sterkte! de uitspraken van mensen zijn soms erg kwetsend en vele begrijpen ook echt niet hoe het voor je voelt. Nog een lange tijd te gaan maar het went wel , op een gegeven moment lijkt de tijd sneller te gaan ( tenminste dat was mijn gevoel. man is in 2009 naar Afghanistan geweest )
Hier in Nederland reageert men volgens mij altijd al wat lauw op militairen. Zelfs als ze uitgezonden zijn (geweest). Dat, terwijl ze in andere landen echt als helden gezien en behandeld worden. Ik zal nooit vergeten toen ik weer eens in de VS was dat echt vele mensen een soort van stropdassticker o.i.d. op hun auto hadden geplakt ter ere van de militairen. Zelfs spandoeken bij Disneyland met "Welcome home our heroes". Misschien gaat het daar wat te ver, maar hier in Nederland is men echt over het algemeen niet trots op de militairen die hun leven wagen om een verschil te maken in oorlogsgebieden. Ook ik begrijp de meeste negatieve reacties in ons land niet. En, nee, ik heb zelf helemaal niets met het leger te maken. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en ik hoop dat er positieve berichten komen uit Mali en dat je man gezond en wel terugkeert!!
Ik vind dat je trots mag zijn op je man. Tegenwoordig zijn er niet veel mannen die nog vrijwillig voor het leger kiezen en dan ook nog eens door alle testen komen. Het is bijzonder hoe jouw man en dus jullie gezin in het leven staat. Ik vind dat meer mensen hier respect voor mogen en eigenlijk moeten hebben en jullie dus ook moetrn steunen ipv negatieve opmerkingen te maken. Stel hier in NL breekt een oorlog uit, wie staat er dan klaar....inderdaad jouw man! Ik wil je heel veel sterkte wensen! En probeer te vertrouw dat je man weer veilig terugkomt!!! Hij heeft een goede basis gekregen door de trainingen die hij gevolgt heeft.
Dat klopt inderdaad! Als je als nederlandse militair in de VS komt en dit aangeeft dan krijg je overal nog korting ook omdat je militair bent. Dat is hier inderdaad heel anders!
Sterkte meid, hier ook getrouwd met een militair die al eens op uitzending is geweest voor 5 maanden naar Afghanistan. Sommige mensen maken inderdaad domme opmerkingen, maar probeer er boven te staan. Je kunt trots op hem zijn, maar zeker ook op jezelf!!!
Mijn man zat in een van de eerste lichtingen die naar afghanistan ging. Hij heeft t daar heel zwaar gehad. Maar iedereen was juist heel geinteresseerd en vond het knap wat hij deed. Vind het echt vervelend dat jij zulke reacties krijgt, zeker in het begin moet je je draai nog vinden zonder man en vader van je kind. Mijn man is in 2012 het leger uitgegaan toeb hij eeb goede baan aangeboden kreeg. Wat betreft opleidingen in het leger, doen ze daar steeds moeilijkmoeilijker over. In het begin werd heel veel goedgekeurd, maar mijn man merkte dat ze moeilijker werden omdat het dan bijvoorbeeld niet bij je functie in het leger paste. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd! Jullie zullen er alleen maar sterker uitkomen
Ik snap die opmerkingen niet.. Ik heb respect voor jouw man én voor jou! Je mag met recht trots op hem zijn om wat hij doet. Maar ik weet ook dat je dat bent.. Ik zit niet in jouw situatie, dus ik vind het soms erg moeilijk om de juiste antwoorden te vinden of de juiste dingen te zeggen. Maar ik begrijp je angst.. Ik hoop dat het snel September is en hij weer veilig thuis is. En tot die tijd, je weet het... (Ook al weet ik soms even niet wat te zeggen..)
Ik heb zelf geen militair (gelukkig niet) wel een partner die in de avonden en weekende weg is. Ik ben d'r aan gewend geraakt maar ondanks dat krijg ik ook vaak van dit soort opmerkingen. Ik stoor me er niet aan...laat ze maar praten. Wel heb ik begrepen van een collega (haar man was vorig jaar op uitzending) dat ze erdoor kwam door veel af te spreken met andere mensen. Nou heb je een kleintje daar word het wel lastiger van maar probeer afleiding te zoeken. Mijn collega keek er echt tegenop toen ze te horen kreeg dat hij op uitzending moest, naderhand zei ze het ging gelukkig sneller voorbij dan ik had verwacht. Zij had helemaal pech haar man was met de verjaardagen, kerst en oud op nieuw weg. Sterkte ik hoop dat het snel voorbij is!
