Ik heb twijfel gezegd. Ik heb het al gedaan. Zou ik het nog een keer doen? Ik weet het niet. Zou ik het overdoen? Zeer zeker!
absoluut nooit van mn leven. Sowieso wil ik nl niet uit, maar in Amerika wil ik nog niet dood gevonden worden, brrrr. Al ga ik een miljoen per maand verdienen.
Ik ben zelf ook geemigreerd,dus ik zou zeggen ja. Mits alles goed geregeld is qua scholing, verzekering en housing natuurlijk. Het is heus niet zo dat je nooit meer terug kunt of je kinderen nooit meer terug willen. Mijn meiden hebben echt nog wel een verbinding met hun thuisland(en). Verder zijn mijn kinderen heel close met opa's en oma's omdat ze die, wellicht minder frequent, maar wel extra intensief zien. Het ligt een beetje aan hoe je bent. Zowel mijn man als ik hechten niet zo aan spullen, zoals een huis oid. En we hebben er niet zo veel moeite mee om te switchen van leven, houden niet zo vast aan gewoontes. Dat zie ik ook terug in onze meiden. Die pakken zo hun spullen op om ergens anders te gaan wonen en kijken niet veel terug. Dat moet je wel kunnen en vooral willen. Groetjes Elea
Ja, ik denk dat ik het zou doen zou er nog enige twijfel zitten dan sleurt vriendlief mij wel mee haha.
Nee, da's met een c Maar ligt wel in Limburg Wachtend: mijn antwoord ken je Maar volgens mij zijn jullie er compleet helemaal uit al
Volgens mij heeft deze overweging nou juist compleet niets met spullen te maken. Die spullen kun je namelijk nog meenemen ook, als je dat perse zou willen. Wat mij altijd tegen zou houden, is het contact met de mensen die me lief zijn: mijn familie en mijn oude vriendinnen. Van die mensen die je niet zo even opnieuw om je heen verzamelt op een nieuwe plek.
Gek he en dat is nou niet iets wat mij zou tegenhouden. Ik kan heel goed alleen zijn en ben niet zo hangerig naar mijn familie en vriendinnen dus ik zou het heel goed kunnen. Mijn man heeft er meer moeite mee denk ik vanwege zijn ouders (vooral zijn moeder) maar bij ons is het ook voorbijgekomen en ik ben er helemaal warm voor gelopen om voor 4 jaar naar het buitenland te gaan maar het is op een laag pitje geraakt en hoor mijn man er niet meer over maar als hij het zou willen is het bij hem mogelijk maar dan moet hij wel navraag gaan doen. Verder wordt alles geregeld door zijn werk dan! Als ik dit topic lees krijg ik gelijk de kriebels om al mijn spullen te pakken en weg te gaan.
Ik zou dólgraag willen emigreren (ook zonder geweldige baan en topsalaris ) maar ik zou ook echt niet zonder m'n familie kunnen.. Voor mij zou het dus een 'nee' zijn, maar als dit voor jou geen reden is om het niet te doen; ECHT WEL!
nee nooit. het grootste goed is in mijn ogen geen luxe, maar een goede band en contact met mijn ouders, broer zus en schoonfamilie.
Nee, ik denk dat ik het niet zo doen.. Kan mijn omgeving echt niet missen en daarbuiten ben ik echt een schijterd daarin. Bij de gedachte aan opnieuw beginnen word ik al ongelukkig
Ja meteen! Wel even een cursus engels doen haha. Maar vooral mijn vriend wil dolgraag weg uit NL, en ik zou het eigenlijk ook niet erg vinden, en mijn vrienden en familie?? ach.. die zie ik nog wel eens een keer, die zie ik nu ook zo nu en dan.
Voor Fam en vrienden zou ik echt nie blijven , vooral als ik om de 3mnd terug kan komen en die mogelijkheid heb.... Alsof ik ze nu dagelijks zie.... En Amerika?! Wauwwwww ik was al wegggggg ) topbaan, goed geld zonder zorgen, goede school etc nou wrm de kans nie wagen? Bevalt t nie kan je altijd nog terug
Ja geweldig!!! Super kans! In Amerika kan je niet zomaar werken, dus als die kans zich voordoet, lijkt me fantastisch! Ik ben sowieso wel fan van Amerika Zeker als je om de 2 a 3 maanden naar NL kan komen, dan geen twijfel! Mn ouders wonen nu ook 250 km bij ons vandaan, en zie ik ook om de maand gemiddeld.