Hoi meiden, Ik ben nieuw hier en nog zoekende naar antwoorden in deze hele medische mallemolen waarin wij ons nu begeven. De reden waarom we in de medische mallemolen zitten is vanuit beide kanten. Het zaad van mijn man is niet goed. Daarnaast is er bij mij vanalles niet goed. Gisteren te horen gekregen dat mijn AMH waarde 0,1 is (ik ben 30 jaar). De gyneacoloog kon echter niet echt veel vertellen hierover. Nu weet ik nog niet waar ik aan toe ben. Hij gaf alleen aan dat het lastig zal worden om nog kinderen te krijgen, aangezien ik nog weinig eitjes heb. Hij gaat nu bellen met Gent wat er mogelijk is. Maar meiden betekend dit nu dat ik in de overgang ben? Of snel zal komen? Ik ben erg verward en vind de uitleg tijdens de gesprekken ook maar minimaal. Nou meiden ik ga hier meelezen en hopelijk wordt er snel meer duidelijk! Groetjes Clematis
Hoi Clematis, Wat verdrietig dat jij je ook bij dit topic moet voegen. Ik heb zelf veel teruggelezen van (van anderen) en dat geeft veel nieuwe informatie. Dat zal ik je dan ook zeker aanraden. Bij welk ziekenhuis loop je nu? Ik vind het ze raar dat de arts je zo weinig informatie geeft, maar ik loop zelf in een academisch ziekenhuis (UMC) en daar hebben ze natuurlijk vaak wel meer kennis in huis dan in een streekziekenhuis. Weet je naast je amh-waarde ook je FSH-waarde? Die combinatie zegt namelijk nog meer over je kansen. Het feit dat het 'probleem' zowel bij jou als je man speelt herken ik. Wij hebben nu een ICSI-poging gehad en die is niet gelukt. Ik blijf echter nog wel hoop houden. Ik hoop dat jij dat ook hebt... Eerst eens alles goed uitzoeken voor er conclusies getrokken kunnen worden. Fijn dat jouw arts dus ook contact opneemt met Gent. Heel veel sterkte en succes de komende tijd! @ allen, ik lees nog steeds met jullie mee, maar heb zelf geen nieuws. Sterkte met alles waar jullie doorheen gaan!!
Hier mijn baarmoeder gelukkig leeg, nu wachten tot mijn hcg op 0 staat en mijn eerste menstruatie er is, daarna een cryo tp! Gelukkig hebben we er daar nog drie van!
Poppetje: je klinkt sterk en positief. Ik weet dat je ook niet veel keus hebt maar toch... Je bent en blijft een vechter. Knap van je! Clematis: zo kwamen we hier ooit allemaal op dit forum, met een uitslag van laag amh, zoekend naar de betekenis hier van. Maar broos heeft gelijk, het is het slimste om terug te gaan lezen en je voordeel te doen met alle info die hier te vinden is. 0,1 is wel laag. Bereid je er wel op voor dat het moeilijk zal worden, dat de slagingskansen niet heel hoog zijn. Maar het is niet onmogelijk. Het zal grotendeels afhangen van of je nog goed te stimuleren bent met hormonen. Weet je al hoe jij reageert?
Babsie, na het verlies van Mia had ik anders gehoopt.. Maar liever dit dan ooit nog de keuze voor mijn kindje te moeten maken. Een mk is pijnlijk maar valt in het niet bij je kindje naar het crematorium te moeten brengen. jij weet precies wat het met je doet. Ik moet sterk blijven. Feit is dat van de 4tp ik 2x zwanger ben geweest dus dat het ooit weer lukt, vast wel.. Nu nog een gezond kindje.. Dat is iets wat tot nu toe nog niet gelukt is.. Hoe is het met jullie meiden? Natasja84, helaas ja, missed abortion.. Blijft rot dat je na iets vreselijks niet wat meer geluk gegund wordt. Ik heb ook zo te doen met je zusje en ook met jou!
Ik hoop echt met heel mijn hart dat jullie de volgende keer een gezond kindje zullen krijgen. Het is jullie echt heel erg gegund...!!
