Hallo dames! Met enige voorzichtigheid, maar ook blij en hoopvol, post ik dit bericht. Vanavond rond een uur of zes (mn lief moest wel eerst thuis zijn) een test gedaan en ik wist niet wat ik zag: een KRUISJE! Ik ben ZWANGER! Of in ieder geval, mijn lichaam maakt de bijpassende hormonen aan.. Ik doe mijn best nuchter en realistisch te zijn, misschien lukt dat morgen weer beter, haha! Nu ben ik nog helemaal stuiter de stuiter! Zou het dan echt? Nu wel? Blijf je plakken? Exact twee maanden geleden heb ik namelijk een miskraam gehad na 6 weken zwangerschap. Ik had geen uitgesproken kinderwens (hij wel), maar we deden ook niet meer aan veilige seks, dus ik werd spontaan zwanger (en nu dus weer). Pas toen het mis liep, merkte ik de schreeuw in mijn lijf, zou dat het vrouwen-instinct zijn? Het moedergevoel? Tussen mn oren vind ik het moeder worden nog steeds heel onwerkelijk (ook al ben ik 33), maar ik merk dat mijn lichaam het 'wel een goed plan vindt'. En wat zou er een mooier geschenk zijn voor mijn lieve vriend, die het al jaren ziet zitten papa te worden en dit jaar 40 wordt? Duim voor me