Mijn vader is in 2012 overleden. Onze dochter was toen ruim 1,5 jaar. Ze is de dag voor de euthanasie nog bij hem in het ziekenhuis geweesy, en was er ookbij tijdens de crematie. Eerste deel bij mama en papa, en vervolgens met mn schoonouders mee toen ze meer begon te kwebbelen. Naderhand kon ik dr weer knuffelen toen we met iedereen, in de geest van mn vader, aan t borrelen waren!
Mijn vader is in november overleden en heb mijn kinderen, toen 2.5 en 10 maanden gewoon meegenomen. Geen moment aan gedacht ook om ze niet mee te nemen. Ze horen er ook bij! Gewoon zorgen dat je genoeg eten, drinken en wat speelgoed mee hebt. Mijn jongste heeft geslapen tijdens de kerkdienst in de kinderwagen en voor de oudste hadden we de tablet mee met filmpjes... We vonden het zelf erg fijn om ze er bij te hebben en het bracht ook wel wat 'lucht'. We hebben ze niet laten kijken bij de kist, dit omdat mijn vader niet leek op zichzelf. Sterkte de komende tijd!
Ik zou een oppas meenemen. Misschien een vriendin die je dochtertje goed kent? Of iemand anders die ze kent/vertrouwt. Als je dochter het op een gegeven moment zat is, kan die persoon met haar naar buiten/naar een andere ruimte enz. Heel veel sterkte!
Laatst heb ik een crematie meegemaakt van de buurman van mijn schoonouders. Hun jongste kleinkind was er ook bij. Hij zal 7 maanden oud geweest zijn. Hij begon op een gegeven moment te huilen en mijn schoonvader vond het erg storend (hij kan wel vaker nukkig doen), maar ik had door dat het hun kleinkind was en vond het erg mooi dat hij erbij was. Haar schoonouders zijn wel met hem naar buiten gegaan, maar echt heel storend was het voor mij Iig niet. Ik zou haar dus gewoon lekker meenemen en wel iemand achter de hand houden als het echt niet gaat. Iedereen weet wel dat het familie is en niet 1 of andere verre kennis die zijn kindje meeneemt.
Bedankt voor de lieve reacties allemaal! Het voelt voor mij ook goed om haar bij me te hebben.. Juist omdat het voor ons ook moeilijk is heb ik dan graag de mensen om me heen waar ik het meest van hou dus daar hoort zij ook bij. Ik had het nog even met sm bespreken wat zij ervan vindt (ze heeft dit vast al met hem besproken) en als zij het ook goed vindt gaat ze lekker mee en seinen we mn vriendin in dat wanneer ze echt geen zin meer heeft, dat ze even met haar naar buiten gaat.. het idee dat zij het ook kan afsluiten vind ik mooi.
Sterkte de komende tijd.... ja ik zou dat zeker wel doen bij een direct familielid zeker wel. Mijn ervaring is dat zo'n kleintje toch nog voor wat afleiding kan zorgen en iedereen zal het zal begrijpen dat er soms iets meer geluid uit komt dan gepast is op zo'n moment. Hier vond iedereen het heel vertederend dat onze dreumes van bijna 2 om de kist heen liep en geluidjes maakte.. Daarbij zou mijn schoonmoeder het zeker niet anders gewild hebben, ze was gek op haar kleinzoon.. Nogmaals sterkte..
wij hebben laatst een crematie gehad van mijn opa en wij hebben ook gewoon mijn zoontje meegenomen. Ik wist dat mijn opa dat heel fijn had gevonden. Heel veel sterkte!
Hier begin vorig jaar 2 begrafenissen, van mijn opa en mijn schoon-oma. Mijn jongste was toen 14-15 maand. Bij mijn opa was het een degelijke roomse dienst. Niet echt handig met kinderen erbij, daarnaast wist ik dat ik erg emotioneel zou worden en dan kon ik mijn kinderen moeilijk meer "begeleiden". Meer nog voor mijn oudste van 5 trouwens, die besefte alles natuurlijk al meer, Inc lastige vragen.. Bij mijn schoon-oma waren alle kinderen welkom. Maar na 30 minuten ging het echt niet meer. De jongste was echt lawaaiig aan het spelen. Druk was nog niet erg geweest, maar lawaaiige is minder leuk, als mensen achter je de dienst niet meer kunnen verstaan. Ik ben met hem naar een zaaltje ernaast gegaan waar ik de dienst wel kon afluisteren. Het hielp ook niet mee dat je daarvoor al eerder moet verzamelen en alle familie weer eens ziet, dat waren ook wel veel indrukken al voordat de dienste überhaupt begon.. Dus het ligt aan je kind en de situatie. Maar ik zou eerder kiezen voor een moment voor de begrafenis om afscheid te nemen, dan kun je rustig kijken en vertellen.