Hier ook een militairs vrouw. Mijn man is in 2009 voor laatst weg geweest na afghanistan toevallig samen met de man van zebra Wij hadden toen veel contact met een clubje meiden waar alle mannen van in het uitzend gebied waren het hielp me toen wel heel erg om de dagen door te komen. Ook vond ik het toen ook heel fijn dat een van mijn betere vrienden ook in het zelfde gebied aan werk was samen met mijn man! Het begin is indd het moeilijkst maar na een paar weken went het heel snel. Ik kan je aanraden om te proberen zo veel mogelijk je eigen leven door te leven ipv echt te gaan wachten. Wat echt veel makkelijker gezegd als gedaan is. Straks op einde verbaas je je hoe sterk je eigenlijk bent. Want het is voor thuis blijvers vaak een stuk lastiger als voor de militairen zelf! Want jij mist echt je partner in je dagelijkse dingen maar hij zit in een hele andere wereld waar jij eigenlijk niet in voor komt. Hoe gek dat ook klinkt!
Ik weet hoe je je voelt. Probeer je er niet veel van aan te trekken. Maar ja ik heb ook al levenslange ervaring. M'n vader zat bij de marine en was vaak lang weg en we hebben toen ook de 1e Golfoorlog meegemaakt. En mijn man zit ook bij het leger en daar heb ik nu ook al een paar uitzendingen van meegemaakt. Het is niet leuk, maar het wend vanzelf. Gelukkig snappen mijn ouders me helemaal, maar vind ik weer dat m'n schoonouders er weer overdreven mee om gaan. Maar ja ieder beleeft het op zijn manier. De thuisfrontdagen vond ik vreselijk omdat er echt vrouwen bij zaten die zichzelf helemaal de put in prate omdat ze zielig waren. Maar we zijn niet zielig, het leven gaat gewoon door en het is onze taak om de mannen daar op afstand er toch mee deel van te maken. Ik ben zelfs met m'n kind gewoon alleen op vakantie geweest. Tuurlijk je mist je man en het geeft best wat spanningen mee, maar laat je niet gek maken door alle nieuwsberichten. Vertrouw op de berichten die van je man en van defensie komen. Sterkte de komende tijd
Hier ook een army wife Ik denk dat je hier wel veel herkenning in zult vinden! vrouw van militair | Mijn leven met een militair Verzamel wat leuke en begripvolle mensen om je heen en laat die mensen met domme opmerking maar lekker lullen, ze snappen het niet! Sterkte hoor! Ps: let goed op wat je op fora plaatst ivm de veiligheid van onze mannen en vrouwen!
Jeeeemig die opmerkingen snap ik dus niks van...wat denken ze daar nou mee te bereiken zeg..dat jij je nog rotter gaat voelen?? Sterkte de komende tijd...hoop dat je de tijd goed doorkomt en je mannetje straks weer lekker thuis hebt!
Ik vind deze blog trouwens veel leuker om te lezen dan die andere die eerder gepost is. Deze heeft een veel leukere en positieve insteek en is een stuk orgineler: ZIJ VAN HEM | Mijn leven met een man in een vlekkenpak
Zij van hem op Fb staat ook heel veel info. (word je vaak doorgestuurd naar haar blogs). Heeft ook veel ideeën en onderwerpen op dat gebied. Het leest lekker weg. Pas altijd op met wat je op internet zet, (daar denk je vast wel over na, maar voor het geval dat) het zal niet voor het eerst zijn dat bepaalde mensen op ergens op de deur kloppen. Dan is de wederhelft niet meer inzetbaar... Heel veel sterkte en succes voor de komende tijd! Er zijn meer mensen die weten wat jij meemaakt en met dezelfde spanningen en onzekerheden hebben gezeten, of zitten. Ook jij komt er doorheen, al lijkt het nu een eeuwigheid. je vindt je draai gaande weg en dan loopt het allemaal makkelijker. Dikke knuf