Verder heb ik niet alle berichten terug gelezen. Wel had ik even terug al een paar keer de vraag gekregen van een aantal dames die al wat langer meepraten, hoe het met mijn handtekening zit... Idd, slecht nieuws die ik jullie eigenlijk wilde besparen. Wilde de zwangere dames geen angst aanjagen o.i.d. Helemaal niet bij nagedacht dat jullie het ook in mijn handtekening zouden lezen dan, duh Maar helaas kwamen ze er bij de 20 weken echo achter dat J* precies hetzelfde probleem had als D*. Dat terwijl er bij D* nog niets van te zien was bij de 20 weken echo. Dit alles was echt een grote klap omdat niemand dit aan had zien komen. Er was namelijk vast gesteld dat het bij D* gewoon domme pech was geweest... Een week later is J* geboren en wat was hij al mooi maar wat een verdriet. Veel mensen zouden dit gelukkig nooit mee hoeven maken en mijn zusje en zwager (en familie natuurlijk) gewoon 2x in een jaar tijd... Het leven kan zo ongelovelijk hard zijn :x Nu gaan ze helemaal uitgebreid onderzoek doen waar dit vandaan komt (we dachten dat ze de vorige keer al alle onderzoeken hadden gedaan maar ja...) Dus hopelijk vinden ze nu wel de oorzaak hiervan.
Poppetje: ik had natuurlijk ook alleen een gehandicapt kindje gedragen en ik ben in de jaren daarna ook nog wel eens over tijd gegaan. Dan zal ik ook vast even zijn aangeteld waarna het weer mis ging, maar nu 2 hartstikke gezonde dochters, dus het kan gewoon. Hou die instelling dus vast. Ik hield me ook vast aan het feit dat ik wist dat ik een kind kon dragen. Als wij immers niet hadden besloten de zwangerschap van ons zoontje te beëindigen had ik hem hoogstwaarschijnlijk uitgedragen. Dat is bij jou hetzelfde verhaal. En jij bent behoorlijk snel weer aangeteld, dus zie het echt positief in voor jou. Ik kan nog steeds niet bevatten dat het ons gelukt is. Ik ben in mijn hoofd nog steeds enorm veel bezig met alles wat we hebben meegemaakt de afgelopen jaren. Ik kan het nu pas op een veilige manier verwerken. Maar het is niet 123 vergeten. Ik wil het ook niet vergeten. Ik wil er juist helemaal van doordrongen blijven, nooit vergeten wat een wonderen het zijn. Alle pijnlijke gedachten die ik de afgelopen jaren heb gehad, zet ik nu één voor één om. Zo heel ik mezelf. Tijdens mijn zwangerschap was ik één grote bonk euforie. Dat heeft mijn meisjes goed gegaan. Ze zijn enorm ontspannen. En die zware korte nachten waar je kersverse ouders altijd over hoort klagen ervaar ik ook heel anders. Ja, het is soms vermoeiend, maar weet je wat pas echt vermoeiend is? In de mmm zitten, ongewenst kinderloos zijn. Da's pas zwaar. Dat vreet pas energie. Nu het achter de rug is besef ik ook hoe sterk ik geweest ben. Ik voelde me altijd een heel labiel gevalletje, maar weet nu dat het tegenovergestelde waar was. Het geldt voor iedereen hier op dit forum, allemaal vechters, allemaal doorzetters, krachtpatsers, jullie hebben geen idee hoe sterk jullie zijn! En zie eens hoeveel van ons al zwanger zijn geraakt terwijl de kansen zo minimaal zouden zijn. Ik ben trots op alle poffers en pannenkoeken hier!
Jeetje meiden wat babsie zegt..je voelt je vaak helemaal niet sterk maar ongemerkt zijn we nu al jaren aan het vechten en staan er nog steeds. Weliswaar ook met diepe dalen maar toch gaan we door terwijl we denk allemaal niet gedacht hadden zoveel keuzes te moeten maken en zoveel grenzen over zouden stappen..allemaal voor die ene wens.. En dan lees ik de verhalen van poppetje, babsie en natasjas zus en kan alleen maar zeggen respect te hebben voor de gemaakte keuzes. Dit gun je niemand.
Hey dames ik wil hier graag meelezen hoop dat ik hier goed zit. zijn gezegend met een lief manneke van 16 maanden nu vanmiddag naar de dokter om te overleggen voor te laten testen op een vervroegde overgang. Het zit in de familie bij ons. Nooit over nagedacht tot ik de symptomen ging lezen en ik het merendeel vd symptomen ook herken heb er best wel een beetje schrik voor zeker omdat we allebei nog heel graag een broertje/zusje voor ons manneke willen
Welkom nieuwe dames! @Clematis, het is niet te voorspellen wanneer wij in de overgang komen. Het kan nog jaren duren, maar het kan ook heel snel zijn. Omdat je eicelvoorraad zo laag is, is je lichaam ook heel zuinig met je eitjes. Daarom liggen er aan het begin van elke maand maar zo weinig klaar. Mijn fa heeft me verteld dat het bij mij nog wel 10 jaar kan duren. Ze zei, jij bent gewoon geboren met weinig eitjes en je lijf springt er zuinig mee om. Ze zegt: amh zegt iets over de toekomst en FSH iets over het nu. Maar dat is voor mij geen goed nieuws. Want het komt er uiteindelijk op neer dat je kans op een kind afhangt van hoe goed je te stimuleren bent. Helaas is bij mij gebleken dat ik niet of nauwelijk reageer op zelfs 300 ie FSH, terwijl mijn eigen FSH niet eens hoog is (het is 1 keer 12 geweest, en daarna tussen de 6 en 9). Dat vermindert mijn kansen op een kind via IVF tot nihil.
