat fijn om van je te horen! Ook ik krijg weer de tranen in m'n ogen bij het lezen van je berichtje. Wat een vreselijk groot verdriet en wat ben je toch sterk! En nu dus weer volop in een nieuwe behandeling. Fijn dat de bedrijfsarts je nog even de ruimte geeft en nee, maar niet denken aan 'wat als deze poging mislukt'. Dikke knuffel! Maartje, jij weer een stapje verder en half mei dus 1 van de laatste stappen voordat jullie echt mogen beginnen. Ik kan me voorstellen dat hoe dichter het bij komt, hoe meer je staat te trappelen. Het wordt voor jou ook de hoogste tijd voor een positieve test! Jon, jij ook al een paar dagen aan het spuiten nu. En labiel zijn is heel herkenbaar. Ook ik merk dat het weer met z'n ups en downs gaat. Vooral in zo'n behandelperiode. Gisteren te horen gekregen dat 1 van m'n beste vriendinnen zwanger is van nummer 2. Oei, wat kwam dat ineens toch hard binnen zeg! Ik blijft het bij vlagen toch zo oneerlijk vinden. Waarom moet het nu weer zo'n lange weg voor ons zijn en waarom moet iedereen ons weer voorgaan. Maar ja, geef daar maar eens antwoord op. Zora, fijn dat het echt compleet voelt nu! Daar hoop ik ook op. Dat op een dag die altijd sluimerende wens en het knagende gevoel van dat er iets ontbreekt weg is. Maar ja, dan komt er vast wel weer iets anders voor terug. Want als mens heb je op de een of andere manier altijd wel iets te wensen Zonnestraal, ik kan me voorstellen dat het pittig wordt. Jouw dreumes ook een zwaankleefaan OOK, twee 20-wekenecho's. Bijzonder! Hoop dat alles goed is. Fijn dat bloedverlies en krampen zich rustig houden als jij dat ook doet. Voor zover dat lukt met een peuter in huis. Blondje, vandaag afspraak met de uroloog? Hoop dat de laatste puzzelstukjes dan compleet zijn. Voel je je verder er wel oke onder? Majo, hoop dat alles goed gaat daar. Ik denk aan je! Nog weekje en dan eindelijk de uitgangsecho. Hoop dat alles goed is en we mogen starten. En dan hoop ik dat we eind mei, op onze dochter haar 2e verjaardag, eindelijk weer goed nieuws hebben. Mijmer, mijmer...
Sikki zo herkenbaar je gevoelens mbt het blije nieuws van anderen uit je omgeving! Altijd ff slikken heb hier ook last van! Nu nog meer als anders. Vind het ook zo oneerlijk hoor wat wij er allemaal voor moeten doen! Dacht ik laatst een leuke avond te hebben gewoon gezellig kwam er een heel verhaal over een miskraam. Nou dat was ook niet prettig voor haar zeer zeker niet ook al was het de eerste ronde raak maar haar moeten steunen terwijl mijn wond hiermee ook weer opengehaald werd vond ik erg lastig. Kwam helemaal ontdaan thuis . Bah laten we hopen op succes verhalen voor ons allemaal en daar gaan we voor!
Ja moeilijk he Jon Tuurlijk moeten/kunnen wij ook begrip voor anderen opbrengen, maar in sommige gevallen is het toch wel heel lastig. Ik merk dat het bij mij toch ook echt samenhangt met de verwachting die ik bij bepaalde personen heb. Bij sommige vriendinnen die vertellen dat ze zwanger zijn heb ik helemaal geen moeite, waarschijnlijk omdat ik bij hun niets verwacht. Maar van andere vriendinnen, die heel erg dichtbij mij staan, daar verwacht ik dan schijnbaar wat anders (te veel?) van. En dan komt het ineens heel hard aan. Ben toch echt een paar dagen ongemakkelijk geweest van het laatste zwangernieuwtje. Ook omdat ze het had willen vertellen als we een weekend bij elkaar waren. Nou ben blij dat dat niet is gebeurd, want dan had ik van vrijdag t/m zondag een blij gezicht moeten opzetten en dat had ik echt niet getrokken! En ik baal dat ze dat dan toch echt niet zelf inziet. Hoe is het verder Jon? Eerste FM goed gegaan? Ik kan niet wachten tot ik ongi word. Wil nu toch wel heel erg graag ook weer starten!
