Hier ook regelmatig heet! Zat vanmorgen in een topje te ontbijten Ons kaartje stond al vast, want wij nemen traditiegetrouw een geschept papieren klassiek kaartje net als van ons eerste zoontje. Heb sinds gisteren een brace voor mijn cts en dat werkt vooralsnog goed Wij zijn gisteren de hele dag naar de efteling geweest met de kleine man. Wat was dat leuk zeg. Ik was kapot s avonds. Mijn banden deden pijn en mijn benen waren echt moe. Zei al tegen mijn man dat we precies op tijd zijn geweest. Volgende week had ik het ws niet getrokken As dinsdag heb ik groeiecho ivm dysmature eerste en liggingsecho van de placenta. Hopelijk is hij weg bij de uitgang
Hooverphonic, wat fijn dat die brace helpt! En een hele dag Efteling! Gaat me niet meer lukken. Vanaf morgen midweekje centerparcs . Kweet niet of ik daar wifi heb.
Hier ook geen bv... Ik heb er nooit een fijn gevoel bij gehad, is gewoon niks voor mij... En zo krijgt m'n vriend ook de mogelijkheid om voedingen te doen.
Ik laat mijn man ook voedingen doen, ik ga ook kolven naast bv geven. Dat hij ook voedingen kan geven vind ik inderdaad ook belangrijk! Ik heb sinds een paar dagen 's avonds hitte-aanvallen. Echte opvliegers kan ik het niet noemen, het is niet dat het zweet me uitbreekt, maar ik krijg het wel heel warm. Zo erg, dat ik manlief vraag om de schuifpui een stuk open te zetten. Dan zit 'ie me echt aan te kijken alsof 'ie water ziet branden hahahaha
Vind je het niet moeilijk hoe de omgeving reageert omdat je geen bv gaat geven? Ik merk dat het beetje not-done is?
Heb je er ook last van dat je je bijna moet verantwoorden dat je geen bv gaat geven. Dat mijn echtgenoot dan ook voedingen (ook 's nachts ) kan geven vind ik ook een belangrijke.
Daar heb ik gelukkig niet echt last van, meeste mensen begrijpen het juist wel. Mijn moeder zei zelfs: zou maar niet aan bv beginnen, kan er een hoop ellende van krijgen (m'n zus had dat nml) Maar krijg soms weleens het idee dat ik een beetje buiten de boot val, op zwangerschapszwemmen en hier op het forum is iedereen groot voorstander.
Ik ga wel bv geven, maar heb andere redenen. Ik ben voorstander van wat jij als mama het beste vindt, bv of fv.
Dit dus. Heb bij de eerste toegegeven aan de druk van buitenaf en om zeer diverse redenen is het mis gegaan. Nu blijf ik bij mijn standpunt wat het beste is voor mijn gezin en mij en dat is fv. Ben wel blij dat ik het bij de eerste heb gedaan, weet nu zeker dat het niet past
'tuurlijk mag dat. Hij heeft twee keer kanker gehad, de laatste keer 2008. De artsen begrijpen er niets van, waarom het tot de dag van vandaag goed gaat en er geen nieuwe tumoren zijn. Hij heeft veel alternatieve dingen gedaan die blijkbaar goed werken. Spannend blijft onze toekomst alsnog - ook de jaarlijkse controles, die tot nu toe sinds 2008 goed waren geven maar garantie tot de deur. Het heeft me wel geleerd om niet te ver vooruit te plannen. @ zonnestraal die hitte aanvallen heb ik nog maar weinig gehad, gisteren tovallig twee keer. Maar ik hijg vandaag als een oud paard en mijn buik voelt aan als een skippybal van beton.
