@love1990: de reden dat ik vroeg of je wist waar je baarmoeder zit, is dat je je zorgen maakt om menstruatieachtige pijnen , terwijl je baarmoeder ondertussen hoger ligt dan je denkt. Vanochtend werd ik wakker met een harde buik, althans daar leek het erop, en als dat zo is dan zit mijn baarmoeder tot 3 cm onder mijn navel. Dat lijkt mij erg hoog. Maandag bij de vk zal ik het weten.
@Love1990: Denk ook wel dat die menstruatie achtige pijn van het groeien van je baarmoeder kwam. Want je buikje is zo goed gegroeid! @ Hier: vanochtend weer super misselijk, kan gewoon niet meer. Maarja heb nog wel zetpillen liggen, maar die kan ik sochtends niet innemen, want ik mag daar niet mee autorijden.
Ik heb net de vk gebeld ivm de 20 weken echo. Deze vindt op de praktijk plaats en is dus niet zo dat deze heel ver van te voren ingepland hoefde te worden. Dus geen probleem. Het verschilt dus echt per praktijk.
@hallobaby ik ga inderdaad naar het zh voor de nekplooi, begin al behoorlijk zenuwachtig te worden. Gelukkig morgenochtend al een afspraak en niet verder op de dag. Misschien dat ik erna thuis ga werken, want of ik ben zo euforisch dat ik aan niks anders kan denken, of natuurlijk juist niet. Jij had echt een fantastische uitslag, ik word zenuwachtig van alles beneden 1 op 10000 ben ik bang, want dat was ook de kans dat ons eerste kindje een Hb van 2,1 bij geboorte zou hebben... maar ik geloof ook wel dat ik gewoon moet vertrouwen dat het goed voelt.
Ik was nog benieuwd of jullie al denken te weten of het een jongen of meisje is? Ik voel me zo anders dat we denken dat het misschien een jongetje is.. In ieder geval reden genoeg om het te gaan uitvinden halverwege de zwangerschap, ik ben zoooo benieuwd
Ik denk van begin af aan dat het een jongen wordt. Echt toen ik 6 weken zwanger was riep ik dat al. Dus wij gaan ook kijken of het klopt met de 20 wkn echo! Nog 35 dagen tot de echo......
He Armanda balen dat je weer zo misselijk ben.. Bij mij is het nu goed te doen! Denk ook echt van de acupunctuur want sinds dan is het minder en spugen echt minimaal! Weet er bij jou in de buurt ook iemand zit die dat doet? Ik dacht begin van de zwangerschap heel sterk een jongen en nu weer een meisje!! Wij hebben een pretecho/geslachtsbepaling 27 mei om 18.30 spannnnnend!!
Ik weet niet hoe harde buiken voelen, maar als ik druk ben geweest voel ik een soort van mijn bm samentrekken of groeien ofzo.. kan niet helemaal goed voelen hoe mijn bm ligt, zal vanavond eens aan de verloskundige vragen hoe en wat. Nu verhuisdozen aan het bestellen, spannende tijd gaan we tegemoet (en het sowieso al een spannende tijd met ons Ukkie in mijn buik, haha).
Nee nog niet geprobeerd. Zou ik altijd nog kunnen doen. Nu is het wel zo dat als ik cola pak het beter gaat. Maar ik had er vannacht ook weer zo'n last van. En spugen zoals jij hebt gedaan heb ik gelukkig niet. Ik heb gewoon het gevoel dat mijn maag steeds 20 rondjes draait en dat is geen fijn gevoel als je ook moet werken.
