Beren op de weg.

Volgens mij is het nooit het juiste moment om voor een kindje te gaan! Er is altijd wel wat dus eigenlijk zou je er gewoon voor moeten gaan als jullie het beiden willen.

Mijn vriend wilde dolgraag een kindje, maar eigenlijk wilde hij eerst nog veel geld gaan sparen. Uiteindelijk zijn we er toch voor gegaan.
Toen na dat besluit, vertelde mijn manager dat ze zwanger was. Ik ben haar assistent dus dacht shit, komt het nu wel goed uit dat we voor een kindje gaan, want dan zijn we bijna tegelijk met verlof (als ik snel zwanger zou zijn na de pil). Uiteindelijk schelen zij en ik 10 weken en zouden we 6 tot 8 weken tegelijk met verlof zijn tot zij weer gaat werken na haar verlof.. Prima, dat was te doen, maar wat blijkt... We krijgen een drieling dus stop ik nog veel eerder met werken dan anders de bedoeling was met 1 kindje. Hiermee wil ik alleen maar zeggen dat het absoluut niet te plannen valt! Het is nooit het juiste moment.

Als jullie beiden een baan hebben, dan komt het financieel echt wel goed!
Een kindje verandert je leven, maar je leven stopt niet gelijk dus jullie hebben echt nog wel een sociaal leven.
Een oppas of kinderdagverblijf komt ook echt wel goed!
Welke maand je ook start, je weet nooit van te voren hoe snel je zwanger bent.

Succes ermee!

 

Als jullie beiden een kindje willen zou ik er gewoon voor gaan, 100% zekerheid heb je toch nooit in je leven en over het algemeen valt toch wel alles op z'n plek.

Qua financiën kun je nu natuurlijk wel al een kleine inschatting maken, wat gaan jullie doen met werk? Blijven jullie hetzelfde aantal uren werken of ga jij en/of je man minder werken?
Dan kun je iig je salaris inschatten en ook gaan kijken wat opvang voor het aantal uren kost.

Qua aanschaf van de spullen kun je het zo duur maken als je zelf wilt. Je kunt alles nieuw kopen of bepaalde spullen tweedehands.

En je sociale leven zal vast veranderen, maar verdwijnen lijkt me niet.

 

Een aantal jaar geleden bedacht ik ook altijd mogelijke problemen en wist ik niet goed wanneer we moesten beginnen. We wilden ook beide eerst nog een nieuwe baan enzo. We hebben toen een datum afgesproken wanneer ik zou stoppen met de pil en daar leefden we toch een soort naartoe. We zouden wel zien hoe het allemaal zou lopen, ook al hadden we beiden geen vast contract.

Nu hebben we er juist spijt van dat we niet eerder zijn begonnen Maar goed, spijt achteraf heeft geen zin meer natuurlijk. We hebben nu wel een vast contract, genoeg geld, evt. oppas, enz. Maar dat wisten we van te voren natuurlijk allemaal niet. Nu nog een baby

 

Het belangrijkste dat je je kindje kunt geven is nog altijd liefde, zekerheid en stabiliteit Zolang dat goed zit, moet je er voor gaan
Denk dat als je eenmaal zwanger bent, andere zaken je toch minder interesseren. Het geld dat je bv normaal uitgaf aan stappen / kleding / uitjes enz geef je nu uit aan je kindje. Leuke dingen stoppen niet. Je leeft niet vóór je kind, maar met je kind. En als jullie samen wat willen doen, kan dat heus. Maar denk dat je niet eens veel meer wilt doen zonder kindje.
Komt wel goed meis. Gewoon voor gaan. Spijt krijg je er nooit van!

 

Logisch dat je ook angst voelt. Dat is niet zomaar een beslissing en er gaat veel veranderen. Maar niet alles. En het is het dubbel en dwars waard.
Ik denk dat de practische dingen uit eindelijk altijd wel goed komen. Als je een stevife basis hebt in de zin van een goede relatie en zelf alles op een rijtje dan komt het ect goed. Er is altijd wel iets niet perfect.
Ik wou al zo lang zo graag.. en toen het raak was vond ik het dood eng. Maar het is goed gekomen en ik ben met zl gelukkiger dan ooit.
Dus houd je adem in.. spring in het diepe.. en vertrouw er op dat het goed komt

 

hoi

wij hebben 2 jaar erover gedaan om zwanger te raken van onze zoon. Nu ben ik ongepland, onverwachts en onvoorbereid zwanger van de tweede. We hadden allerlei bezwaren om er niet aan te beginnen..... Nu is t zover en wordt ik steeds enthousiaster. Wat ik zeggen is inderdaad je weet nooit wat er op je pad kont.... Echter als je n kindje wilt en kunt krijgen heeft t vooral liefde, aandacht en verzorging nodig.

succes met je beslissing

 

Er is nooit de ideale tijd hoor.. Dus ga ervoor!!
Denk juist dat de tijden alleen nog maar erger gaan worden.. Dus daa hoef je niet op te wachten

 

Ohwje.. ik lees mijn situatie..
Mijn vriend heeft steeds wel een smoes om te wachten.. rijbewijs, de douche moet nog gebeuren, grotere auto, geen vrije tijd meer, bang om zelf geen aandacht meer te krijgen e.d. kortom zijn leven stopt.
We doen het bewust zonder voorbehoedsmiddelen, maar hij vind het niet erg als ik nu zwanger zou zijn..
Zijn keuze uitspreken lijkt eng te zijn.