O ja meiden, zo herkenbaar die gevoelens bij zwangernieuwtjes. Daar heb ik nu ook erg "last" van. 2 weken geleden kwamen hele goede vrienden van ons ook vertellen dat ze zwanger waren van hun 4e kindje, ze was "al" 12 weken. Hartstikke fijn voor hen natuurlijk, maar het voelde echt als een klap in mijn gezicht. Vooral het feit dat ze al 12 weken was en t voor mijn gevoel nu pas tegen ons vertelden, gaf me het gevoel dat ze de afgelopen weken tegen ons gelogen hadden. Zo met ons meeleven, maar dit niet vertellen. En aan de andere kant snap ik t ook wel, t is natuurlijk ook eigenlijk normaal om t pas te vertellen als je de 12 weken bent gepasseerd, maar kon t gewoon effe niet hebben. Was ook nog alleen thuis met ons meisje toen ze zomaar langs kwamen, pffff was toch moeilijk. En gun het hen van harte, maar heb t gevoel dat zij elkaar maar aan hoeven te kijken en ze is zwanger... En wij moeten er zoveel voor doen en ons zo ontzettend gewenste mannetje wordt dan ook nog van ons afgenomen. Jon, hoe is de eerste FM gegaan? Alles ok en op de goede weg? Sikki, snap dat je nu ongi wil worden! Je wil gewoon weer verder kunnen he, het gevoel hebben dat je bezig bent, heel herkenbaar. Blondje, nog dank je wel voor je lieve berichtje! Lief dat je even iets liet weten. Ik hoop dat het met jou ook goed gaat en ook snel jouw wens in vervulling kan gaan. Hier vanmorgen even een slecht momentje, ons meisje is bij kdv en ik ben vrienden met mn zakdoeken.... Sow, de hormonen doen hun werk zeg maar... Hopelijk gaat dat over, maar ben zo blij dat ik nu niet ook nog aan mn werk moet denken. Dat had ik er niet bij kunnen hebben. Zwaai zwaai!!
Ach lieve Dees, zo begrijpelijk dat je slechte momenten hebt. Die mogen er zijn hoor! Dikke knuffel voor jou en kom alsjeblieft lekker je hart luchten hier als je dat wilt. We begrijpen dat allemaal.
O ja, die hormonen kunnen je soms zo emo maken, al los van het grote rouwproces waar jij nu in zit. Veel sterkte vandaag. En hopelijk is morgen weer een betere dag. Ik kan zwangernieuws ook nog niet altijd goed handelen. Ook al heb ik zelf nu een kind en ook al zijn wij nog niet eens echt aan een brusje begonnen. Maar alleen al het feit dat ik nu moet nadenken over wel/niet stoppen met de bv voor het bespoedigen van m'n eigen cyclus. Het is gewoon niet eerlijk verdeeld in de wereld.
Lieve dames Vanmorgen de echo gehad en er zitten er maar 5. Had op rond de 8 gehoopt ze groeien wel redelijk gelijk op. Toch te voorzichtig begonnen met 150 eenheden. Maar goed hou het kort later meer ben aan het werk!
Dees hopelijk voel je je nu weer wat beter. Zo'n dag had ik vorige week ook. Op werk liep het al niet lekker en thuis kwam de druppel de hele avond van de kaart geweest. Mbt het zwangeren nieuws. Mij helpt het een beetje om te weten van wie ik zwangeren nieuws kan verwachten. Scheelt toch w iets maar dan komen de nieuwtjes van degene waar je het nog niet van verwacht toch echt hard aan. Zo heb ik een zwangere naaste collega waar ik dus bijna de hele week al mee moet dealen maar nog een zwangere op werk trek ik echt niet. Vind dat ik nu zelf aan de beurt ben.gelukkig herkennen jullie deze gevoelens en ja het is echt oneerlijk verdeeld met de kinderwens. Zo had ik ook vrienden die het met 12 weken vertelden en van mij wel verwachten dat ik het eerder zou vertellen nou dat doe ik bij deze personen dus ook niet meer. Plus sommige van hun proberen zich niet eens voor te stellen hoe het is en durven niet te vragen hoe of wat dus die heb ik gebombardeerd tot oppervlakkige vrienden en met degene die het wel willen snappen/proberen vertel ik wel wat me bezig houdt. Bij de meeste van mijn vrienden heeft nooit echt klagen gehad met betrekking tot de kinderwens. In mijn vriendengroep 3 stellen van de 16 wel maar is ook allemaal goed gekomen. Mag vrijdag weer terug voor de echo trouwens. Wel wat teleurgesteld vorige keer reageerde ik echt beter op de puregon. Had er toen namelijk 14 waarvan 12 eicellen. Heeft nu misschien ook met leeftijd te maken en te laag begonnen. Ach al ze maar bevrucht raken heb er maar 1 nodig volgens vriendlief en dat is waar. Sikki hopelijk snel ongesteld snap dat je weer door wilt!