Harde buiken voel je niet heel erg (doet geen pijn ofzo), maar het is net of je een harde bal in je buik hebt. Echt heel hard en mooi rond. Ik herinnerde ineens weer van mijn vorige zwangerschappen dat ik het vaker had als ik net wakker werd. Dan lig ik op mijn zij. Als ik dan naar de wc ben geweest is het weer zacht. @liefde1978: ik vond het ook erg spannend. Ik had hem eerst op een woensdag gepland staan, omdat ik maandagavond terug kwam van vakantie. Alleen had ik me een dag vergist, ik kwam zondagavond terug. Maandagochtend heb ik gelijk gebeld en kon er na een half uur al terecht. Ik had dus geen tijd om van te voren druk te maken. Ik had een nekplooi van 1,7 mm, dus was al enigszins gerustgesteld totdat ik hoorde dat ik nog een week moest wachten. Met mijn leeftijd (38) had ik een verhoogde risico, en was ik bang op een uitslag dat ik net buiten de vervolgonderzoeken zou vallen. Ik begon al na te denken van stel dat ik 1:300 scoor, wat doe ok dan? Naar België voor nipt? Een volkentest of vruchtwaterpunctie (die mag ik gezien mijn leeftijd wel in Nederland, en vergoed). Dus ik werd best wel zenuwachtig. Ik was dan ook heel erg verrast met een score van 1:5000. Dat is denk ik echt een hele goede score van iemand van 38, dus vertrouw ik het nu wel dat het goed is en geniet ik (terwijl ik weet dat het een kansberekening is). Wat mij verder erg gerust stelde is dat ik altijd erg snel zwanger werd en nooit een miskraam heb gehad, wat wel duidt op kwalitatief goede eicellen.
Ohja en het geslacht wil ik dolgraag weten, maar ik wacht de 20 weken echo af. Bij mijn eerste kwam ik bij 28 weken erachter dat het een jongen was, en eigenlijk was ik heel erg teleurgesteld. Bij mijn tweede hoopte ik diep van binnen dat het nu wel een meisje was. Toen waren er nog geen 20 weken echo's en wist ik het pas bij de geboorte dat het wederom een jongen was en ik herinnerde me toen een heel gemengd gevoel, blij met een gezond kindje maar toch teleurgesteld dag het een jongen was. Bij de 3e werd de 20 weken in het leven geroepen. Ik zag het al voor me, een echt mannenhuis. Ik dacht dat ik echt geen meisjes kon maken. Maar het bleek een meisje te zijn. Het voelde als dubbel geluk. Nu ze ouder zijn weet ik echt dat het niet uitmaakt , jongen of meisje, maar je kunt je gevoel echt niet aan de kant zetten. Nu heb ik 2 jongens en 1 meisje, mijn vriend heeft uit een vorige huwelijk 2 jongens. Dus eigenlijk hopen we toch op een meisje, en mijn dochter ook. Maar steeds zie ik allerlei jongensdingen, jongenskleding, ik droom over een jongen en zijn druk bezig om een jongensnaam te vinden. Ik weet niet of ik het gevoel heb dat het een jongen is, of een onbewuste zelfbescherming van mijzelf om mij van een teleurstelling te behoeden. We hebben bewust gekozen voor een kindje, ongeacht het geslacht en rationeel weet ik het niet uitmaakt, maar toch heb ik een sterke wens voor een meisje. Ik denk overigens dat ik niet de enige ben, maar op een of andere manier heerst er een taboe hierover als je een voorkeur hebt en teleurgesteld kan zijn.
nee hoor hallobaby, ik snap je helemaal. bij de 1e was ik er zo van overtuigd dat het een meisje was, ik wou zo graag een meisje, dat ik na de 20 weken echo in huilen ben uitgebarsten dat het een jongen was. ik wou zo graag een meisje. na een paar dagen het wel aan de kant kunnen zetten gelukkig en nog altijd blij met mijn ventje hoor bij nummer 2 heb ik mezelf uit zelfbescherming blijven zeggen dat het weer een jochie was, ik was dan ook zo blij dat het toch een meisje was, ik vond het geweldig! en nu? nu durf ik voor 200% te zeggen dat ik geen voorkeur heb. ik heb van beide eentje, allebei zijn leuk, het zou alleen makkelijker/goedkoper zijn als het een meisje is omdat ik nog heel veel kleding heb.
Vanmiddag bij de verloskundige gewedt. Zag sinds 2 dagen continue sterretjes. En omdat ik last heb van hoe bloeddruk moet ik even komen. Urine was goed en bloeddruk was iets verhoogd. Daarna heb ik ook voor het eerst het hartje gehoord van buitenaf. Echt super. Inimini bewoog wel veel, dus was continue op en neer. Komende dagen rustiger aan doen en mijn rust in de avonden nemen.....
Kennen jullie de skull theorie voor een geslachtsbepaling (lees: gok) al? De schedelvorm van mannen en vrouwen verschilt enigszins. Bij meisjes is het voorhoofd boller dan bij jongens bijvoorbeeld. Op basis daarvan gok ik op een meisje hier!