Nee ben niet bangig om me te verantwoorden.. bij mn eerste zei ik direct eerlijk bondig en hormonaal dat ik 17 hechtingen in mn onderkantje had hangen en graag de bovenkant "heel" wou laten Daarbij werk ik op een dagverblijf en zag met eigen ogen de de fv kindjes net zoals de bv kindjes het super doen.. Je moet het willen en er voor open staan en je er gelukkig bij voelen dan heeft het een hele mooie kans van slagen en dan is het het beste voor je kindje (de bv) Zoals eerder vermeld een blije mama heeft een blije baby
Heel heftig Iluna!!! Ongelooflijk tot nu toe geen nieuwe tumoren meer. Gister heel de dag in een hempje rondgelopen. En dan gaat het goed qua hitte. Hier afgelopen week harde buiken vooral de onderkant. Zegt m'n moeder gister: sjesus wat is je buik gegroeid tov vorige week! Ik had al zo een vermoeden . Vandaar die onrustige buik . En heb al zo een toeter.
Wow Illuna, heftig!!! Ik heb geen mening over bv of fv, maar hoor om me heen inderdaad wel echt dat bv voorkeur heeft en dat als je dat niet probeert er meteen oordelen zijn. Dat heeft mijn keuze niet bepaald, mijn gevoel zegt gewoon dat ik bv een kans moet geven. Maar ik ga niet krampachtig lopen doen, lukt het dan fantastisch, lukt het niet, dan jammer, maar is het niet anders. Gisteren heb ik volgens mij m'n eerste oefenweetjes gehad. Van die Braxton-Hicks dingetjes. Ik heb tot nu toe nog nergens last van gehad in m'n buik, dus het was voor mij direct opvallend. Een soort trekkende menstruatiepijn die kwam en ging. En weer 2 striae erbij. Echt rood. Nice! Die buik van mij die spurt volgens mij onafgebroken
Iluna wat een verhaal, en wat mooi dat julie er samen zijn en een kindje krijgen! Hopelijk blijft hij voor de rest schoon. Mijn man heeft geen kanker gehad, maar is wel ernstig ziek geweest de afgelopen jaren. Hij gebruikt hiervoor oa een lichte onderhoudsdosis cytostatica waardoor wij dus niet van nature zwanger konden worden. Was dat bij jullie ook zo? Hier ook een buik waar geen houden aan zit! Zelfs mijn man zei gisteravond tijdens het tandenpoetsen: wat een toeter!! Oh my....het wordt fysiek ook echt zwaarder nu, vinden jullie dat ook? Hij is soms ook heel hard en gespannen (geen harde buiken hard, maar gewoon strak) ik heb drie streepjes striae rond mijn navel gekregen. Dat voelde ik al, heel trekkerig beetje stekerig huidgevoel rond de navel, herkenbaar?
Hooverphonic, ja zo'n gespannen strakke buik ja. Dat heb ik nu ook. En echt een toeter. En dat het lichamelijk daardoor zwaarder wordt. Wat heftig ook van jou man zeg . Wat heeft hij?
Zonnestraal, Wat heeft hij niet Hij heeft copd nog wat dingen waaronder een zeer zeldzaam syndroom (waar je niks van ziet, maar waar hij wel last van heeft zoals geen traanvocht) en daarnaast crohnse collitis. Door dat laatste heeft hij 3 jaar geleden 2 maanden in het ziekenhuis gelegen met ernstige complicaties na een besmetting met het noro virus en een fout dexamethason (prednison in het kwadraat) infuus. Door de immuunsupressors en de dexa kon hij het virus niet aan en liep hij langzaam leeg ondanks infuus en sonde. Hij woog op het laatst nog maar 52 kilo, echt schokkend. Zeker toen hij ook nog besmet werd (in het ziekenhuis nota bene door zijn eigen internist!) met de mexicaanse griep en de artsen bij ons aangaven niks meer te kunnen doen en dat we moesten hopen dat de supressors snel uit zijn lichaam waren. (Dit kan drie maanden duren) Sindsdien is hij anders afgesteld qua medicatie en krijgt hij oa een keer per acht weken een infuus en dus ook die cytostatica. Die doen hun werk goed, maar rotzooi is het natuurlijk wel. We denken er maar niet te veel aan. Kijken vooral vooruit Maar hij is nu weer helemaal fit hoor en gaat het goed ookal is hij erg bevattelijk voor allerlei bacterien en virussen
Goeiedag, wat heftig!! Daardoor ga je toch heel veel in een ander perspectief zien lijkt me! En ook ik als lezer van zoiets, dan denk ik, wat klaag ik soms over niets zeg...