Jon, ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent met 5 follikels. Tuurlijk heb je er maar 1 nodig, maar wat meer kansen geeft toch een bepaalde rust. Ik hoop dat er nog wat meegroeien. Hoe groot waren ze nu?
Sikki ze waren tussen de 10 en 13. 1 kant deed nauwelijks mee met 1 grote en 1 heel kleintje! We zien wel mag vrijdag weer! Hoeveel puregon spuit jij?
Idd mooi gelijkmatig. En nog niet te groot dus wie weet wat er voor vrijdag nog meegroeit. Ik spuit 375 EH Menopur. Heb een lage eicelreserve en de laatste 3 pogingen iedere keer 5 of 6 eicelen gehad. Maar voor de ICSI 's voor mijn dochter ook vaak 3 eicellen en zelfs een keer maar 1 eicel gehad. Heb allerlei eenheden gespoten en reageer op 300-375 EH het beste. Bij de ICSI afgelopen oktober had ik ook alle 5 de eicellen in 1 eierstok zitten. Mijn rechtereierstok deed toen helemaal niets. De keer erna zat het weer netjes verdeeld. Zo zie maar hoe het kan verschillen per keer.
Sikki: Tis ook fijn en goed om dromen en wensen te hebben. Mits ze natuurlijk wel in het redelijke verwezelijkt kunnen worden. Helaas is daar met een kinderwens weinig over te zeggen. Ik hoop dat jullie zeer binnenkort ook weer andere toekomstdromen mogen gaan maken omdat er weer 1 vervuld is. Jon: Ik begrijp heel goed dat het een teleurstelling is, je hoopt toch op meer kansen. En de stomme cliche opmerking wil ik eigenlijk niet maken maar ik doe het toch. Er is maar 1 goede nodig meis, daar gaan we voor. Dees: Lieve Dees, wat oneerlijk allemaal, jullie zo gewenste kleine ventje. Gelukkig dat je voorlopig nog niet aan werken hoeft te denken, helemaal niet nu jullie weer een slopende periode van behandelingen ingaan. Sterkte! En rouw wanneer je de behoefte voelt. Een kindje verliezen is denk ik het ergste wat je als papa en mama kan overkomen. Je verdriet mag er zijn en je mag hier lekker je hart luchten. Voel je niet teveel. Knuffel!
Hier afgelopen weekend de 1e verjaardag van ons kleine mannetje gevierd. Vandaag is hij dan echt 1 jaar geworden. Wat gaat het snel, weer cliche, maar het is zo. Leuk om te zien ook hoe hij echt zijn eigen persoonlijkheid ontwikkelt nu. Zo heel anders dan zijn zus.
Zora Thanks voor de lieve woorden en gefeliciteerd met je zoon! Een gezellige dag nog! Sikki dat is een aardige hoeveelheid doe je dit in 2 s morgens en s avons of in ene? Had weleens gelezen dat ze in dd dit zo doen weet niet of Gent ook zo redeneert? Ps heb je een pb gestuurd!
Dag lieve meiden, In stilte lees ik nog mee hoor! Zo herkenbaar wat jullie schrijven over de zwanger-meldingen van anderen... Het is gewoon zo dat het voor anderen bijna vanzelfsprekend is dat er een brusje komt en ze zwanger raken. En omdat 'wij' (als in iedereen op dit topic) nu ook (al) een kindje hebben, is het alsof... Alsof... Hoe zal ik het zeggen? Alsof men vergeten is hoe lang we op dat wondertje hebben moeten maken. Alsof die pijn en verdriet, of de pijn en het verdriet van de keren dat het mis is gegaan of niet lukte, alsof die pijn verdwenen is. Maar dat pakketje pijn en verdriet, dat dragen we nog wel bij ons, dat zit er nog. En dat pakketje,maar worden we dan toch weer aan herinnerd bij zo een blije melding van 'nummer 2', nummer 3 of zelfs nummer 4 is onder weg. In ons geval soms nu al met de vraag "en, zouden jullie nog een tweede willen?". Jaaa, niets liever, maar wij hebben het echt niet zomaar voor het zeggen. Alsof wij hier de pil gaan slikken (ok, sommigen hier misschien wel, maar ik niet !) om een ongelukje te voorkomen... Het blijft raken... Sikki, kan me heel goed voorstellen dat je wacht op je menstruatie! Had dat ook iedere keer als het niet gelukt was. Verder gaan, doorgaan. Want dat betekent een kans. Spannend weer. Jon, begrijp je teleurstelling... Je hoopt gewoon op meer eicellen. Meer eicellen is meer kansen... Althans, ze beredeneerde ik altijd. Hoop dat het de eicellen die er zijn