Beide werken we fulltime, stabiele relatie, oud genoeg.. eind 20, vaste aanstelling, groot deel van de babyspullen al in huis.

Alle keuzes zijn eng en het heeft ook een grote verantwoordelijkheid. Je bent met zijn 2en en het zal wennen zijn, maar in goed overleg komt alles goed en het idee van blijven communiceren met elkaar geeft mij een rustig gevoel..

Kom maar op

 

Als je gaat wachten op het perfecte moment kan je beter de kinderwens stoppen. Het zal nu eenmaal nooit perfect worden, ja het kost geld, ja het kost tijd en bent meer thuis als weg.
Maar zodra je die kleine dondersteen voelt in je buik en daadwerkelijk na 9 maanden vast houd.
Dan kom je erachter dat dat het allemaal waard is!!

 

Al die tijd geef ik bij mijn man aan dat hij moet aangeven wanneer hij er klaar voor is, want ik wil wel hoor!
Nu heeft hij dit aangegeven, en nu blijkt na al die tijd, dat ik eigenlijk degene ben die het tegen gehouden heeft.
Want:
-raken we niet ons hele sociale leven kwijt
Dat hoeft helemaal niet. In het begin, als je kindje er net is, zal het op een laag pitje staan. Maar dat komt heus wel weer. En jullie kunnen bijvoorbeeld in het weekend toch ook een keer alleen met vrienden afspreken (ene keer blijf jij thuis en gaat je vriend lekker weg en de andere keer andersom).
-hebben we genoeg geld
Leg je inkomen en uitgaven eens goed naast elkaar neer. Hoeveel spraargeld heb je en houd je na de aanschaf van babyspullen daarvan nog voldoende over?
-we kunnen pas in september starten, oh wacht nee oktober, nee december.
Spreek een datum af wanneer je met de pil stopt. Bijvoorbeeld na een vakantie. Dan kan je er naartoe leven en raak je wat meer aan het idee gewend.
-hoe moet het met het werk
Wil jij en/of je vriend minder werken? Is dat mogelijk? Kinderopvang is er voor werkende ouders.
-hoe moet het met de oppas
Kinderopvang en als jullie een keer een oppas nodig hebben dan is er vast wel een opa/oma die op wil passen, of een vriendin. Als je kindje wat ouder is kan er 's avonds vast wel een lieve buurvrouw of buurmeisje oppassen (deed ik ook op mijn 16e).

Ik zie zoveel beren op de weg en ben tegelijk ook zo bang.
Dat heb ik soms ook. Ben ik straks wel een goede moeder? Hoe moet dat als ik te weinig slaap krijg. Kunnen we nog wel op vakantie? Wat als dit, wat als dat......
Weet je, bijna elke nieuwe ouder gaat door dit soort processen heen. En iedereen vindt zijn/haar weg hierin. Je hoeft niet alles van de ene op andere dag voor elkaar te hebben.
Ik besef me heel goed dat ons leven straks gaat veranderen en dat het in het begin zwaar zal zijn. Maar daarvoor krijg je ook veel terug.

Wat mij mij DE doorslag gaf was dat ik me niet kan voorstellen dat ik nooit moeder zal worden. Hoe zou jij je voelen als nu iemand tegen jou zei: jij zal nooit mama zijn. Denk daar maar eens over na.

Succes en bedenk ook: dat je je zorgen maakt betekent ook dat je er niet te licht over denkt en je je goed beseft wat je verantwoordelijkheden straks zijn. Geen slechte start lijkt me.

Wie heeft/had dit ook en wat doen/hebben jullie er aan gedaan?

 

Ik snap al je zorgen ook hoor. Wij willen ook graag een kindje en zien ook beren op de weg. Wij hebben besloten om te wachten tot oktober. Dan weet mijn vriend of hij een vast contract krijgt. Dat vinden wij wel belangrijk. Verder gaan we alles wel zien.
Wat iedereen hier zegt. Alles valt uiteindelijk op zijn plaats.

 

Emma86, wat heb jij het mooi uitgelegd, heel duidelijk....en bij mij verdwenen alle twijfels...je hebt gelijk!