Daar wil ik nog wel aan toevoegen dat ik het hierboven had over de kansen via IVF. Er is uiteraard ook nog een natuurlijke kans. Als amh niets zegt over kwaliteit en alleen over kwantiteit, waarom lukt het dan niet om zwanger te worden als je weliswaar een laag amh hebt, maar wel een regelmatige cyclus met eisprong en goed zaad? Over deze vraag heb ik lang mijn hoofd gebroken. Het antwoord is denk ik dat een laag amh wel samen kan gaan met verminderde eicelkwaliteit. Zeker als je de theorie volgt dat je lichaam eerst alle goede eitjes 'uitgeeft'. En bij vrouwen bij wie dat het geval is uit zich dat in het (lang) uitblijven van een zwangerschap. Vrouwen met een laag amh maar met goede eicellen zie je hier niet op het forum. Die worden gewoon zwanger. Vaak zij die vrouwen jong. In mijn geval weet ik het niet...het kan zijn dat de eicelkwaliteit bij mij ook een probleem is. Maar mijn man heeft ook traag zaad. En zo zijn er nog wel andere factoren (leefstijl, frequentie seks) die mee zouden kunnen spelen.
Ik ben nog niet thuis in alle waardes die ik lees. Moet zeggen dat ik ook niet al mijn waardes in mijn hoofd heb zitten. Weet alleen dat de AMH 0,1 was. De echo's toonde aan dat er bijna geen eitje zitten. Mijn FSH meestal rond de 7. Dat schijnt dan weer wel goed te zijn. Mijn gyneacoloog heeft met het radboud gebeld wat ze nog kunnen doen, maar die hebben er een hard hoofd in. Ze willen kijken hoe mijn lichaam op de hormonen reageert, maar hebben er weinig vertrouwen in. Best moeilijk, want hoe moet ik er dan vertrouwen in hebben? Wat over lage AMH waardes heb gelezen is in ieder geval niet positief, maar wel dat de meeste toch in Dusseldorf of Gent belanden. Ik heb zelf contact opgenomen met DD en kan daar over 7 weken al terecht. Vinden jullie het gek dat ik zo proactief ben/ zo weinig vertrouwen heb ik in de nederlandse ziekenhuizen? Weet niet goed wat wijsheid en goed is...
Heel verstandig Clematis! Op het gebied van vervroegde overgang is de NLse gezondheidszorg echt een zachte heelmeester.... Lamaris, het spijt me maar nog 10 jaar totaan de overgang met jouw waardes, daar geloof ik echt niet in. Dr. S. was bij mij heel duidelijk, de 40 ga jij niet halen. Testen voor vervroegde huisarts kan hoor. Het beste kun je op cyclusdag 3 je FSH en oestradiol laten prikken en laat dan ook je amh gelijk mee prikken. Verwacht alleen niet dat een huisarts heel veel weet van deze uitslagen, dan biedt een gynaecoloog waarschijnlijk uitkomst.
straks bij de huisarts geweest ze doet niks om dak gewoon nog ongesteld wordt en haar reactie was wat me het meeste schokte ze zei als je een tweede wil en je hebt echt vervroegde overgang zou ik maar eens opschieten
Jeetje Lenny! Heb je verteld dat het in je familie voorkomt? Maak anders eens een afspraak bij de gynaecoloog. Moet je officieel een doorverwijzing voor hebben. Je hebt 2 opties: je huisarts dumpen en een nieuwe nemen ( het is gewoon business hoor) of gewoon bluffen dat je de verwijzing hebt, er heeft bij mij nog nooit iemand naar gevraagd. Verzekeringstechnisch ook nooit problemen gehad en ik heb zeker 3 gynaecologen in verschillende ziekenhuizen zo bezocht. Nu ben ik van mezelf redelijk brutaal .
heb een mailtje gestuurd naar de poli gyneacologie van het st anna in geldrop of ze dat zomaar mogen weigeren