in elk geval mooi doorgroeien. Zora, nog van harte met je mannetje! Dees, weer aan de Gonal.. Spannend ook... En jouw verhaal mbt het zwanger-nieuws... Herken het zo... Stiertje, onze kleintje zijn ongeveer even oud. En jij geeft nog borstvoeding, wat heerlijk. Ik ben inmiddels afgebouwd. Om precies te zijn gaf ik 31 maart de laatste keer de borst aan ons elfje... Inmiddels 4 weken geleden. Net als jij is mijn hoofdmotivering geweest: mijn eigen cyclus weer op gang krijgen. En wilde haar ongeveer een half jaar bv geven. En dat is gelukt. Mijn mooie volle cup C is inmiddels weer een 'B-eetje' en de cyclus is nog steeds niet op gang. Ben erg benieuwd hoe lang het duurt. Heel, heel stiekem doe ik af en toe nog een verdwaalde clearblue smiley test die er nog, over de datum, liggen. Uiteraard tevergeefs, want ik voel nog niets waaruit blijkt dat mijn cyclus weer op gang wil komen. Toch voel ik (nog) geen druk, maar een verlangen naar een tweede kindje is er wel hoor. En, laat ik het maar eerlijk zeggen, ik zou er het liefst zo weer voor gaan. Vriendlief is er wat terughoudener in, maar... In de toekomst zou hij het wel willen. Al zegt hij nu nog steeds dat opnieuw de MMM voor hem geen optie is. Dus tja, vandaar dat ik te zijner tijd in eerste instantie 'afhankelijk' zal zijn van de optimale kansen benutten... Verder genieten we volop van ons wondermeisje. Al blijft het zoeken naar ritme. Helemaal op een werkdag, nunze ook een avondhapje krijgt, hoe laat geven we dit? en wanneer te stoppen met de avondfles? Dan hoor ik wel eens verhalen van anderen en dan kan ik wel eens onzeker worden. Ik doe immers ook maar wat.. Op mijn gevoel en met alle liefde en zorg die ik heb. En ons meisje groeit hartstikke goed en ze is eigenlijk altijd vrolijk. Dus dan zal het toch wel goed zijn... Ik duim voor jullie, voor een spannende komende ronde, mooie eicellen, goede bevruchtingen en dan.... X
Ach Juulzon ik herken dat zo, dat onzekere, nog geen super vast ritme, doe ik het wel goed? Het komt allemaal goed, je meisje groeit het hardst op jouw liefde. Ritme komt vanzelf, en er komt ook een dag dat je terugkijkt en denkt waar heb ik me druk over gemaakt. Wees niet zo streng voor jezelf. Geniet van elk moment en dat ritme komt vanzelf, heel natuurlijk. Over een aantal maanden weet je wat ik bedoel. Ik dacht ook altijd hoe doen die anderen dat toch? Pas later krijg je te horen dat die met dezelfde dingen worstelden als jij. 😉 lekker veel knuffelen en genieten.
Zora, allereerst nog van harte met jullie zoontje! Jeetje wat is dat snel gegaan zeg! Jij nu dus geen baby meer in huis. Weer een nieuwe fase. Juulz, wat fijn weer van je te horen! En idd, die bagage blijf je met je meedragen. Vooral omdat we de MMM en onze kinderwens nog niet hebben afgesloten. En wat betreft je onzekerheid, die is zeker herkenbaar! Zora verwoord het heel mooi! Vooral niet te veel kijken naar anderen, want echt waar, die zijn net zo onzeker. Iedereen heeft een ander ritme, omdat iedereen ook in een ander ritme leeft. Het belangrijkste is dat jullie en jullie meisje het er goed op doen en volgens mij gaat dat prima! En ook ik heb nog steeds die onzekere momenten! Die brengt iedere nieuwe fase weer met zich mee. Jon, idd 's ochtends een deel en 's avonds een deel, alhoewel ik het van Gent ook in 1 keer zou mogen spuiten, maar dan is het wel heel veel vloeistof. Ik wens je alvast succes voor vrijdag. Hopelijk een goede dag voor ons beiden. En bedankt voor je pb! Morgen werken en manlief haalt me van m'n werk op (dat is al een klein uurtje in de goede richting) en dan rijden we door naar Gent. Ons meisje slaapt bij opa en oma. Zo fijn dat dat kan! En dan vrijdagochtend de uitgangsecho.
Lieve meiden, ik duim en leef en lees mee in stilte hoor! Weer spannende tijden voor iedereen! Ik gun jullie zo erg een brusje, alle positieve vibes stuur ik naar jullie toe! Liefs van mij!